me and you against the dark side *2

16

Claire

Na een lang dagje shoppen, lopen we terug naar het kasteel. We hebben flink wat kleren gekocht.

5 setjes lingerie, 4 joggingbroeken, 3 korte sportbroekjes, 5 t-shirts, 4 hemdjes en 2 pyjama's. Oh ja, en 4 paar sokken en daarnaast ook nog een paar Vans.

Best handig dat we aan het touw zitten. Nu hoeft Reese me niet steeds stevig vast te houden en me pijn te doen.

Inmiddeld lopen we het kasteel binnen. Reese en ik willen net de trap oplopen, tot ik wordt geroepen.

Ik kijk verbaasd om. 'Wat is er, Gabriël?' Ik kijk Reese ook vragend aan, die zijn schouders ophaalt.

'Kan ik je even spreken? Alleen?' Ik kijk Reese aan, die knikt en me losmaakt van het touw. Ik kijk hem dankbaar aan en loop weer naar beneden.

'Wat is er?' Gabriël pakt mijn hand en trekt me mee naar een kamer. Hij duwt de deur dicht en blijft er tegenaan staan met zijn rug.

'Hoe gaat het met Mandy?' Niet echt wat ik had verwacht, maar oke.

'Goed. Ze kan alleen niet over het feit komen dat je weg bent gelopen van ons.' Het laatste zeg ik verwijtend en ik zie Gabriël op zijn lip bijten.

'Ze reageert niet meer via de gedachtenlink. Ik was bezorgd om haar. Bedankt.' Hij opent de deur en ik loop meteen naar boven.

Shit, nu weet ik nogsteeds niet in welke kamer Reese zit. 'Reese?'

Een deur vliegt open en een bezorgde Reese komt tevoorschijn in de deuropening. 'Wat is er?' Hij loopt bezorgd naar me toe en kijkt me indringend aan.

'Niks, ik wist alleen niet waar je kamer was', zeg ik, terwijl mijn wangen rood beginnen te kleuren. Reese grinnikt en wrijft over mijn bovenarmen.

'Wat wilde die Gabriël van je?' Hij klinkt wat bozig.

'Niks. Hij vroeg alleen iets over iemand', zeg ik snel en loop de kamer van Reese in. Ik hoor Reese achter me aankomen en voel dan een hand om mijn pols.

Reese draait me naar hem toe en sluit de deur achter zich. Ik kijk hem geschrokken aan. 'Weet je? Ik begin jou een heel klein beetje zat te raken. Elke keer met je bijdehante opmerkingen en je korte antwoorden. Je verbergt wat voor me en ik ga erachter komen wat.'

'Reese...'

'Nee, Claire! Ik wil weten wat jij verbergt!' Hij trekt me dichter naar hem toe en draait mijn arm op mijn rug. Ik kerm van de pijn.

'Laat me los, Reese.' Reese schudt zijn hoofd.

'Eerst wil ik meer over jou te weten komen. Hoe kun je een alfa zijn?' Ik kijk hem geschrokken aan, ookal wist ik dat deze vraag eraan zat te komen.

Uiteindelijk zucht ik. 'Goed dan. Ik heb toch geen andere keuze.' Reese grijnst en laat me iets losser. 'Ik ben een true alpha.' Reese kijkt me vragend aan. 'Een alfa die vanaf zijn geboorte nooit iemand heeft vermoord of extreem verwond.'

'Heb je dan ook speciale krachten ofzo? Krachten die normale weerwolven niet hebben?' Ik bijt op mijn lip en knik.

'Ja. Ik kan nu vliegen, wonden helen en mensen wegblazen met één beweging.' Reese's mond valt open.