Όλο το σπίτι έχει γεμίσει με τις υπέροχες μυρωδιές από τα φαγητά που περιμένουν να σερβιριστούν στις μεγάλες και ακριβές πιατέλες από πορσελάνη. Η τούρτα στο ψυγείο έχει φροντίσει κάθε φορά που ανοίγεις την πόρτα να σε κατακλύζει μία επιθυμία να την καταβροχθίσεις, κάτι που με έκανε ιδιαίτερα ικανοποιημένη για την δουλειά μου. Ο κύριος Πάνος με βοήθησε να διακοσμήσουμε ελαφρώς το σπίτι, αφού πρόλαβα να καθαρίσω τον κάτω όροφο, και έφερε μια πίτα που έφτιαξε η γυναίκα του.
Όλα φαίνονται τέλεια και το μόνο που μένει είναι να έρθει ο Άρης. Δεν μπορώ να κρύψω το πόσο νευρική είμαι και ο κύριος Πάνος με συμβουλεύει να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπο μου. Η δροσιά του νερού με βοηθάει να συνέλθω λίγο αλλά δεν μπορώ να αγνοήσω ότι η καρδιά μου που ηχεί στα αυτιά μου. Φτιάχνω τη στολή και τα μαλλιά μου και κοιτάζομαι στο καθρέφτη. Το μαύρο φόρεμα φτάνει ως τα γόνατα μου και τα αθλητικά που συνήθως φοράω τώρα έχουν αντικατασταθεί από ένα ζευγάρι μαύρες μπαλαρίνες. Η ποδιά μου αρχίζει από το στήθος μου και φτάνει μέχρι του μηρούς μου.
Ακούω κλειδιά να ξεκλειδώνουν την μπροστινή πόρτα και τρέχω πίσω για να υποδεχθώ τον Άρη και τους καλεσμένους του. Στέκομαι δίπλα στον κύριο Πάνο, ο οποίος μου χτυπά απαλά την πλάτη και παρακολουθώ τους νεαρούς άνδρες που μπαίνουν μέσα στο σπίτι. Πρώτος με το ανάστημα του ψηλά μπαίνει ο Άρης με την ακολουθία τεσσάρων άλλων ανδρών, στην ίδια περίπου ηλικία.
Αυτός που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση είναι ο τελευταίος. Ψηλός, όμορφος νεαρός με κάστανα μαλλιά και ένα μαύρο κοστούμι. Έχω το προαίσθημα ότι τον ξέρω από παλιά, το πρόσωπο του θυμίζει οικείο στη μνήμη μου. Περνώ μία βαθιά ανάσα και πηγαίνω προς το μέρος τους για να πάρω τα πράγματα του Άρη αλλά εκείνος μου δίνει μόνο το χαρτοφύλακα του.
Ο κύριος Πάνος του παίρνει το χέρι και το κουνάει. «Χρόνια Πολλά Άρη! Να είσαι πάντα καλά και να σε χαιρόμαστε.»
«Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Πάνο.» Λέει και χαμογελά λίγο. «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τα θυμηθήκατε.»
«Όλα χάρη στη Αφροδίτη. Αυτή το θυμήθηκε και με ειδοποίησε.» Τα μάγουλα μου κοκκινίζουν και το βλέμμα μου καρφώνεται στο ξύλινο πάτωμα. Ποτέ δεν είχα εκφράσει τα συναισθήματα μου για τον Άρη στο κύριο Πάνο αλλά κάτι μου λέει πως δεν χρειαζόταν.
«Χρόνια σας πολλά κύριε Άρη.» Του εύχομαι και εκείνος μου χαμογελάει.
«Σας ευχαριστώ δεσποινίς Αφροδίτη.»
VOCÊ ESTÁ LENDO
Μόνο Εσένα
Romance'ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ' " Έρωτας είναι ένα συναίσθημα που εύκολα ξεπερνιέται, φεύγει και ξεχνιέται. Αγάπη είναι ένα δυνατό συναίσθημα που φωλιάζει στη καρδιά σου και δύσκολα ξεφεύγεις από τα δίχτυα της.. " Η Αφροδίτη και ο Άρης είναι δύο διαφορετικά άτομα. Εκε...
