Forgotten

226 5 2
                                    

Ik rekte uit en wreef in m'n ogen, Ik heb echt heerlijk gedroomd. Ik opende m'n ogen en zag iets raars maar dan ook iets heel raars. Ik lig in mijn oude bed, in mijn oude kamer bij mijn oom en tante! Oké Rochel, haha dit is een droom, ik kneep mezelf en ik voelde het helaas. Dit is niet oké, wat doe ik hier en waar is.... HARRY! Ik stond op en rende naar beneden." Hee, je bent al wakker zie ik." Zei mijn oom." Jij!" Zei ik en ik liep boos naar hem toe." Is dit weer 1 van je spelletjes, want als dat zo is bel ik nu de politie." Uhm lieverd, gaat het wel goed." Zei m'n tante en ze legde haar arm op mijn schouder." Raak me niet aan!" Zei ik boos." Rochelle, doe jij eens heel gauw normaal tegen je moeder!" Zei mijn oom." Zij is mijn moeder niet, en jij bent niet mijn vader!" Zei ik boos en mijn oom werd woest." Hoe durf jij zo te praten! Na school kom jij thuis en ga jij meteen naar je kamer, HOOR JE ME!!" Zei hij boos." Het enige waar ik naartoe wil is naar Harry en naar Hope, verder niet!" Zei ik boos en ik liep naar mijn fiets en reed gauw naar school. Ik moet naar Melanie toe.

Op school aangekomen rende ik naar Melanie en ik zag dat zij ook naar mij toe rende." Wat is er toch aan de hand!" Zeiden we tegelijk." Wacht, jij weet alles nog?" Vroeg ik aan Melanie en ze knikte en ik zag dat ze tranen in haar ogen kreeg, waardoor ik dat ook kreeg en haar knuffelde en haar even niet los liet en we begonnen te huilen." Ik was zo bang dat jij ook niks meer wist!" Zei ik snikkend." Ik ook!" Zei ze snikkend." Wat moeten we doen Mel, we hebben niemand alleen elkaar nog." Zei ik." En de jongens?" Vroeg ze." Ik weet niet of....." Zei ik en ze onderbrak me." Ow nee zeg dat niet alsjeblieft, ik wil Zayn niet kwijt." Zei ze huilend." En ik wil Hope en Harry terug." Zei ik." Huh, wacht, we zijn niet in Londen! We moeten naar Londen naar de jongens." Zei Melanie." Maar hoe, ik kan moeilijk Liam bel......." Zei ik en ik grijnsde en ik pakte gauw m'n mobiel en we keken naar Liam's nummer, maar die stonden er niet bij." Shit joh! We gaan naar Londen, ik steel geld bij mijn ouders en jij bij de joune." Zei Melanie." Hallo, ben je niet iets vergeten? Mijn ouders zijn gestoord! Als ik ga stelen en ze zien me vermoorden ze me!" Zei ik." Ow.... Ja je hebt gelijk, wacht zijn jou ouders thuis?" Vroeg Melanie." Nee als het goed is werken ze nu." Zei ik en ze grijnsde en ik even later ook." Dan moeten we het nu doen!" Zei Melanie en ze rende naar haar fiets." Spring achterop dan." Zei ze." Wacht en school dan?" Vroeg ik en ze keek me aan met een poker-face." Oke oké ik kom al." Zei ik en ik sprong achterop en we reden naar m'n huis.

"Oké heb je je sleutels?" Vroeg ze toen we voor de deur stonden." Duuuhhh." Zei ik en ik deed m'n sleutel in het slot en draaide hem open." Oké ssttttt." Zei ik met m'n vinger voor m'n mond." Niemand is thuis sukkel!" Zei Melanie." Ow ja." Zei ik en we liepen naar binnen en we deden de deur achter ons dicht." Oké zoek je paspoort en het geld!" Zei Melanie en ik liep naar de kast en pakte m'n paspoort en pakte 1000 euro die verstopt zat achter de bank." Wat doet je geld Achter de bank?" Vroeg Melanie." Uhm voor tegen dieven, duuuhhh." Zei ik." Maar dat is oom niet slim, want hun grootste dief... jij dus.....wist ervan." Zei Melanie." Dat is Fucked up voor hun." Zei ik en we moesten lachen en ineens hoorde we de sleutel in het slot gaan." Shit, shit, shit!!! Waar moeten we verstoppen?!" Vroeg Melanie." In de trappenkast!" Zei ik en we renden naar de kast in de trap ( net als Harry Potter). We hoorde de deur open gaan en de zware voetstappen, ik denk van mijn oom. " wat doet hij hier?" Vroeg Melanie zacht." Weet ik veel." Zei ik zacht en ineens viel er iets in de kast, een potje." Shit." Zei Melanie zacht." Hallo?!" Vroeg mij oom met een boze stem."hmmm." Hoorde ik hem zeggen en ik hoorde weer voetstappen en ze kwamen steeds dichterbij en daarna weer ver, en toen hoorde we dat de deur dicht sloeg en Melanie en ik zuchtte." Dat scheelde echt weinig." Zei Melanie en ik knikte. We liepen eruit en keken voorzichtig uit het raam en we zagen dat hij weg reed." OMG Yes!" Zei ik en ik pakte m'n tas en deed er wat kleding in en gingen gauw naar Melanie's huis en reden naar David, want hij gaat nooit naar school en hij heeft z'n rijbewijs en is een goede vriend van ons.

We belde bij hem aan en hij deed open." Hee meiden, moeten jullie niet naar s......." Zei hij en we duwde hem naar binnen."hè wat is er!" Vroeg hij." Je moet ons naar Schiphol brengen." Zei ik." Naar Schiphol? Waarom?" Vroeg hij." Dat leggen we een andere keer uit." Zei Melanie." Het is dat jullie goede vrienden zijn. Let's go." Zei hij." OMG thank you." Zei ik en we stapte gauw in en reden naar Schiphol.

Is there still hope?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu