me and you against the dark side *2

13

Claire

De volgende ochtend wordt ik wakker van een toeter, die door het hele kasteel klinkt. Ik kreun en wrijf in mijn ogen. 'Wa..? Hoelaat is het?' Ik kijk om me heen, maar het is nog te donker in de kamer om de klok aan de andere kant van de kamer te kunnen zien.

'7 uur. Tijd voor de ochtendtraining', hoor ik Reese naast me zeggen. 'Maak je klaar. Over een half uur moeten we op het trainingsveld staan. Aangekleed en wel.' Ik veer overeind.

'Ook eten?!' Reese schudt lachend zijn hoofd. Ik zucht opgelucht. 'Pfiew, gelukkig. Dat was me nooit gelukt.'

'Je kunt beter wachten met douchen. Na de training ben je toch helemaal bezweet. De training duurt tot half 9. Dan heb je een half uur om te douchen en dan kan je eten pakken bij het buffet.' Ik frons.

'Jullie hebben echt een heel schema, of niet soms?' Reese knikt en gooit me een joggingbroek en hemdje toe.

'Trek aan. Na het ontbijt gaan we naar het dichtsbijzijnde dorpje en zoeken daar een kleermaker.' Ik knik en kijk naar Reese, die zijn shirt over zijn hoofd uittrekt. 'Is er iets?'

Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee. Ik dacht: misschien moet ik toestemming vragen aan mijn bodyguard om naar de badkamer te gaan.' Reese rolt zijn ogen, ook een van de eerste keren dat ik hem dat zie doen.

'Ga maar. Ik kom zo wel.' Ik knik en loop naar de deur toe. 'En oh, Claire?' Ik draai me vragend naar hem toe. 'Als je probeert te ontsnappen...'

'Jaja, dan hebben jullie mij zo te pakken en zit ik in de problemen. Ik ben heus niet dom hoor!' Reese lacht en ik loop snel de kamer uit. Ik loop de lange gang door en stap de badkamer in.

Ik kleedt me om in de joggingbroek en het hemdje, wat veel te lang is voor mij. Gelukkig niet te groot, anders kon je zo mijn bh zien.

Ik ga nog snel naar de wc en loop dan de gang weer op.

Er is alleen één heel klein probleempje: ik weet niet welke kamer van Reese is. Slecht opgelet.

Ik zucht. Wat nu? Langzaam loop ik verder door de gang, tot er naast me een deur openvliegt en ik wordt besprongen. Ik gil en val om, met mijn aanvaller bovenop me.

'Hmm. Ik dacht al dat ik een witte wolf rook. Wie ben je en wat doe je hier?' Ik slik en voel mijn hart ruig tekeer gaan in mijn borstkas.

'I-i-ik...' Er vliegt nog een deur open en dan wordt de man van me afgetrokken.

'What the hell doe je, Joey?!' Reese duwt de jongen, die blijkbaar Joey heet, aan de kant en knielt bezorgd naast me neer. 'Gaat het?' Ik knik langzaam.

'Alleen een beetje geschrokken.' Reese helpt me overeind en blijft me stevig vasthouden. Ik kijk naar Joey en zie hem mij een soort van 'scannen'.

'Waarom date je een witte weerwolf, gast? Begrijp je dan niet dat de witte en zwarte wolven vijanden zijn?' Reese gromt geërgerd.

'Ik kreeg opdracht om op haar te letten. En ze kreeg de titel Luna van mij. Dus vandaar.' Joey knikt langzaam.

'Wat is er zo speciaal aan haar?' Hij stapt dichterbij en laat zijn nagel over mijn wang schrapen.

'Ik ben de koningin van de witte wolven, alfa én het nichtje van die sukkel van een koning van jullie', antwoord ik hem brutaal. Joey stapt licht geschrokken van mijn onverwachte antwoord naar achteren.

'Nou, ze is in elk geval niet op haar mondje gevallen.' Reese zucht.

'Daar was ik al achter.'