wolvenacademie, on hold

Hoofdstuk 21

De volgende morgen werd ik wakker in de armen van Mace en ik zweer het je, ik had nog nooit zo lekker geslapen als vandaag. Na een douche gingen Mace en ik naar de ingang van de academie. Mace deed de deur van een prachtige Mercedes Benz voor mij open.

"Is dit jou auto?", vroeg ik verbaasd.

"Ja, wat vind jij er van?", vroeg Mace.

"Mooi hoor."

De rit duurde ongeveer twee uur en daarna kwamen wij uit bij een klein restaurantje aan de bosrand.

"Ben jij er klaar voor?", vroeg Mace.

"Zie ik er wel netjes genoeg uit?", vroeg ik.

"Heel erg netjes", zei Mace.

Ik pakte zijn hand vast om mijn zenuwen onder controle te houden. Ik had nog nooit een belangrijk iemand ontmoet, behalve de koning dan. Mace liep helemaal naar achter en daar zat een man aan tafel die twee druppels water op Mace leek. Ik bleef stil staan en liet zijn hand los. Mace draaide zich om en keek mij aan.

"Die man is jou vader. Jij hebt mij niet gezegd dat ik jou vader ging ontmoeten", zei ik paniekerig. "Mijn vader zit in een hoge rang in de politiek. Ik had niet verwacht dat wij al samen zouden zijn. Nu wij dat wel zijn wist ik niet hoe ik het moest zeggen. Ik wist niet of jij dan nog wel zou mee gaan", zei Mace.

Zijn vader keek ons twijfelend aan en ik pakte de hand van Mace weer vast.

"Nooit meer zulke verassingen goed?"

Mace gaf mij een kus en daarna liepen wij naar zijn vader.

"Goedemiddag, ik ben Peter", zei zijn vader terwijl hij zijn hand uitstak.

"Ik ben Rey."

Peter omhelsde zijn zoon en nam mij daarna aandachtig op.

"Ik ben blij om de vrouw te mogen ontmoeten die mijn zoon gelukkig maakt", zei Peter.

"Wij maken elkaar gelukkig", zei ik met een glimlach.

"Dat doet mij goed om te horen. Ik dacht net eigenlijk dat jij weg zou rennen", zei Peter met een glimlach.

"Dat is mijn schuld. Ik had niet verteld dat zij jou ging ontmoeten", zei Mace.

"Dat is niet zo netjes. Nou snap ik ook dat dit jou erg overrompeld", zei Peter.

"Het geeft niet. Ik ben blij dat ik u ontmoet."

"Dat is wederzijds. Ik wil jou graag beter leren kennen dus laten wij eerst doen waarvoor wij hier zijn. Ik begreep van Mace dat je niet zo in politiek geïnteresseerd bent waardoor jij achter loopt op school."

"Klopt helemaal meneer."

"Waarom ben jij niet geïnteresseerd?", vroeg Peter.

"Ik vind het allemaal loze praatjes", flapte ik eruit. Peter kon er gelukkig om lachen.

"Wat ik ook vind is dat er veel beslissingen genomen worden waar wij niet beter van worden. De keuzes spekken alleen de kas van het rijk."

"Voor iemand die geen interesse heeft heb jij wel een duidelijke mening", zei Peter.

"Ik zeg graag wat ik denk."

"Daar is niks mis mee."

Daarna legde Peter uit waarom het zo belangrijk is dat er mensen inde politiek zitten, wat voor belangen zij hebben, waarvoor het zo belangrijk is dat wij stemmen enz. Ik moest eerlijk zeggen dat Peter met zoveel passie vertelde dat ik geboeid aan zijn lippen zat. Nadat wij wat gegeten hadden kon ik nou niet zeggen dat ik het leuk of interessant vond het hele politieke gebeuren. Wat ik wel kon zeggen was dat ik er meer begrip en meer van begreep. Nadat wij uit gegeten waren moest Peter weer weg en hij vond het jammer dat wij niet verder konden praten.