wolvenacademie, on hold

Hoofdstuk 8

' Kan jij lopen?' vroeg Mace aan mij. ' Ja dat kan ik'. Ik pakte zijn hand vast en samen liepen wij van de slachtpartij weg. Mace bracht mij naar een hotelkamer waar alleen een bed en badkamer stond. Hij had een koffer in zijn hand die mij niet eerder was opgevallen. ' Jij moet jou kleding even uit doen anders kan ik jou niet verzorgen' zei Mace voorzichtig. Ik deed een poging om mijn kleding uit te doen maar ik was echt te moe en mijn lichaam deed te veel pijn. ' Mace, jij moet het voor mij doen, mijn lichaam wil niet meer' zei ik gebroken. Hij knikte en voorzichtig trok hij mijn jumpsuit uit en ik maakte mij niet druk dat ik daar in mijn lingerie stond. Mace keek mij bezorgd aan en ik streelde zijn gezicht en bleef in zijn ogen kijken. Wat was ik verliefd aan het worden op deze jongen.
Mace trok mij mee naar de kleine badkamer en pakte de douche kop en liet het warme water over mijn wonden lopen. Gelukkig had ik er niet veel, alleen de wonden van de wolven. Ondanks dat het er niet veel waren deden zij verschrikkelijk veel pijn. Ik hield mij sterk en vertrok alleen mijn gezicht. Mace depte mijn lichaam droog en nam mij mee naar de slaapkamer. Hij bekeek de wonden en daarna rommelde hij in het koffertje. ' Dit kan pijn doen'.
Ik knikte en liet hem zijn ding doen. Op eens vloog de deur open en kwam mijn broer binnen gelopen. ' Sorry, ik ben gelijk gekomen toen ik het hoorde' zei mijn broer. ' Het geeft niet. Er word goed voor mij gezorgd' zei ik met een glimlach naar Mace. ' Heb jij veel pijn?' vroeg mijn broer.  ' Het gaat wel' zei ik voorzichtig.'  Jij hoeft niet stoer te doen. Ik zie wel dat jij pijn hebt' zei Mace.' Oké het doet zeer maar er valt mee te leven'. Mace gaf mij een vernietigende blik waar mijn broer om moest lachen. 'Mace wil jij haar tas even halen. Want dit kan zij niet aanhouden' zei mijn broer wijzend naar mijn jumpsuit. 'Natuurlijk'.
Toen de deur dicht viel keek hij mij aan. 'Heeft hij het jou verteld?' vroeg hij mij. 'Wat?' toen ik het zei werden mijn wangen rood. 'Dat hij verliefd op jou is' zei mijn broer. ' Ja, dat heeft hij verteld'. 'Wat ga jij er mee doen?' vroeg mijn broer. ' Niks. Hij is mijn docent en dat is niet toegestaan'. 'Hij is wel jou type' zei mijn broer. 'Klopt en ik zou als een blok voor hem vallen als hij mijn docent niet was'. 'Ben jij stiekem al voor hem gevallen?' vroeg hij. 'Nee' zei ik veel te snel waardoor ik mezelf verraadde. Mijn broer moest lachen, keihard lachen. 'Ja dus' zei mijn broer met een grote glimlach. 'Oké dan ja, maar ik ga er niks mee doen. Het is onmogelijk om samen te zijn'. 'Wat als hij wil wachten op jou?' vroeg mijn broer. 'Dan zeg ik dat hij gek is'. 'Hij gaat wachten op jou' zei mijn broer bloedserieus.  'Dat is absurd'. ' Jij bent nog niet getransformeerd toch?' vroeg mijn broer. 'Nope'. 'Zodra je dat gedaan hebt begrijp je Mace wel'. 'Wat is dat voor rare kletspraat' vroeg ik geïrriteerd. ' Praat gewoon met hem. Schrijf het niet gelijk af. Misschien is er een manier dat jullie wel samen kunnen zijn' zei mijn broer. Met grote ogen vol verbazing keek ik mijn broer aan. ' Waarom juich jij dit aan? Hij is jou leeftijd, een docent. Alles wat niet mocht van jou en dat vind jij nu ineens goed?' vroeg ik helemaal ontzet. 'Ik ken hem al jaren en ik weet dat hij goed voor jou zal zorgen. Het is echt een goede jongen'. 'Ik weet niet wat ik hier van moet zeggen of denken. Elke jongen waarmee ik op date ging kraakte jij af en dit vind je goed. Ik en er stil van'. Mijn broer deed mij hardhandig verbinden. ' Omdat ik jou raar vind doen hoef jij je niet af te reageren op mijn verwondingen' zei ik boos. 'Sorry dat was niet mijn bedoeling'. Daarna kwam Mace de kamer weer in.
