‘Hallo dames ik ben Rey en dit is een vriend van mij, Milo. Hoeder Mace komt wat later dus ik stel voor dat wij alvast opstarten tot hij er is’. De dames stelden zich voor als Suzan, Jacoba en Maretti.
Ik vertelde hun dat wij begonnen met conditie training. Ik liet de dames acht rondjes om het veld lopen maar bij twee rondjes lagen zij al hijgend op de grond. Ik liet de meiden wat water drinken en stelde voor om nog twee rondjes samen met mij te lopen. Terwijl wij rond liepen corrigeerde ik hun houding, hun manier van ademhalen, hun manier van lopen. Doordat ik met de dames bezig was hadden zij niet door dat ze ondertussen al drie rondjes gelopen hadden. Toen Mace aangelopen kwam struikelden de meiden en ik kon mijn lach niet meer in houden. Ik hielp de meiden overeind en maakte hun schaafwonden schoon. Ik leerde deze meiden gelijk een belangrijke les, dat je laten afleiden kan leiden tot dodelijke situaties. De meiden knikten en kregen rode wangen. Na een korte pauze liet ik ze wat simpele oefeningen doen zodat ik kon zien hoe hun coördinatie was. Ik bedankte de dames en daarna mochten zij naar huis gaan.
‘Goed gedaan. Jij hebt geen hulp nodig van ons’ zei Milo. ‘Nou eigenlijk kan ik in een later stadium wel jullie hulp gebruiken’. ‘Waarom?’ vroeg Mace. ‘Ik kan de dames laten oefen op elkaar of op poppen maar dan weten zij niet hoe sterk mannen over het algemeen zijn. Zij moeten weten wat zij kunnen verwachten. Hoeveel kracht zij ongeveer moeten geven of hoeveel veel kracht zij moeten zetten om zichzelf te verdedigen. Het houd ze ook scherp, zo worden ze niet laconiek’. ‘Als het zo ver is regel ik wel wat vierde jaars waarop zij kunnen oefenen’ zei Mace. ‘Mag ik ze kiezen?’ vroeg ik met een glimlach. De jongens keken mij vragend aan. ‘ Ze zijn nog al snel afgeleid. Ik wil een paar leuke jongens uitzoeken om ze dan een lesje te leren’. ‘Ja ja voor hun’ zei Milo met een glimlach. ‘ Het maakt de les voor mij ook interessant natuurlijk’ zei ik glimlachend. Mace keek bedenkelijk maar ik liet mij niet uit het veld slaan. ‘ Misschien is het verstandig om het eerder te doen, zodat zij zich bewust zijn hoe hard zij moeten trainen om iemand te kunnen verslaan’ zei ik met een grote glimlach. ‘Zij heeft een goed punt’ zei Milo. ‘Is goed. Ik zal drie jongen regelen’ zei Mace. ‘Doe maar vier’. ‘Waarom?’ vroeg Mace. ‘Ik moet dingen voor kunnen doen en ik wil dat zij mij gelijk na doen’. ‘Ja ja, jij doet het maar met mij’ zei Mace. Milo schoot in de lach en stond daarna op. ‘Ik ga naar Anna toe. Ik wens jullie veel plezier samen’ zei Milo. ‘ Wil jij nu jou bijles?’ vroeg Mace. ‘Ik kan alle uren bijles gebruiken. Ik ben echt heel slecht in die politieke onzin’ zei ik tegen hem. ‘ Oké dat is goed. Ga jij snel douchen dan haal ik koffie en wacht ik bij de bibliotheek op jou’ zei Mace. ‘Is goed. Tot zo’.
Na de douche pakte ik mijn spullen en ging ik naar de bibliotheek waar Mace op mij stond te wachten. Toen ik aangelopen kwam stond hij met hoeder Elles te praten. Ik pakte mijn koffie aan en zocht een plek in de bibliotheek. Ik vond een mooi plekje bij het raam en installeerde mij daar. Ik had net mijn boeken op tafel gelegd toen Mace naast mij kwam zitten. ‘Waar zijn jullie op het moment’ vroeg hij. ‘Nou ik moet al mijn toetsen op nieuw doen. Wij moeten bij het begin beginnen’ zei ik voorzichtig. Mace glimlachte en pakte mijn boek aan. ‘Dan beginnen wij vanaf het begin’.
