Er is al een week voorbij en het enige dat ik kan herinneren is die ruzie tussen Jack en Harry. Me familie verteld me allemaal dingen die we hebben meegemaakt alleen voelt dat niet zo, omdat ik niks meer daarvan weet. Ik werd wakker en besloot om te gaan douchen en me aan te kleden. Toen ik klaar was liep ik naar beneden en zag ik Harry staan in de keuken." He, je bent net op tijd." Zei hij en hij liep naar me toe en hield me aan mijn bovenarmen vast." Hoezo?" Vroeg ik en hij glimlachte." We gaan naar Parijs." Zei hij en ik keek hem verbaasd aan." Parijs? En Hope?" Vroeg ik." Geen zorgen, Hope blijft hier veilig met haar 4 ooms. " Zei hij en ik glimlachte." Oke, en wanneer vertrekken we?" Vroeg ik." We vertrekken wanneer jij klaar bent om te vertrekken." Zei hij." Dan pak ik gauw mijn koffer in." Zei ik en hij gaf me een kus op mijn hoofd en ik liep naar boven en pakte mijn koffer in en net wanneer ik het wilde optillen kwam Harry." Laat dat maar aan mij over." Zei hij en hij tilde het op." Woow, wat heb je er allemaal in?" Vroeg hij." Stenen, heel veel stenen." Zei ik en hij lachte." Dat zou je wel denken." Zei hij en ik pakte onze jassen en we liepen naar de auto toe en reden naar de airport. Er stonden allemaal fans en paparazzi op ons te wachten en ineens eerde Harry om." He, waarom keer je om?" Vroeg ik." Omdat ik je een paar dingen wil vertellen. De paparazzi weet niet dat je lijd aan geheugenverlies, dus probeer zo normaal mogelijk te zijn. Als ze iets vragen, iets dat je weet beantwoord ze. Als er een fan met je op de foto wilt, kan dat gewoon." Zei hij en ik knikte." Oke zo normaal mogelijk, got it." Zei ik en hij legde zijn hand op mijn been en reden weer terug naar de airport." Are you ready?" Vroeg Harry aan mij." Let's do this." Zei ik en hij lachte en we liepen naar buiten. Gelukkig waren er wel wat bewakers, dus waren we niet helemaal omringd door fans en paparazzi." Hoe gaat het met de baby?" Vroeg een paparazzi."De baby maakt het goed, dankjewel." Zei ik.
" Mag ik op de foto met jou?" Vroegen een paar fans." Tuurlijk." Zei ik en ik ging met een paar fans op de foto." We missen je wanneer treed je weer op?" Vroeg een fan." Ik mis jullie ook, ik treed binnenkort weer op." Antwoordde ik en ik liep naar Harry die nog een laatste foto maakte met een fan en even later liepen we naar binnen." Je deed het goed babe." Zei Harry." Dankjewel Harry." Zei ik en hij pakte mijn hand." Nu op naar Parijs." Zei hij.
~~~~
We zijn in Parijs aangekomen en het hotel is echt heel mooi." Dit is prachtig." Zei ik." We verbleven hier ook tijdens de tour, het is echt geweldig hier." Zei Harry en we liepen naar de balie." Ah meneer en mevrouw Styles, welkom terug." Zei de man achter de balie." Dankjewel, we zijn heel blij om weer terug te zijn." Zei Harry." Wat fijn, en hoe gaat het met de baby en met jullie dochter mevrouw Styles?" Vroeg de man." Heel goed, dankjewel." Antwoordde ik en hij glimlachte." Ik heb geregeld dat jullie weer dezelfde kamer krijgen als toen." Zei hij." Dankjewel." Zei Harry." Kijk eens, hier is uw sleutel. Ik wens jullie een fijn verblijf." Zei de man." Dankjewel." Zei ik en we liepen naar de lift en gingen naar boven. Boven aangekomen opende we de deur en ik zag een prachtige kamer met alles erop en eraan." Woooooow." Zei ik en ik plofte op bed." Dit is heaven." Zei ik en Harry plofte ook naast me neer." Zeg dat wel en hij draaide met zijn hoofd naar me toe en ik draaide met mijn hoofd naar hem. Zijn ogen, zo vel en zo groen. Ze zijn zo prachtig. Hij boog naar voren en kuste me." Ik heb een verassing voor je vanavond." Zei hij tijdens het kussen en ik stopte." Echt waar?! Wat gaan we doen?" Vroeg ik en hij grijnsde." Je gaat niks zeggen zeker?" Zei ik en hij schudde zijn hoofd." Oke best." Zei ik en hij lachte." Ga je mee dan gaan we de stad verkennen." Zei hij en hij stond op en gaf me een hand." Ja laten we dat doen." Zei ik en we gingen het hotel uit.