'Ik laat jullie even alleen' zei mijn broer. 'Mag ik jou verder verzorgen?' vroeg hij voorzichtig. ' Alleen als jij zachter doet als mijn broer'. ' Heb ik jou net pijn gedaan?' Ik schudde mijn hoofd. ' Vind je het goed als ik verder ga?' ' Ja, dat is goed'. Mace keek heel aandachtig naar mijn verwondingen, toen hij mijn blik voelde keek hij mij aan.
' Al sinds onze eerste ontmoeting vond ik jou leuk' zei Mace. Ik knikte en hij ging weer door met het verzorgen van mijn been. Ik bekeek hem nog eens goed en ik mocht erg vereerd zijn dat iemand zoals hij mij leuk vind. ' Dit kan toch niet? Jij bent een docent en ik een leerling' zei ik zachtjes. Dat was ook mijn enige weerwoord die ik had over zijn verliefdheid op mij. ' Mag ik vragen wat jou gevoelens voor mij zijn?' vroeg Mace. 'Ik vind jou echt een leuke jongen en zeer echt zéér aantrekkelijk. Ik zou als een blok voor jou vallen zijn, als ik mezelf dat zou toestaan' zei ik met een rood hoofd. ' Waarom laat jij het niet toe?' vroeg Mace. ' Als zij er achter komen dan kunnen wij allebei van school getrapt worden'. 'Dat zal wel mee vallen' zei Mace. ' Ik wil jou carrière en mijn schooltijd niet op het spel zetten. Hoe leuk ik jou ook vind, het kan gewoon niet'. ' Jij gaat niet gedachten veranderen?' vroeg Mace. Ik schudde mijn hoofd. ' Dan zal ik zal mij daarbij moeten neerleggen. Onze lessen wil jij die wel door laten gaan?' vroeg Mace. ' Als het niet lastig word voor jou dan wel'. ' Ik zal er over nadenken' zei Mace.  ' Ik zou echt graag willen dat de omstandigheden anders zijn en dat wij samen konden zijn maar het gaat niet' zei ik fluisterend en elk woord was waar. Ik vond hem echt leuk en wat wilde ik graag bij hem zijn maar ik kon het niet maken dat hem misschien iets zou overkomen. Mace verliet de kamer en mijn broer kwam binnen en zag mij snel wat tranen weg vegen.
' Jij geeft dus niet toe?' vroeg mijn broer. ' Hoe graag ik ook zou willen. Ik kan het niet riskeren dat hem iets overkomt'. ' Jij maakt jou druk om hem en niet over jezelf?' vroeg mijn broer. ' Hij heeft al een naam opgebouwd, een reputatie. Ik nog niks, voor hem zijn alle gevolgen groter als voor mij'. ' Jij moet hem wel echt leuk vinden wil jij dit kunnen doen' zei mijn broer. ' Ik vind hem leuk. Ik wil hem geen pijn doen' fluisterde ik. ' Ik praat wel met hem. Het komt wel goed met hem'. Ik knikte en daarna liet hij mij alleen. Ik hoorde op een gegeven moment stemmen op de gang en zo nieuwsgierig als ik ben begon ik met afluisteren.
' Mace zij vind jou echt leuk daarom heeft zij die beslissing genomen. Zij wil kosten wat het kost jou beschermen, jou naam, jou reputatie' zei mijn broer. ' Ik kan toch niet aanzien dat een ander aan haar gaat zitten' zei Mace. ' Mijn zusje is daar niet het typ voor' zei mijn broer.  ' Ik zie wel hoe Ky naar haar kijkt' zei Mace met verdriet in zijn stem. ' Wat is nou nog één jaar op de rest van je leven?' vroeg mijn broer. ' Ik wacht wel op haar. Ik kan niet anders' zei Mace lichtelijk verslagen. ' Verplaats jou eens in haar schoenen. Wat had jij gedaan?' vroeg mijn broer. ' Ik weet dat zij gelijk heeft maar..'. ' Zij komt naar jou toe let maar op' zei mijn broer. Daarna hoorde ik voetstappen naar de kamer komen. ' Zusje ben jij er klaar voor?' zei mijn broer. ' Voor wat?' vroeg ik verbaasd. ' De raad van hoeders wil jou spreken' zei mijn broer. ' Waarom?' vroeg ik verbaasd. ' Zij willen weten wat er gebeurd is, of er juist gehandeld is en of jij jouw tatoeage verdiend' zei mijn broer. ' Ik heb toch niks verkeerds gedaan?' vroeg ik angstig. ' Nee hoor. Wat ik begreep van Mace heb jij de hele avond netjes werk verricht' zei mijn broer. Ik wilde mijn mond open doen maar mijn broer was mij voor.
' Ondanks zijn gevoelens voor jou kan hij nog wel objectief zijn'. Ik knikte en liep naar mijn broer toe.
' Laten wij dan maar gaan. Is hij er ook?' vroeg ik hem. ' Mace word nu verhoord'.
Wij liepen een gang door richting een zaaltje waar voor de ingang een gigantische vent stond. Hij gebaarde dat wij moesten wachten. Met de minuut werd ik zenuwachtiger en begon te ijsberen. Mijn broer trok mij naar hem toe. ' Niks zeggen over Mace. Jij bent naar buiten gegaan omdat jij het benauwd kreeg' fluisterde hij. Daarna ging de deur open en mochten wij binnen komen. Ik moest naast Mace in een stoel plaats vinden en keek de raad aan. Ik moest mijn gezicht strak houden toen ik de koning zag en hij mij een knipoog gaf. ' Reyne welkom. Wil jij ons vertellen wat er vanavond allemaal gebeurd is' vroeg de koning. ' Nadat ik twee uit de hand lopende discussies verholpen had kreeg ik het erg benauwd. Hoeder Mace ging met mij mee naar buiten zodat ik niet onbeschermd zou zijn. Na een paar tellen hoorden wij glasgerinkel en gingen wij kijken. Wij zagen zes mannen in een kelner uniform vier mannen bedwelmen en weg slepen. Wij riepen versterking op en nadat de versterking gearriveerd was vielen wij aan. De rest weet u denk ik'. ' Wij hebben van hoeder Mace begrepen dat jij het voortouw nam in deze situatie' zei een vrouw. ' Dat is erg vriendelijk van hoeder Mace maar wij waren één team dus wij hebben dit samen gedaan'.  ' Heb jij enig idee. Waarom dit gebeurd is?' vroeg een man. ' De mannen zitten allemaal in de politiek. Het zal daar iets mee te maken hebben'. ' Jij bent niet goed op de hoogte van wat er speelt in de wereld' zei een man. ' U ook niet wat er in mijn wereld gebeurd. Van 7.00 tot 22.00 uur zijn wij actief op de academie. De uren die overblijven slaap ik of maak ik mijn huiswerk. U snapt dat er geen tijd is om tv te kijken' zei ik geïrriteerd. Mijn broer keek mij boos aan maar ik kwam hier niet om afgezeikt te worden. ' Dat kan een toontje lager mevrouw' zei de man. ' Ik dacht dat ik hier kwam om beoordeeld te worden over mijn acties van het bal en niet over mijn politieke kennis. Mijn excuses als ik dat verkeerd begrepen heb' het sarcasme droop er vanaf. ' De jongedame heeft gelijk. Laten wij verder gaan' zei de koning.
' Heeft u enig idee hoeveel mannen u gedood heeft?' vroeg de koning aan mij. ' Ik heb werkelijk geen idee. Ik weet alleen dat ik drie wolven gedood hebt de rest is in een waas aan mij voorbij gegaan'. ' U heeft vijftien man gedood en drie wolven. Dat is meer als sommige hoeders gedaan zouden hebben' zei een man.