Mace was heel geduldig en bleef dingen uitleggen tot ik het snapte. Na drie uur bijles kreeg ik een test. Ik had de test goed gemaakt en kreeg nog huiswerk mee ook. Uitgeteld lag ik in bed en vervloekte de wekker de volgende morgen. Mace wachtte mij op bij het complex. ' Goedemorgen' zei Mace. ' Goedemorgen'. ' Wij beginnen met hardlopen' zei Mace. Ik knikte en daarna volgde ik hem. Mace bracht mij naar een dicht begroeid stuk bos en zomaar viel er een tak uit de boom en kwam op het hoofd van Mace terecht. De tak kwam echt hard op zijn hoofd en Mace zakte door zijn knieën. Ik bracht hem naar de eerste beste boom en liet hem er tegen aan leunen. ' Gaat het?' vroeg ik bezorgd. ' Het gaat wel' zei Mace.
Mace probeerde op te staan maar dat lukte niet helemaal. ' Blijf even zitten'. Daar zat hij dan mijn mentor, docent in gevechtsleer gevloerd door een tak. Ik moest er enorm om lachen en probeerde mijn lach in te houden maar toen hij over zijn hoofd wreef hield ik het niet meer en proestte het uit.
' Wacht maar, straks lach jij niet meer' zei Mace. Ik ging naast hem zitten en hij sloeg een arm om mij heen. ' Ik dacht dat jij onverslaanbaar was. Nu zit jij tegen een boom aangeleund omdat jij gevloerd bent door een tak. Geef toe, dat is best grappig' zei ik met een glimlach. Mace keek mij aan en moest toen ook lachen. ' Gaat het weer?' vroeg ik hem toen wij uitgelachen waren. ' Ja wel'.
Ik stond op en bood hem mijn hand aan en zo hielp ik hem overeind. Mace hield mijn hand vast en trok mij naar hem toe. Ik zag aan zijn ogen dat hij iets van plan was en bereidde mij erop voor. Toen ik dichterbij was draaide hij mijn arm om en drukte mij naar beneden. Ik ging met mijn voet langs zijn wreef zodat het velletje los ging en trapte daarna keihard op zijn tenen. Mace liet mij een beetje los en ik wist los te komen van zijn lichaam. Mijn arm daar en tegen had hij nog steeds vast. Mace haalde uit met zijn been maar ik trap wist ik tegen te houden. Na een paar mislukte pogingen om mijn arm los te krijgen dacht ik helemaal terug aan de basis lessen van mijn broer. Ik pakte Mace zijn vrije hand en klapte hem dubbel, wat echt pijn moest doen, maar hij gaf heen kick. Ik haalde hem onderuit met een schop, maar omdat hij mij nog steeds vast had en ik hem, belandde ik boven op hem. Ik wilde van hem af klauteren maar Mace was super snel en sterk voor ik het door had lag hij boven op mij. Mijn hormonen sloegen gelijk op hol maar mijn hoofd zocht een manier om onder zijn lichaam vandaan te komen. Weer viel ik terug op mijn basislessen en zo wist ik los te komen en rende weg. Mace had mij binnen een paar seconden beet en drukte mij tegen een boom.
' Krijg ik een les in basis technieken?' vroeg ik hijgend. ' Als jij ze gaat geven moet ik zeker weten dat jij ze kent' zei Mace ook hijgend. ' Ben ik geslaagd?' vroeg ik hem. ' Ja. Alleen moest jij wel diep graven voor jij ze wist te vinden' zei Mace. ' Dat klopt. Ik heb mezelf mijn eigen dingen aangeleerd'.
' Dat is niet erg maar deze meiden hebben de basis nodig' zei Mace terwijl hij zijn lichaam nog dichter tegen de mijne drukte. ' Ik zal ze het leren'.
