me and you against the dark side *2

4

Claire

Ik open mijn ogen en zie Tim boven me hangen. Ik kreun, en ga rechtop zitten. 'Wat is er gebeurd?'

Tim duwt me zacht terug op de grond. 'Blijf liggen. Je hebt teveel energie gebruikt.' Hij kijkt me even aan. 'Je bent een ware alfa. Je hebt speciale krachten, die getraint moeten worden.'

Ik knik begrijpend. Op dat moment komt Gabriël binnen gerent. Hij laat zich hijgend neervallen.

'Claire...' Ik kruip naar hem toe en til hem iets omhoog.

'Claire, niet doen!' Ik negeer Tim en leg Gabriël's hoofd op mijn schoot. Ik leg mijn hand op zijn voorhoofd.

Ik zie bloed op zijn schouder en sluit mijn ogen. Ik hoor Gabriël's adem stokken in zijn keel en trek voorzichtig zijn pijn weg. Gabriël begint te schreeuwen.

Ik wordt weggeduwd door Tim, die me vast blijft houden. 'Wil je hem doodhebben ofzo?!' Ik schrik van zijn uitbarsting en kruip achteruit.

Op dat moment hoor ik voetstappen in de hal. Dreigend, langzaam. Ik krijg kippenvel op mijn hele lichaam en ril even. Tim kijkt me vragend aan en ik leg mijn vinger tegen mijn mond.

Ik gebaar naar de hal en Tim gaat van me af. Mandy loopt samen met hem naar de deur en Tim opent hem langzaam.

De deur gaat krakend open, en mijn adem stokt. Verder is het doodstil.

Tot de stilte wordt onderbroken door een harde knal, en Mandy die door de lucht vliegt. Ze kreunt en Tim deinsd achteruit.

Manuel staat in de deuropening, zijn ogen op mij gericht. Ik slik en kruip verder achteruit.

'Laat me met rust!' Ik strek mijn armen en sluit mijn ogen kort. Ik hoor een harde klap en open verschrikt mijn ogen weer.

Ik zie een soort straal van wind uit mijn handen komen, die Manuel op afstand houdt. Ik kijk verbaasd naar mijn handen, en ik hoor weer voetstappen in de hal.

'Claire?!'

'Juri, hierheen!' Voetstappen snellen mijn kant op, en even later komt Juri de kamer ingerent.

'Hallo, vader.' Manuel veranderd in zijn mensengedaante en grijnst.

'Hallo, zoon. Hallo, nichtje.' Ik hoor Gabriël naar adem snakken.

'Nichtje?' Ik knik voorzichtig.

'Dit is mijn oom Manuel, die me wil vermoorden. En dit is mijn neef Juri, zijn zoon.' Gabriël kruipt overeind. 'Ik wist het ook nog maar net.'

'Wat is net?!' Schreeuwt Gabriël kwaad.

'Vanacht!' Schreeuw ik terug. Gabriël verlaat de kamer, en ik kruip overeind. Ik ren achter hem aan.

'Gabriël, alsjeblieft.' Gabriël staat stil.

'Claire, waarom?' Ik kijk hem vragend aan. Nou ja, ik kijk vragend naar zijn rug. 'Waarom ging je alleen weg?'

Ik slik. 'Dat kan ik je niet zeggen.' Gabriël zucht diep.

'Vaarwel, Claire.' Gabriël loopt de voordeur uit, en laat mij verdwaasd achter.