' Ik ben al jaren getraind in vechtsporten misschien is dat in mijn voordeel geweest'. ' U bent zeer getalenteerd. Voor mensen zoals u hebben wij een aparte opleiding daar kunt u gelijk terecht' zei de vrouw. ' Ik voel mij zeer vereerd maar ik kan helaas niet naar deze opleiding gaan'. Ik voelde de ogen van mijn broer, Mace en sommige raadsleden groter worden en mij aanstaren, alsof ik gek geworden was. ' Mag ik vragen waarom niet?' vroeg de vrouw. ' Ik heb verplichtingen die ik moet nakomen op de academie'. ' Zoals wat?! spuugde een man. ' Ik train een meisje daar en ik heb beloofd haar de rest van haar schooltijd te trainen. Ik kom mijn beloftes altijd na'. ' Deze dame mag dan wel heel bijzonder zijn dat jij haar belangen voor de van jezelf doet' zei de vrouw. ' Dat is zij ook'. ' Dat ben ik volledig met haar eens' zei de koning voor de raad mij weer neer kon trappen. ' Rey traint namelijk mijn jongste dochter' zei de koning.
 De raad begon te mompelen voor het uit de hand liep nam de koning weer het woord. ' Mijn jongste dochter wilde graag naar een gewone school. Zij wilde normaal behandeld worden. Zij heeft een andere naam aangenomen en is naar de academie gegaan. Helaas word zij daar als vuil behandeld door haar klasgenoten. Hoe erg het ook was, zij bleef volhouden dat zij wilde blijven. Rey heeft het opgenomen voor haar en daar ook een flinke tol voor betaald. Ik kwam Rey voor het eerst tegen aan het ziekenhuisbed van mijn dochter. Sindsdien weet zij dat het mijn dochter is en behandeld haar niet anders. De training is belangrijk voor mijn dochter en ik ben erg blij dat Rey deze keuze maakt. Ik ben er van overtuigd dat deze dame er wel komt ook zonder de speciale opleiding’ zei de koning.
De koning gaf de raadsleden even een momentje om het te laten bezinken en ging daarna weer verder met praten.
‘Hoeder Mace wil jij de mentor worden van Rey en jou ervaringen met haar delen en haar opleiden tot zij de beste hoeder is' vroeg de koning. ' Natuurlijk wil ik dat' zei Mace zonder te twijfelen. ' Dan zetten wij hierbij gelijk een nieuw traject in. Hoeder Mace en ik zullen elk half jaar kijken hoe dit mentorschap verloopt, misschien kunnen wij hier iets mee in de toekomst. Rey als jij genezen bent verwacht ik dat jij de training weer oppakt met mijn dochter. Zolang jij niet genezen bent zal hoeder Mace haar trainen, maar jij word wel geacht aanwezig te zijn daar leer jij ook wat van' zei de koning. ' Geen probleem'. ' Volgende week komt de tatoeëerder langs die zal jullie tatoeages zetten. Bedankt voor jullie inzet en moed. Wel thuis' zei de koning.
Op de gang keken Mace en mijn broer mij aan. ' Wat?!' vroeg ik geïrriteerd. ' Een prinses en jij zegt niks?' zei mijn broer. ' Ik mocht niks zeggen'. Mijn broer snoof en keek Mace aan die haalde alleen maar zijn schouders op. ' Kan ik heel even met Mace praten' zei ik tegen mijn broer. ' Natuurlijk' en daarna liep hij weg. ' Kunnen wij ergens naar toe gaan waar zij ons niet kunnen horen' vroeg ik aan hem. Mace pakte mijn hand en nam mij mee naar het dak. Op het dak was een kleine technische ruimte en daar achter gingen wij staan. Ik leunde mijn rug tegen de muur en ik keek hem aan.
