KARANLIK(Tamamlandı)

Kurtarıcı

Medyadaki Chris Hale.

Uyandığımda değişik hissediyordum. Değişik. Gözlerim, kulaklarım ve diger yerlerim. En uzağı bile görüyordum. Çocuk ağlama sesi , havlayan köpekler, top oynayan çocuklar.....

Aynanın karşısına geçtiğimde ufak bi kalp krizi geçirdim. Ben ben değildim. Solgun beyaz tenim, düz sari saçlarım, kırmızı gözlerim ve taş gibi vücudum. Çok güzeldim. Ve boğazımdan gelen acı. Susamıştım ama suya değildi.
Işte o zaman herşeyi anladım. VAMPİR OLMUŞTUM. Mutfağa gittim ve etrafı karıştırmaya başladım. Buzdolabında kek vardı. Alıp ağzıma attım ama geri tükürdüm. Tadı çamur gibiydi. Ve gözüme çarpan serum gibi biseydi. Ama serum olmadığına emindim.Kan. Hastaneden alınmış kan. Onu istiyorum. Aldım ve bitirene kadar içtim. Sömürdüm. Tadı harikaydı. Boğazımdanki yanma biraz olsun azaldı ve rahatladım. Evet. Şimdi ne yapcam? Aklıma telefonuma bakmak geldi.
Oha 4 gündür mü uyudum ben? 4 gün . Kendimi dışarı attım. Evim ormana çok yakındı. Hayvan avlayabilirdim.Kendi kendimi eğitiyordum. Yalnızdım. Kimsem yoktu. Zaten olanları anlatsamda beni deli zannederler. Gözlerimi kapatıp ormandaki hayvanları dinledim. Hissettim. Boz ayı vardı yakınlarda. Gözlerimi açtım ve koşmaya başladım. Evet oradaydı. Birden üstüne atladım ayının. Biraz savaşsakta kazanan ben olmuştum. Ayının kanını sömürdüm ama insan kanı bulunmaz nimetti. Eve girdim ve üstündeki toprak olmuş kıyafetleri kirli sepetine atıp banyoya girdim.Su ılıktı ve benim vücudum da buz gibi. Üstümü degistirip dışarı çıktım. Yakınlarda bar vardı. Amacım oraya gitmekti.Sokaklar insanlarla doluydu ve kan kokuyorlardı. Onlar insan Jess. dedi iç sesim.Ve eger insanlara yakin olacaksam kan kokusuna alışmam gerekecekti. Bara yaklaşmışken birini gördüm. Yerde ölü gibi yatıyordu ve kalp atışları çok yavaştı. Kalp ritimlerini duyabiliyordum. Koşarak yanına gittim. Konuşmaya çalıştım.

-Hey hey iyi misin? Malsın Jess çocuk ölüyor iyi misin diyorsun.
-Benim vaktim geldi güzellik.Buraya kadar.
-Ben bitti demeden bitmez.
Dedim ve kucağıma alıp koşarak eve geldim.Onu dönüştürmek istiyordum. Onun yaşamasını istiyordum. Onu kurtarmak istiyordum. Nedenini bilmiyordum.
Kapıyı kapattım. Odama götürdüm. Yatağıma yatırdım. Ama gülüyordu.
-Ne oldu aptal?
-Ben çok şanslıymışım haberim yok.
-Seni kurtarıcam.
-Çok güzelsin. Eğer yaşarsam benimle çık evlenelim.
dedi ve kalp atışları iyice zayıfladı.Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum ki. Isırsam işe yarar mı acaba? Denemeye değer. Tam boğazından ısırdım ve bayıldı. Umarım yanlış bisey yapmamışımdır. Yatakta masum masum yatarken ona baktım. Melek gibiydi. Ve çok yakışıklıydı. Aklıma hayatını araştırmak geldi. Fotoğrafını çekip FBI'daki amcama gönderdim. Yarım saat içinde geri cevap vereceğini söyledi. Bende dolaptan kan torbalarından birini alıp kanepeye yayıldım ve en sevdiğim program olan "Cake Boss" u açtım. Ondan sonrada Doctor Who'ya bakıcaktım. Telefonumun titremesiyle irkildim. John amcam mesaj atmıştı.

