wolvenacademie, on hold

Hoofdstuk 33

De volgende dag kwam er een pakketje binnen in het hotel voor mij. Het was een groot wit pakketje met een rode strik erom heen.

Met angst maakte ik hem open en zag tot mijn opluchting een prachtige zwarte jurk liggen met bij behorende sieraden en pumps.
Ik besloot mijn huiswerk te maken zodat ik geen achterstand zou hebben.
Na het eten begon ik me klaar te maken voor het bal. Ik koos ervoor om mijn haar los te laten.
Ik wilde niet dat mensen mijn tatoeage zagen, dan was het effect ook weg wat zijn oom voor ogen had.
Ik was klaar toen erop de deur van het hotel geklopt werd.
Een chauffeur kwam mij ophalen en begeleide mij naar de auto. De oom van Mace zat ontspannen in de auto te wachten op mij.
"Je ziet er prachtig uit", zei de oom van Mace.
"Dank u wel."

Na een half uur waren we aangekomen bij bal.
"Ben je er klaar voor?", vroeg zijn oom.
"Ja hoor."
"Dan gaan we."
Voor we de zaal in konden moesten we over een rode loper waar allemaal foto's gemaakt werden.
Ik deed mijn best om zo charmant mogelijk te lachen. In de zaal werd mij een glas champagne aangeboden maar de sloeg ik af.
Ondanks dat ik niet herkenbaar was als hoeder was ik wel in functie. Ik was blij toen ik Woo en mijn broer zag staan. Woo knipoogde naar me en mijn broer wenkte dat ik even moest komen.
Ik tikte de oom van Mace op zijn arm.
"Ik loop even naar mijn broer toe. Ik hou u onder tussen in de gaten maakt u geen zorgen."
"Ik vertrouw je volledig."
"Dank u wel."

Ik volgde mijn broer naar een plek uit het zicht maar wel zo dat ik de oom van Mace in de gaten kon houden.
"Ik heb je hulp nodig", zei mijn broer.
"Waarmee?"
"Ik kom een persoon te kort."
"Krijg ik er punten voor?"
"Dat regel ik voor je."
"Geef maar die spullen."
"Je bent een engel."
"Zeg dat maar tegen de raad van de academie."
Mijn broer gaf me een kus en daarna deed hij mijn portofoon om.
"Ik moet wel zoveel mogelijk bij de oom van Mace blijven."
"Hou je ogen open terwijl je met hem mee loopt."
"Dat komt goed."
"Nogmaals bedankt."
"Graag gedaan."

De oom van Mace was blij dat ik weer terug was en had mijn portofoon niet eens in de gaten. Toen de avond voorbij was haalde ik opgelucht adem dat ik niks gebeurd was. Ik nam de oom van Mace mee naar mijn broer om mijn portofoon in te leveren. Pas toen zag hij dat ik in dienst geweest was.
Hij gaf me een strenge blik die ik met een glimlach beantwoorde.
Onderweg naar het huis van Mace hadden we wat minder geluk. Ik zag de chauffeur de hele tijd verdacht in zijn spiegel kijken.
"Worden we gevolgd?", vroeg ik hem.
"Ik vermoed het wel."
"Hoeveel voertuigen?"
"Ik herken er twee."
"Rij een rondje dan ga ik mensen in schakelen."
Ik belde mijn broers die gelukkig dichtbij waren. Ik gaf een opdracht door aan de chauffeur waar hij naar toe moest rijden. Zij zouden dan ook daar heen komen.
"Deze jurk moet die terug naar de winkel?", vroeg ik voorzichtig aan de oom van Mace die wat witter als net zag.
"Nee."
"Dat is mooi."

Na een kwartier parkeerde de chauffeur de auto op een afgelegen parkeerplek. Ik pakte een plastic zak en gaf de oom van Mace opdracht om in de auto te blijven zitten.

Ik strompelde de auto uit en rende naar een boom toe en deed alsof ik moest kotsen. Ik ging zo staan dat ik de auto in de gaten kon houden. Na een paar tellen kwam er drie voertuigen aangereden. Uit de drie voertuigen stapten grote kerels gekleed in het zwart en zwaar bewapend.

Dit veranderde de mijn hele plan.
Ik was blij dat het ik licht van mijn telefoon bijna helemaal uit gezet had in de auto. In de zak had ik een fles cola, sigaretten en weet ik veel allemaal wat gegooid zodat het een vies brouwsel zou worden.
Ik stuurde mijn broers een berichtje in de hoop dat ze het nog zouden lezen.

Toen de gewapende mannen naar de auto liepen kwam ik in actie. Hopelijk zouden ze in mijn acteerkunsten trappen. Ik trok eerst mijn jurk kapot tot een mini rok en strompelde die kant op.

De mannen keken verbaasd toen ik dichterbij gestrompeld kwam.
"Sorry heren we gaan al rijden", zei ik extra stotterend.
De mannen keken nog steeds verbaasd naar mij en toen ik dichterbij was deed ik alsof ik struikelde en gooide de inhoud van de zak over hun heen.
Een aantal mannen keken vol walging naar hun collega's en een aantal lachte hun uit.
"Oh sorry! Ik zal even een doekje pakken."
Ik trok de autodeur open en haalde de knuppel tevoorschijn die 'toevallig' in de auto lag.
Ik gaf de oom van Mace snel een knipoog om hem gerust te stellen en daarna draaide ik me om.
Ik sloeg keihard met de deur tegen twee mannen en haalde uit mijn de knuppel naar de volgende twee.
De andere twee waren gelukkig te verbaasd om iets te doen. Ik wist ze op één of andere manier allemaal te ontmantelen van hun wapens en gooide deze de auto in.
De oom van Mace en de chauffeur stapte uit met de wapens van de heren. De oom van Mace gaf mij een wapen.
"Tegen de auto aan zitten", zei ik streng.

De chauffeur pakte wat tyraps uit de kofferbak en verbond hun polsen en voeten aan elkaar. Toen hij net klaar was kwamen mijn broers en Mace op de motor aangereden.
Zodra Mace zijn helm af gedaan heeft vinden zijn ogen de mijne. Ze keken mij aan met verbazing en trots waardoor ik moet glimlachen.
Ik zag mijn broer druk aan de telefoon en Woo kwam lachend naar me toe gelopen en pakt het wapen uit mijn hand.
"Dat moet ik je nog even leren', fluistert hij in mijn oor.
"Graag."

Mijn broers regelden dat de mannen werden opgehaald en dat de academie hierover op de hoogte gebracht werd. Ik kon alle punten gebruiken om weer in een goed daglicht te komen.
Na een verhitte discussie hadden mijn broers besloten dat het veiliger was dat ik een nacht in het huis van Mace zou verblijven. De oom van Mace had mij bij het hotel opgehaald en waren bang dat ze ons toen al gevolgd waren.
We brachten de oom van Mace veilig thuis en daarna stapte ik bij Mace achterop de motor.

De volgende morgen vertelde Mace mij dat hij een gesprek had aangevraagd bij de raad. Hij had nog eens goed nagedacht over de situatie met Ky en hij kon het toch echt niet over zijn hart verkrijgen om niet voor mij op te komen. Ik moest tijdens het gesprek een wending gaan geven aan het gene wat Mace ook ging vertellen. Ik wilde niet dat hij, ondanks hoe het ook liep tussen ons, er negatief uitkwam.