' Ik zal niet anders tegen jou doen nu ik van jou gevoelens voor mij af weet. Ik zal er ook geen misbruik van maken' zei ik tegen hem. ' Dat weet ik' zei hij terwijl hij dichterbij kwam. Hij streelde mijn haren uit mijn gezicht en keek mij aan. ' Ik weet alleen niet of ik zo sterk kan zijn terwijl ik weet dat jij mij ook leuk vind' fluisterde hij tegen mij. ‘Wij hebben geen keus’. ‘Er is altijd een keus’ zei hij.
Mace duwde mij zachtjes tegen de muur aan en kwam steeds dichter bij en zijn hoofd boog lichtjes. Ik wilde hier tegen vechten want dit kon niet gebeuren, maar voor ik iets kon doen raakten zijn lippen de mijne en toen was het te laat. Ik sloeg mijn armen om zijn nek en trok hem dichter tegen mij aan. Zijn lippen waren zo heerlijk warm en zacht. Zijn tong zocht een weg naar binnen en ik liet het toe waardoor onze kus zich verdiepte. Zijn lichaam was heerlijk warm en de druk van zijn lichaam tegen de mijne was hemels. Mijn hart en hoofd waren met elkaar in gevecht geraakt, mijn hoofd won uiteindelijk en ik trok mijn lippen van die van hem.
' Sorry, dit had echt niet mogen gebeuren' fluisterde ik. Mace deed zij hand onder mijn kin en duwde het omhoog zodat ik hem aan moest kijken. ' Jij bent de ware voor mij. Al moet ik op jou wachten tot jou schooltijd voorbij is dan doe ik dat. Mocht jij besluiten een vriendje te nemen dan is dat goed. Ik zal niet jaloers gaan doen of hem het leven zuur maken. Uit eindelijk kom jij toch bij mij en word jij de mijne' zei Mace. ' Waarom wacht jij op mij. Jij bent echt een lekkerding er zijn vrouwen genoeg die jou willen' zei ik tegen hem. ' Dat zou kunnen maar zij zijn jou niet' zei Mace. Ik wist wat ik nu ging doen, het was zo fout maar ik wilde nog één keer zijn lippen voelen dus zoende ik hem met alles wat ik in mij had en Mace deed zonder probleem mee. De kus werd steeds intiemer en zijn handen verkenden mijn lichaam en de mijne die van hem. Dit was onze afscheidskus en dat wisten wij allebei. Toen het zachtjes begon te regenen trok ik mijn lippen van die van hem en wij keken elkaar nog één keer goed aan, vanaf nu was het weer mentor en leerling.
Nadat wij iedereen gevonden hadden ging ik naar mijn kamer en ging mijn koffer inpakken. Nadat er geklopt was kwam mijn broer binnen lopen. ' Weet jij het zeker van jou en Mace?' vroeg hij mij. ' Ik vind hem echt, echt heel erg leuk maar in deze omstandigheden kunnen wij niet samen zijn'. ' Hij is nu jouw mentor' zei mijn broer. Ik knikte, ' Daar hebben wij over gesproken. Dat komt goed'. Klein leugentje om best wil moet kunnen, hoop ik.
' Er staat iemand op de gang die jou heel graag wilt zien. Zij zeurt al de hele tijd aan mijn hoofd erover' zei hij met een glimlach. ' Laat haar maar binnen komen'. Ilisa stormde de kamer in en vloog in mijn armen. ' Ik was zo bezorgd om jou. Heb jij veel pijn? Jij moet mij alles vertellen!' Ik moest hard lachen en pakte haar vast voor een knuffel. ' Help mij eerst met mijn koffer want wij moeten zo weg'. ' Oh ja natuurlijk'. Ilisa pakte mijn koffer netjes in en daarna liepen wij samen naar de auto. In de auto ging ik naast Mace zitten want wij moesten mijn schoolschema doornemen om zo wat mentor tijd in te plannen en mijn trainingen met hem. In het vliegtuig zat ik ook naast hem om het schema van Anna door te nemen. Toen alles door genomen was ging Mace naar mijn broer. Ik sloot mijn ogen en wilde de rest van de tijd slapen maar er kwam iemand naast mij zitten. Ky kwam naast mij zitten en sloeg zijn arm om mij heen. ' Probeer maar te slapen. Ik hou iedereen wel weg' fluisterde hij. ' Dank je wel' daarna legde ik mijn hoofd op zijn schouder en viel in slaap.
