KARANLIK(Tamamlandı)

Ve Büyü Bozulur

Medyadakiler Jessie ve Dave.

-Iyide bu ne simdi?

-Jess o isteyerek gitmis.
Dedi annem.
-Chris umrumda bile degil. Ben Alice için cabaliyorum. Kardesim için cabaliyorum.

Sinirden burnumdan soluyordum.

-Dave benimle gel.Jake sen burda kal ve Jeremih ve Jennifer kim öğren.

Dave'in kolundan tutup arabaya bindik. En uzak yere sürdüm.

-Onu bulabilir misin?
-Evet ama bunun bir bedeli olur.

-Herşeyi yaparim.

-Onun kokusu lazim.

Arabamin kapasini acip Chris' in ozel üretim parfümünu aldim arabanin torpido gözünden.
-Al.
-Başlıyoruz

Etrafa mumlar dizdi. Ve içine oturdu. Birden hepsi yandi. Ve alevler gittikce yukseldi.
Birden hersey durdu.

-Jennifer bi cadi. Onun izlerini silmiş. Bulamıyorum.

Evet başlıyoruz
Bu sefer kar yağmur dolu fırtına hepsi oldu. "How bad to" dedim.
Yine o 4 ruh geldi.

-Yardim edin Calvin i bulmaliyim. Yoksa Alice kendine bişey yapacak. Ben bu aciyla yaşayamam.
-Jeremih ve Jennifer sizi sevmiyorlar. Jennifer cadi.
-Calvin i bulamayiz. Ama yardim edicez.
-Chris seni sevmiyor.
-O seni istemiyor.
Ve ilk defa bayilmadim.

-Sen sen sen nesin?
-Karanlık Vampir.
● ● ●
Heryeri araştırdım. Herkesi aradim. Herşeyi yaptim.Alice günden güne kotulesiyordu. Kan icmeyi ve avlanmayi kesmisti. Sordugumda ise "Bana Calvin i hatirlatiyor"demisti.
"Calvin? "
Ses yoktu yine.
-Alice?
-Efendim.
-Kan iç çabuk aklima bişey geldi. Koşarak dolaptaki kanlardan birini hatta ikisini icti.
-Düşün Alice hisset. Jennifer'i hisset. Kalbini hisset. Ve onu öldür. Yapabilirsin.
Alice gozlerini kapatti. Odaklandi. Birden bi çığlık atti. Uzun bi süre sürdü. Insan olsam heralde sağır olmuştum. Acı dolu bi çığlıktı. Çok mu aci cekiyordu.
Sonra gozlerini açtı. Gözleri kıpkırmızıydi. Gülümsedi.
-Onu hissedemiyorum. Kalbini hissedemiyorum.
-Sira bende.
Dedim ve bende Jennifer'a odaklandim. Aramizda bilmediğimiz bu kadar mesafe varken hissetmek, düşünmek bizi gerçekten çok yoruyordu. Gozlerimi kapattım. Jennifer'in yüzünü gözümün önüne getirdim. Ve onu yaktim. Umarım ise yaramistir. Dortler.
-Alice sakin korkma.
Dedim ve DORTLER'I cagirdim.
-Calvin'i bulacaksin.
-Jennifer öldü.
-Jeremih sizin olduğunuzu anladi.
-Savaş cikacak.

