Και κάπως έτσι κυλάει η μέρα και έρχεται το μεσημέρι που με βρίσκει πνιγμένη μέσα στα δάκρυα μου, με μόνη μου παρηγοριά τον κύριο Πάνο. Κάθετε μαζί μου όσο σπαράζω, κρατώντας με στην αγκαλιά του ενώ όταν παίρνω όσο κουράγιο μπορώ για να μαγειρέψω ο κύριος Πάνος προθυμοποιείτε να βοηθήσει και παρά τις αντιρρήσεις μου αρχίζει να πηγαίνει τα πιάτα στο νεροχύτη. Εγώ έχω ακουμπήσει στο πάγκο και προσπαθώ να σκεφτώ τι θα μαγειρέψω. Πρέπει να είναι κάτι που του αρέσει και να το φτιάξω σωστά για να μην εξαγριωθεί όπως το πρωί.
«Φτιάξε το αγαπημένο του,» Μου προτείνει ο κύριος Πάνος και εγώ κουνώ καταφατικά το κεφάλι.
Βγάζω τα υλικά από το ψυγείο και τα δεκάδες ντουλάπια που μέχρι κει εγώ μπερδεύω και τα αφήνω στο τραπέζι. Και όμως, το φαγητό που έχω φτιάξει χιλιάδες φορές ξαφνικά μου φαίνεται άγνωστο.
Αισθάνομαι σαν την πρώτη φορά που πρώτο-μπήκα σε αυτή τη κουζίνα, με πλήρη άγνοια όσον αφορά τη μαγειρική. Είχα όμως την προθυμία να μάθω από την κύρια Ολίβια, την τότε μαγείρισσα που δυστυχώς πέθανε όταν έκλεισα τα δεκαεφτά. Αυτή η γυναίκα είχε πάθος για τη ζωή και την μαγειρική και ήταν δίπλα μου να με συμβουλεύει ακόμα και μέρες που με το ζόρι σηκώνονταν από το κρεβάτι.
Πέφτω στο πάτωμα, καλύπτοντας το πρόσωπο μου απελπισμένη. Δεν μπορώ, απλά δεν μπορώ όσο και να προσπαθώ μόλις πιάνω ένα υλικό χάνω όλες μου τις σκέψεις και με πιάνει ο πανικός.
«Λουλουδάκι,»
«Δεν μπορώ! Προσπαθώ και προσπαθώ μα δεν μπορώ! Κολλάω, το μυαλό μου σταματά!» Φωνάζω και δίνω μία κλοτσιά στο τραπέζι, κάνοντας το να τρανταχτεί. Ο κύριος Πάνος αρπάζει το μπουκάλι με το γάλα για να μην χυθεί και με κοιτάζει σαστισμένος.
«Κάτι θα πρέπει να έχεις που να σε βοηθήσει.»
«Δεν έχω κάτι να με βοηθήσει και προφανώς δεν έχω καμία ελπίδα να μείνω εδώ μέσα! Ο Άρης θα με διώξει και θα μείνω χωρίς σπίτι, χωρίς λεφτά και κυρίως χωρίς όλους εσάς!» καταβάλω τεράστια προσπάθεια στο να ηρεμήσω έστω και λίγο. Ο κύριος Πάνος γονατίζει δίπλα μου και με παίρνει αγκαλιά ενώ εγώ ξανά ξεσπάω σε κλάματα. Το κεφάλι μου πλέον πονάει ενώ το δέρμα μου καίγεται από τα καυτά μου δάκρυα.
«Ησύχασε τώρα, τίποτα από αυτά δεν θα συμβεί...Ο Άρης δεν θα σε έδιωχνε πότε...» Μου ψιθυρίζει ενώ εγώ συνεχίζω να κλαίω. Το σώμα μου κάνει μικρούς σπασμούς που δεν μπορώ να ελέγξω και πονάω.
BINABASA MO ANG
Μόνο Εσένα
Romance'ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ' " Έρωτας είναι ένα συναίσθημα που εύκολα ξεπερνιέται, φεύγει και ξεχνιέται. Αγάπη είναι ένα δυνατό συναίσθημα που φωλιάζει στη καρδιά σου και δύσκολα ξεφεύγεις από τα δίχτυα της.. " Η Αφροδίτη και ο Άρης είναι δύο διαφορετικά άτομα. Εκε...