~~
Nadat we flink wat hadden gelopen vertelde Harry dat we weer naar het hotel moesten. We gingen naar het hotel en we zagen een grote limousine staan." Is deze van ons?" Vroeg ik en hij knikte en ik gaf hem een kus." Omg wat lief, je bent echt een schat." Zei ik." Dat weet ik toch." Zei hij met een knipoog en we gingen naar binnen. Het was echt heel mooi met allemaal drankjes en een heerlijke bank. Harry zat naast me met zijn arm over mij heen. Na een tijdje rijden stopte we ineens." He waarom stoppen we?" Vroeg ik." Daar kom je zo achter." Zei hij en we stapten uit en ik zag de Eiffeltoren helemaal verlicht." Harry, ik kan niet eens praten." Zei ik omdat ik gewoon sprakeloos was en hij pakte mijn hand." Ga je mee?" Vroeg hij." Waarheen?" Vroeg ik." Naar boven natuurlijk." Zei hij." Er is toch wel een lift, anders ga ik echt dood." Zei ik en hij lachte." Of course." Zei hij en ik zuchtte van opluchting en we gingen met de lift naar boven. Even later waren we boven, maar we moesten nog wat trappen op maar dat was niet zo erg." Wie er als eerst boven is." Zei Harry en ik lachte." Omg hoe ga ik dat doen." Zei ik en ik probeerde zo snel mogelijk met een zwangere buik naar boven te gaan en ik opende een deur."Niet slecht he voor een zwa..........." Zei ik maar ik stopte voor een moment. Ik wist niet wat ik zag." Harry, dit is zo mooi." Zei ik en ik kreeg tranen in mijn ogen. Alles was verlicht met lampjes en er was een bloemenboog neergezet." Dit is voor jou." Zei hij en ik begon te huilen." He babe, don't cry." Zei hij en hij liep naar me toe en gaf me een knuffel." Dankjewel Harry." Zei ik." Dit is nog niet alles, de fans en ik hebben iets geregeld." Zei hij en we keken naar beneden en ik zag een voor een lampjes branden en ze kwamen langzaam naar boven. Het leken net sterren die zweefde." Dit is het mooiste wat ik ooit heb gezien." Zei ik en hij keek me aan en ik keek naar hem." Je weet dit echt niet meer he?" Vroeg hij en ik keek met verward aan." Wat, wat weet ik niet meer?" Vroeg ik en hij keek naar beneden." Wat weet ik niet meer Harry?" Vroeg ik." Dat ik je hier ten huwelijk vroeg, op dezelfde manier." Zei hij en ik keek hem geschrokken aan." Di..dit is al eerder gebeurd?" Vroeg ik en ik zag dat hij tranen in zijn ogen kreeg en de andere kant op keek." He... Het spijt me Harry, het spijt me z........" Zei ik,maar hij liet me niet uitpraten." Stop met fucking sorry te zeggen! Je meent het niet eens, want je weet toch niks!" Zei hij boos, tranen rolde over mijn wangen van de schrik." Dus je wilt zeggen dat het mijn schuld is?" Vroeg ik en hij zei niks en liep naar de reling." Ja dus." Zei ik en ik besloot om weg te gaan." Nee, Rochelle niet....." Zei hij maar ik liep al de deur uit, nam een paar trappen en daarna de lift en ging met de taxi naar het hotel. Ik liep naar binnen en ging emotieloos naar mijn hotelkamer. Daar aangekomen barste ik in tranen uit. Ik kan hier niks aan doen, maar hoe kan ik nou zoiets moois niet herinneren? Ik ging liggen en viel huilend in slaap. Een uur later hoorde ik ineens wat en ik keek naar de deur en zag Harry naar me kijken." Kunnen we even praten?" Vroeg hij.
"Er valt niks te zeggen, volgens mij heb je al genoeg gezegd." Zei ik en ook al deed het me pijn, ik draaide me om en probeerde te slapen, wat me nauwelijks lukte.
-------------------------------------------
Hee lievies,
Dus wat vinden jullie? Ik snap het, het is moeilijk voor Harry maar ook voor Rochelle ze weet echt niks meer.
Welke kant staan jullie?
Let me know in the comments!❤️
Lots of love
Rochelle Styles
JE LEEST
Is there still hope?
FanfictionLiam kreeg een bericht van een onbekend nummer, maar van wie is dat nummer?? Zal hij diegene terug bellen of toch niet en wie is dat persoon??? Je leest het allemaal in 'Is there still hope' het tweede deel van 'my famous brother'. Als je m'n eerste...