Sonra birden kayboldular.
-Noldu? Yine yağmur yağdırdın.
-Jennifer ölmüş.
Ayni anda çığlık atip çak yaptik. Birden kapı çaldı. Kapiyi actigimda karşımda soluk soluğa duran bi Dave vardi. Onu görünce kalbim hep bi hoş oluyordu. Herneyse ya.
-Noldu Dave?
-Jess konusmaliyiz.
Iceriye gec yaptim.
-Noldu?
-Cadılarin elebasini mi öldürdün?
-Jennifer mi? Ah evet. Alice'de yardim etti. Ne cabuk haberin oldu ya?
-Sizi öldürmeye geliyorlar.
-Sen bisey yapamadin onlar mi yapacak?
-Dikkatli olmasiniz. Sürüm sizin yaninizda olacak. Jeremih nerde onu bulamadik?
-Muhtemelen buraya geliyordur.
-Ii sen kimsin?
Dedi Alice. O burda degilmiydi ya.
-O Karanlık Kurt Dave.
Dedim. Lanet olsun soyadini bilmiyorum.
-Dave Harris .
dedi bana gülümseyerek. Jess sakin ol Tanrım ne güzel gülüş öyle.

- Bu da benim kuzenim Alice Wood.
-Merhaba.
Dedi benim cnm kuzenim.
-Bana Jeremih lazim.
Dedim düşünceli düşünceli.
-Karısını öldürdün mutlaka gelecektir.
-Jess savaş cikacak.
Alice korkuyor muydu yoksa?
-Savaş cikacak.
Dedim gülerek.
Dave'in söylediği şeyden sonra 3 saat geçti. Dave ve Jacob bana yardim edeceklerini soylediler. Jacob her ne kadarda Chris' i sevmesede Calvin'i ve beni seviyordu ve Alice'i de. O herzamanki alana gelmiştik. Annem, babam, teyzem, enistem ve diger kurtlar ve vampirler. Kalkanimi onlarin etrafına sardim. Yani sardim. Ve bi anda geldiklerini hissettim. Ağır ağır geliyorlardi. Lanet olsun sana Jeremih.
Sonunda geldiklerinde Jeremih soze başladı.
-Demek karımı sen öldürdün pislik.
-Aaa sende benim kardeşimi kaçıran pisliksin ne tesadüf.
-Burdan sağ cikamayacaksin.
-Sende ölmek için yalcaracaksin.
Diyip lafimi da soktum. Pic smile atiyordum.
-HEYYY!!! Siz Cadılar. Canınızı bagislayabilirim. Size benimle olmayı teklif ediyorum. Çünkü biraz sonra sizden geriye pek bişey kalmayacak. Ben Karanlık Vampir'im. Sizin soyunuzu bitirebilecek biri.
Bu sözden sonra herkes birbirine bakıp bişeyler dedi. Sonra yavaş yavaş benim tarafima geldiler. Neredeyse % 75'i bana geldi. Geri kalanlar ise Jeremih'in en güvendiği cadilardi sanirim.
-Son kez diyorum.
Tık çıkmadı. Siz bilirsiniz.
-Siz bilirsiniz.
Dedim. Odaklandim.
-How bad to.
Dedim ve bu sefer daha ağır şeyler oldu. Şimşek cakti. Jeremih'in önüne yıldırım düştü.

-Onlar ölmeli.
-Onlar kötüler.
-Onlar yok edilmeli.
-Onlar yok edilecek.

Dedi ve bi andaki bütün Cadılar yok oldu geriye toz bulutu kaldı. O da rüzgârla dagildi. Aci çığlıkları hala kulagimdaydi. Onlari uyardim. Beni dinlemeleri gerekirdi.
-Aah kes Jessie Jersey. KESSS.
-Chris Ve Calvin nerde?
-Hayir soylemem.
-Alice???
-Aahhhhh Jessie. Yapmaaa.
Ağzında kan gelmişti.
-Ouggh ouugghh tamam tamam nolur kes şunu.
-Söyle.
-Bi evin bodrumunda sakliyoruz.
-Hangi evin bodrumu?
-Rock City D-15.
Arkaya baktim ve gözüme kestirdigim kiza baktim. Cok havali ve elebasiymis gibi duruyordu.
-Sen sen sen sen sen ve sen bunu alin büyü gücünü felan kapatin etkisiz hale getirin benim evin yanindaki gizli bi bolme var oraya kapatin. Jacob sen yerini biliyorsun onlara gosterirsin. Anne siz eve gidin. Dave sende sürünle gidebilirsin.
-Seni birakmam.

