Chapter36: Angel POV
Oo, nakita ko kung pano iyakan ni Sam si Sara. Yung tipong ramdam mo talaga na mahal na mahal niya ito. Yung tipong di kaya ni Sam na mawala si Sara sa buhay niya. ;3
Nabalitaan ko rin na wala na daw yung mga Magulang ni Sara nung bata pa siya. Sa Tita niya daw siya naiwan. Naawa ako kay Sara kasi di ko alam na ganun pala kasaklap ang buhay niya.
Naghahanap siguro ito ng pagmamahal. Yung tipong kulang siya sa pagmamahal. Di naman ako madamot eh. Kahit masakit igigiveup kona si Sam. Oo, igigiveup kona siya. Ibibigay kona siya kay Sara. Kahit labag man sa damdamin ko, kailangan kung gawin. :(
"Please Sara?! Wake up!" Iyak parin ng iyak si Sam. Madaling araw na nung nakarating kami sa ospital.
Si Marian pala yung tumawag sakin. Bestfriend ni Sara.
"Marian, ano ba kasing nangyari?!" Tanong ni Sam habang umiiyak parin.
"Nabalitan niya kasi na magkasama kayo ni Angel. Tapos nagsinungaling kapa daw, kaya yun naglaslas. Buti nga at pinuntahan ko siya sa Apartment niya nung gabing yun." Paliwanag naman ni Marian. :3
Di ako makapagsalita. :3 bakit ganito yung nangyayari?
Lumabas muna ako para dun nalang umiiyak.
Ayaw ko man pero kailangan. :3 kailangan siya ni Sara. :3 konsensya ko naman kasi pag namatay si Sara. :(
Ipapaubaya kona siya kay Sara. :3 I need to do this.
Pumunta ulit ako dun sa kwarto ni Sara para yayain si Sam na mag-usap.
"Sam, pwede ba tayong mag-usap?" Sabi ko at umoo naman siya. Kiniss muna niya si Sara sa noo bago umalis.
Nagbuntong-hininga lang ako kasi kahit masakit, magsasacrifice na ako.
Pumunta kami dun sa mini park para dun kona tapusin ang lahat-lahat.
"Di na ako magpapaligoy-ligoy pa. Mahal kita Sam pero I need to do this." Nagsmile muna ako.
"Sam, I give up." Sabi ko at di tumingin sakanya.
"Ha?" Sabi niya na di ata naintindihan ang sinabi ko.
"Susuko na ako kahit masakit." Ayun, tulo luha nanaman ako.
"But why?"
"Wala na akong pag-asa Sam, kita kona mahal na mahal mo talaga si Sara. I need to do this para di na maulit ang nangyari ito. Ayokong may mamamatay na tao ng dahil sa pagmamahal ko sayo. Ayokong mangyari yun Sam." Kahit mabigat. :(
"Narealize ko pala na, di mo pa ako mahal, este di mo pa pala ako minahal. Umasa lang ako. Hahaha." Sabi ko at iyak parin ako ng iyak.
"Angel."
"Hahaha. Alam ko naman na mas deserve ni Sara ang pagmamahal mo kaysa sakin. Sino ba naman ako diba? Oo aaminin ko na minahal kita, pero nung nakita ko kung ganu mo kamahal si Sara sinabi ko sa sarili kona, tama na. Sam, naiintindihan kona kung bakit napunta ulit sayo si Sara, kailangan ka niya Sam. Oo aaminin ko nung una, nagdamot ako. Pinagdamot kita kasi minahal kita Sam. Pero ngayon, ni katiting wala na akong nararamdaman." Tumigil muna ako sa pagsasalita. P*tang*na na mga luha ito ayaw tumigil. "Sam, alagaan mo si Sara ha? Ibigay mo lahat kung kailangan. Napakapriceless kaya kung napapasaya mo ang taong mahal mo. :)" tsaka ako ngumiti at niyakap siya. "Salamat sa lahat Sam di ko yun makakalimutan." Tsaka na ako tumayo. "I know this is the right decision, I need to give you up. Promise, magiging masaya ako pag kayo ang nagkatuluyan. Di man natin naituloy yung Forever, ituloy mo nalang kay Sara." Ngumiti ulit ako pero mapait na. "Ito na ba ang sinasabi nilang I love you Goodbye? Hahaha. Nakakatawa man pero, I love you Sam, Goodbye." Tsaka na ako umalis.