Ik werd wakker in mijn kamer en ik zag een vaag silhouet in de stoel zitten. Na een paar keer knipperen zag ik dat het Ky was. ' Hey' zei ik tegen hem. ' Hey'. Hij kwam van zijn stoel en liep naar mij toe. ' Hoe gaat het met jou?' vroeg hij bezorgd. ' Goed en met jou?' vroeg ik hem. ' Goed hoor. Heb jij pijn?' ' Een beetje'. ' Moet ik iets voor jouw halen?' vroeg hij lief. ' Nee hoor dat is niet nodig. Hoe lang ben jij hier al?' vroeg ik hem. ' Ik ben de hele tijd hier al gebleven tot ergernis van hoeder Mace'. Ik glimlachte, ik zag het gezicht van Mace voor mij. ' Hij vond dat jij rust nodig had. Jouw broer heeft hem gezegd dat hij zich niet druk moest maken en daarna ging hij weg'. Arme Mace.
' Hoe lang heb ik geslapen?' vroeg ik hem. ' Tien uur'. ' Al die tijd ben je hier gebleven?' vroeg ik verbaasd. ' Ja, jouw stoel slaapt niet echt lekker trouwens' zei hij met een glimlach. ' Dat had jij niet hoeven doen'. Hij haalde zijn schouders op. ' Ik vind het echt ontzettend lief van jou. Hoe kan ik jou bedanken?' vroeg ik hem. ' Ga met mij op een date' zei hij met rode wangen. Ik moest Mace zien te vergeten, kon ik Mace vergeten? Ik moest het proberen. ' Is goed. Ik ga met jou op een date'. Zijn ogen werden groot van verbazing. Daarna werd er op de deur geklopt en kwam Ilisa binnen. ' Jij bent wakker'. Zij stormde op mij af en gaf mij een omhelzing. ' Ik zal jullie alleen laten' zei Ky. ' Dank je wel voor alles' zei ik tegen hem. Hij gaf mij een kus op mijn wang en verliet de kamer. ' Ik zal jou niet vervelen met vragen over jouw wonden want dat word eentonig. Waar was jij na het beraad van de raad?' vroeg Ilisa. 'Bij hoeder Mace'. ' Er speelt iets tussen jullie. De avond van het bal waren jullie ook al verdwenen' zei Ilisa met haar ene wenkbrauw omhoog. ' Er is niks tussen ons'. ' Ik denk dat er heel veel is tussen jullie. Ik zal echt niks zeggen, jij kan mij echt vertrouwen'. ' Er is niks tussen hem en mij'. Ik wist niet waarom maar ik wilde niks zeggen. Ik was als de dood dat het als nog zou uitlekken. ' Ik geloof er niks van' zei Ilisa. ' Hij is mijn mentor en ik ben zijn leerling meer niet. Ik ga met Ky op een date' zei ik heel snel om de afleiding weg te halen van dit onderwerp. ' Eindelijk heeft hij jou gevraagd' zei Ilisa tevreden. ' Ga jij mij nou eindelijk vertellen wat er tussen jou en Tanner is'.
Ilisa begon te vertellen maar mijn gedachten waren bij Mace. Had ik er wel echt goed aan gedaan om hem af te wijzen? Voor ik betrapt werd op niet luisteren kwam Anna binnen met een heleboel eten en lekkernijen. De jongens verschenen ook allemaal en ploften neer op mijn bed. Ky zat tegen over mij en ik voelde zijn ogen de hele tijd mij scannen mij in zich opnemen. Ik schonk hem af en toe een glimlach maar ik ging op in de verhalen van iedereen. Het was een super avond maar ik was weer moe en Ky stuurde iedereen weg. Hij gaf mij en kus en verliet mijn kamer.
De volgende morgen werd ik wakker gemaakt door Mace die mijn gezicht streelde.