Yola ciktik. Oyle hizli suruyordum ki. Eve geldik. Bodruma yoneldik. Kapıyı açtım. Ama hic acmamayi diledim. Bi tane kiz Chris'i öpüyordu. Chris ve Calvin'in elleri ayaklari zincirle bagliydi ve o zincirlerde bisey vardi. Sinirden kudurdum.
-ALICE ÖLDÜR O KIZI!!!!
diye bağırdı Dave ama herşey icin geçti. Birden deprem oldu. Etraf sallaniyordu. Dave birden dudaklarima yapisti. Ve yavaş yavaş bütün öfkem geçti. Sadece onu hissettim. Zaman kavramini yitirdim. Ve o duyguyu hissettim. Aşk. Sonra birden sarsıntı geçti. Onu ittim ve bağırdım.
-Sen ne yapiyorsun Karanlık Kurt.
-Eğer bunu yapmasam evreni yok bile edebilirdin. 1 surtuk için.
-Teşekkür etmemi mi bekliyorsun Karanlık.
-Hayir minnet duy yeter.
Dedi ve göz kirpti. Araya giren Calvin oldu.
-Alice bu zincirler canimi acıtıyor.
-Mine çiçeği sürmüşlerdir.
Dedi Dave ve Calvin'in elindeki zincirleri söktü.
-Iyi misin?
Diye sordum Chris' e.
-Kizin dudaginda da ondan vardi. Icime kadar isledi. O kim?
Dedi Dave'e bakarak.
-O Karanlık Kurt Dave. Sizi bulmam da yardımcı oldu.
-Dave?
-Efendim Jess?
- Duzelt onlari. Ozel gucleriyle asla oynanmasinlar.
-Tamam denicem.
Dedi ve biseyler soyledi.
-Tamadir. Hadi artik cikalim buradan.
Dedi Dave. Ah ahh.
-Cok tesekkurler Dave.
-Bisi degil Alice. Jess?
-Efendim.
-Özür dilerim ama bunu yapmak zorundayım.
-Anliyorum. Seni eve birakayim mi?
-Aslinda hayir demem ama yapılacak işlerim ve bi kurt sürüm var. Sonra görüşürüz.
Sarildik ve o da gitti. Arabaya bindim ve evin yolunu tuttuk. Evimizin şehir merkezine uzak olmasi çok artı bişey. Yanımızdan bi kurt geçti. Bu Dave'di. Kokusundan anlamistim. O kadar guzeldi ki.
Acaba o benim hakkinda ne düşünüyor.

DAVE'IN ANLATIMI

Ona ilk başta o gözle bakmamistim. Güzeldi. Fazlasiyla. Cesurdu. Havaliydi. Cekiciydi. Ama siradan zannetmistim. Gun gectikce daha cok baglandim.Ama ilk defa boyle hissettim. O Chris'i çok kıskandım. Ve o ilk opusmemiz. Karşılıklı olmasa da bence karşılıkliydi. Hissettim. O da beni istiyordu. Ilk defa kalbim bu kadar hizli atti.En mutlu oldugim gunlerden biriydi. Ve onu kazanmak icin herseyi yapardım. O balkondayken goz goze gelmistik. O kisinin Jess olduğunu tahmin etmemistim ama ona bakinca bunu anladim. O benim eşimdi.

Bölüm sonuuu!!!!! Hepinizi seviyorum. Sizce klasik aşk hikayesi gibi Jessie ve Dave bir araya gelebilcek mi? Yoksa Chris hep engel mi olacak? Yorumlarınızı bekliyorum. ♥♡♥♡♥♡♥♡♥♥Sizi seviyorum Vampirler. .. Bu arada Austin yazan yerleri degistiriyorum kacarsa ozur dilerim. Austinler Dave olacak. Cullen larda Jersey olacak.