Tulo parin ng tulo ang luha ko. Ang sakit. :( nagpakatanga ako. :( sobrang sakit. T.T halos madurog ang puso pero kailangan kung gawin ang lahat ng ito. :( kailangan kung igiveup si Sam.
Tama naman ako diba? :( tama si Lola, maging masaya nalang ako para sa kanila. Wag magdadamot. :(
Umuwi nalang ako sa bahay.
Gulat lahat si Kuya Ten nung makita ako. Umaga narin kasi yun.
"Oh bunso? Ang aga naman at ng bakasyon niyo? Akala ko ba 5 days?" Tsaka ako lumapit kay Kuya Ten.
"Kuyaaa!" Tsaka ko siya niyakap.
"Oh bakit bunso?!" Narinig din ata nila Mama kaya bumaba sila.
"Oh my God Anak." Tsaka lumapit si Mama. "Bakit ka umiiyak? Bakit ang aga niyong umuwi?" Niyakap ko naman si Mama.
"Wala na Mama!" Sabi ko habang nakayakap parin kay Mama.
"Nako Angel, tahan na!" Tsaka hinaplos ni Mama ang buhok ko.
"Asan na yung Sam na yun ng makausap ko!" Nagulat ako sa sinabi ni Kuya Ten.
"Kuya wag na, ako din naman yung may kasalanan eh. Giniveup ko siya kasi may mahal na siya iba!"
"HA?!" Silang Apat.
Umupo muna kami sa sala.
Kweninto ko yung nangyari kay Sara.
"Sara Montemayor?" -Kuya Ten.
"Ha?! Kilala mo siya Kuya?" Tumango naman si Kuya Ten.
"Di maaaring makalimutan ni Ten yun Bunso, kasi si Sara, hinabol niya dati si Ten kahit alam niyang di siya mahal nito." Sabi naman ni Kuya Ken. Nagulat ako sa lahat ng nalaman ko. :3
Yun ba yung umiyak dati si Sam sa Chapter 1? Yun ba yun? Ng dahil ba kay Kuya Ten kaya hiniwalayan niya si Sam? OMG.
Naguguluhan ako.
"Pano nangyari?"
"Mahabang kwento!"
"Osiya, magpalit kana. At matulog. Mukang bangag ka eh. Mag-usap usap nalang tayo bukas." Sabi ni Mama.
Umakyat naman ako sa kwarto ko. Naalala kona naman yung nangyari kanina. :(
Tumulo nanaman ang potek kung mga luha. :(
P*tapete diba? :(
Nilabas ko yung phone ko at tinignan yung last photo namin nung nagdedate kami. Hahaha. Ang ganda ng kuha namin dun. Hahaha. We look so perf talaga but… :(
Niyakap ko yung paa ko. At umiyak nalang ng umiyak.
Bakit kailangan ko pa ng ganitong treatment? :(
*Sam POV*
Gusto ko siyang pigilan pero diko ako makagalaw. Papalayo siya ng papalayo, pasakit ng pasakit yung nararamdaman ko. :( ito na ba yung Ending samin ni Angel? T.T
Why Angel?! :( My fvcking tears! Deym! Ang sakit. :( ang bigat. :( she gave up? :( yung luha ko ayaw tumigil. FVCK! Gusto kung manuntok!! Gusto kung mag-wala!!
Nagstay muna ako dun ng mga ilang minuto bago umakyat sa Room ni Sara.
"Sara!" Gising na siya.
"Oh my Honey, why are you crying?" Sabi naman niya.
"Tears of joy kasi gising kana." Tsaka ko siya niyakap. "Wag mo ng uulitin ito ha?" Sabi ko.
"Wag na ulit magsisinungaling ha?"
Tumango nalang ako tsaka niyakap siya ulit.
Bakit di ako masaya?! Bakit nasasaktan ako?!
Do I love Angel na ba? :3
#ihateGOODBYES! :/
BINABASA MO ANG
Ang storya ng sobrang pangit. #Wattys2016 (COMPLETED)
Teen FictionAlam kona pangit ako sa paningin ng maraming tao pero wala akong pake di naman nila buhay ito. Pero ng dahil lang sa isang lalaking minahal ko ng lubos at malalaman kung pinaglaruan niya lang ako eh magpapaganda ako? How nice! -____-