Ik maakte een stomme fout door te lang in zijn ogen te kijken waardoor ik smolt. Ik voelde dingen voor hem die ik nog nooit bij iemand gevoeld had. Mijn hoofd hield alles tegen, want wat wist ik nou van deze jongen? Echt helemaal niks. ' Zaterdag, wat doe jij dan?' vroeg Mace. ' Trainen, training geven, huiswerk maken en bijles?' Dat laatste zei ik voorzichtig omdat ik niet zeker wist of hij mij les kon geven. ' Trainen en geven is goed. Huiswerk en bijles moet dan even gebeuren in de auto' zei Mace.
' In de auto?' vroeg ik hem verbaasd. ' Ik neem jou ergens mee naar toe' zei Mace. ' Waar gaan wij heen? Wat moet ik aan?' vroeg ik hem. ' Dat is een verassing. Geen hoge hakken, de rest maakt niet uit' zei Mace. ' Gaan wij trainen ergens?' vroeg ik nieuwsgierig. ' Nee. Ik wil jou iets laten zien' zei Mace. ' Jij maakt mij erg nieuwsgierig' zei ik tegen hem. ' Dus jij gaat met mij mee?' vroeg Mace.
' Natuurlijk'. ' Jij bent echt ontzettend mooi, wist jij dat?' vroeg Mace. Ik moest even omschakelen van onderwerp. 'Jij overdrijft' zei ik tegen hem. Mace schudde zijn hoofd. ' Ik hoor de jongens op de academie over jou praten. Ik denk dat alle jongens over jou fantaseren' zei Mace. ' Die tak is echt te hard op jou hoofd gevallen hoor. Misschien moet jij even naar de medische dienst voor een hoofdscan ofzo' zei ik bezorgd. Mace streelde mijn gezicht. ' Het siert jou enorm dat jij zo bescheiden bent, maar wat ik zeg is echt waar. Ik zal jou niet zeggen wat zij denken of willen doen met jou, dat moet je maar gewoon van mij aan nemen. Jij bent gewoon prachtig'. Ik kreeg het Spaans benauwd van al deze complimenten. Ik wilde weg of het ergens anders over hebben want hier kon ik niet mee overweg. ' Waarom ben jij zo paniekerig ineens?' vroeg Mace. ' Ik kan hier niet goed tegen' zei ik zachtjes. ' Complimentjes?' vroeg hij verbaasd. Ik knikte. Mace lachte en trok mij tegen zich aan.
' Dus jij vecht liever als dat jij complimentjes ontvangt?' vroeg Mace. Ik knikte. ' Ik zal jou er langzaam aan laten wennen' zei Mace. ' Hoezo?' vroeg ik verbaasd. ' Vroeg of laat kan jij het niet meer tegen houden en dan val jij echt voor mij en dan geef jij toe dat jij bij mij wilt zijn. Als wij een stel zijn zal ik nooit genoeg van jou krijgen en jou overladen met complimenten' zei hij tegen mij.
' Mace waarom ik? Genoeg mooie vrouwen buiten en op de academie waar mee jij wel samen kunt zijn. Waarom wil jij met zo een ingewikkeld persoon als mij zijn?' vroeg ik hem. ' Jou timing is echt belabberd. Wij moeten echt terug voor het ontbijt en jou lessen' zei Mace. ' Ben jij nou serieus?' vroeg ik geïrriteerd. ' Heel erg serieus. Ik kan jou wel zeggen dat ik tot over mijn oren verliefd op jou ben en dat is mij nog nooit overkomen' zei Mace. Ik legde mijn hoofd op zijn borstkast en sloeg mijn armen om zijn middel. Mace sloeg zijn armen om mij heen en hield mij stevig vast.
' Ik wil niet dat jij denkt dat ik jou geen antwoord wil geven. Zaterdag zal ik jou alles vertellen. Alles wat jij wilt weten mag jij vragen. Want dat is ook wat jou tegenhoud, dat wij elkaar niet goed kennen. Kan jij geduld hebben tot zaterdag?' vroeg hij mij. Ik knikte. ' Mooi en nu moeten wij echt weg wezen van hier' zei Mace.
JE LEEST
wolvenacademie, on hold
Hombres LoboLang geleden leefden alle wolven in vrede, tot ongeveer 100 jaar geleden. Er ontstond een ruzie tussen de packs die leidde tot een oorlog. Deze oorlog heeft heel wat te weeg gebracht binnen de packs. Alle toekomstige alpha's moesten beschermd wor...