Chris Hale .Babası ajanmış ve görevi sırasında ölmüş. Chris' in kardeşi Calvin.Evlatlik verilmiş .Chris' ten 1 saat once doğmuş. Annesi başka bi adamla evlenmiş. Dean Anthony Baker. Londra'da yaşıyorlarmış.Bir kız kardeşi var.Adi Taylor. Dean sağlam biri değil. Dikkat et. Oğluda sağlam değil gibi.

Canim ya. Kafamı yastığa koydum ve düşünmeye başladım.Sonra Chris' in yanına gittim.Hala uyuyordu. Dönüşümü uzun sürmez umarım.

● ● ●

Aradan 4,5 gün geçti. Ve hâlâ uyanmadı. Umarım bişey olmaz.Odaya girdim ve yatakta oturuyordu. Ona sarılmak istiyordum ama yanlış bişey yapmamak için sadece gülümsedim. Ve birden koşarak bana sarıldı.

-Sen meleksin.

-Ohg sakin ol.

Gülüşmelerimiz bütün evde yankılanıyordu.

-Tanışmadık. Ben Jessie Jersey. Dedim ve elimi uzattım.

-Chris Hale.Beni nasıl iyileştirdin?

-Herşeyden önce sakin ol tamam mı?

-Noluyor?

-Sen vampir oldun.Seni kurtarmanın başka yolu yoktu.

-Ben şimdi vampir miyim? Hah çok komik.

Onu inandırmak için köpek dişlerimi ve kırmızı gözlerimi gösterdim.

-Ya şimdi.

-Aman Tanrım.

-Sakin ol. Boğazındaki yanmayı geçirelim mi?

-Vampirler kan içer değil mi?

-Çabuk öğreniyorsun.Gel benimle.

Dedim ve onu mutfağa götürdüm. Halinden memnun ama korkmuş vaziyette elimdeki kan torbasini alıp sömürdü.

-Daha fazla.

-Kendine hakim olmayı öğren. Daha fazla yok.

-Ama.

-Yeteri kadar seni ayakta tutacak kadar iç. Ama istersen bide avlanmayı öğrenelim.

-Bişi söyliyim mi?

-Buyur.

-Dedigim şeyi unutmadın dimi?

-Hayır ama tipim degilsin.

Yuzunu eksitti.Ormana çıktık. Karşımızda bi ayı vardı. Chris hiç zorluk çekmeden yakaladı ve içti. Çabuk öğreniyor.

-Jess. Sana bişey söyleyemem gerek.

-Ne?

-Benim özel güçlerim varmış.

-Hı?

-Şuan seninde var ve ben karşıdaki insanların özel güçlerini görme yeteneğim var.

Hadi canım yok artık.

- Nasıl?

-Bilmiyorum ama benim özellikleri görme, ellerinden yakıcı bi ışık çıkıyo ve güç paylaşma yapabiliyorum.

-Oha.Ya ben?

-Evde soyliycem.

-O zaman evde görüşürüz.
Dedim ve vampir hızıyla eve gittim arkamdan geldiği çok barizdi.

-Evet söyle bakalım.

-Hmm. Benim ol?

-Hı?
Aklında ki şey beni yatağa atmak mı? Oha biraz yavaş yürü

-Chris.Ne sacmaliyorsun? Beni yatağa atabilecegini mi düşünüyorsun?

-Hayır ben ben sadece evlenmek istediğimi soyleyecektim. Yani ön hazırlık gibi.

Salak Jess yanlış anladın işte.
-Şey Chris Özür dilerim ben yanlış anlamışım.

-Önemli değil Jess. Beni kurtarmamalıydın. Ben ölmeliydin.

-Chris. Seni kurtardığım için pişman değilim.

-Bırak beni.

-Nereye?

-Ölmeye.

-Hayır nasıl öleceğini bilmiyorsun.

-Görürsün.

Kapıyı açtı tam çıkarken içimden bir ses git öp onu dedi.Bi anda kapıyla onun arasına girip dudaklarına yapıştım.Oda beni kendisine yapıştırdi.Bencilce bi davranisti ama onu kaybetmek istemiyordum. Onu operken hiç bişey hissetmedim. Gülüyordu. Çünkü istediği cevabı almıştı.

Bölüm sonuuuuu!!!!????. Sizi seviyorum gençler ve vampircikler.:-) ;-) :-D ♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥Chris'i çok düşündüm aklima Dallas' tan başka kimse gelmedi. Ilerki bölümlerde duger karakterleri yayimliycam. Ama okuyucu fazla olursa