' Goedemorgen, ben jij klaar voor de training met Anna?' vroeg Mace. Ik was even een moment van slag en keek hem verbaasd aan. ‘We hadden afgesproken dat ik Anna zou trainen tot jou nieuwe wonden genezen waren. Jij zou haar observeren en haar verbeter punten door geven toch?’ vroeg Mace. ‘Oh ja sorry’ langzaam kwam ik uit mijn bed en stond ik op. ' Kan jij misschien een trui pakken van die hoge plank voor mij?' vroeg ik aan Mace. Ik trok mijn slaapkleding uit en pakte een laag zittende broek. Ik stond nog in mijn bh toen Mace zich omdraaide. Hij genoot van het uitzicht en ik van zijn blik. Ik liep langzaam naar hem toe en pakte mijn trui en trok hem langzaam aan niet alleen om hem te plagen maar ook omdat ik gewoon niet sneller kon. ' Ik ben er klaar voor' zei ik tegen hem. Mace slikte hoorbaar en ging mij voor de gang op. Waar was ik mee bezig!
Buiten stond Anna op ons te wachten en liepen wij naar de baan toe. Mace liet haar mijn oefeningen doen en ik keek aandachtig toe vanaf de zijlijn. Ik zag alle bewegingen van Anna en zag wel wat verbeter punten. Toen Anna moest hardlopen kwam Mace naast mij zitten. ' Jij bent goed op weg met haar' zei Mace. ' Dank je wel. Ik zou graag zelf weer kunnen trainen. Ik word rusteloos van niet trainen' zei ik vermoeid. ' Over een paar dagen mag jij weer trainen' zei Mace. ' Heb jij al een schema voor mij?' vroeg ik hem. ' Ik wil met jou sparren, zonder toeschouwers deze keer. Ik wil zien en voelen waar jou kracht zit. Dan kan ik op jou zwakke punten gaan trainen' zei Mace. ' Conditie training is mijn zwakke punt' zei ik tegen hem. 'Hoezo?' vroeg Mace. ' Ik wil het nog wel eens overslaan puur omdat ik er geen zin in heb'. ' Die luiheid haal ik wel uit jou'. ' Mooi zo. Spaar mij vooral niet. Ik wil alles kunnen wat jij kan'. ' Komt helemaal goed'.
Toen Anna klaar was vertelde ik haar wat ik er van vond en wat zij aan moest pakken. Mace vulde mij aan en daarna vertrokken wij naar de ontbijtzaal. In de ontbijtzaal zaten mijn vrienden al te eten en net toen wij wilden gaan zitten werden Mace en ik geroepen. Wij moesten ons melden bij de medische dienst.
Daar aan gekomen werd ik weer gecontroleerd. Na de controle werd vast gelegd dat ik maandag officieel weer mocht trainen. Ik was daar zo blij mee, eindelijk mocht ik weer bewegen. Daarna moesten wij door naar de vader van Jessy. In zijn kamer zat een rare man.
' Jongens welkom. Dit is Ray en hij zal jullie tatoeages zetten. Normaal gebeurd dit heel feestelijk maar omdat het niet bij iedereen bekend is willen zij het stil houden' zei de dokter.
' Hoeder Mace jij mag eerst' zei de dokter. Mace trok zijn shirt uit en man wat had die jongen een fantastisch figuur. Mace was helemaal afgetraind maar niet overdreven gespierd, hij was perfect. De tatoeëerder begon aan zijn klusje en als het al pijn deed dan liet hij dat niet zien.
' Rey jij krijgt de eerste jouw eerste tatoeage. Het teken van de belofte krijg jij nog niet, puur omdat jij niet volleerd bent en de belofte niet afgelegd hebt' zei de dokter. Ik knikte en trok ook mijn shirt uit en ging zitten. Het tatoeëren deed geen pijn en na afloop moest ik terug naar de les. Ik vond een plek naast Ky die mij gelijk een briefje toe schoof.

Heb je zondag zin om met mij mee te gaan?
Waar gaan wij heen?
Dat is een verassing. Trek een dikke jas, spijkerbroek en platte schoenen aan. Ik ben om 11.00 uur bij jou

De dagen vlogen voorbij en voor ik het wist was het zondag. Vandaag had ik mijn date met Ky.
Rond 11.00 uur kwam ik beneden aan en daar stond Ky geleund tegen een prachtige motor. ' Is die van jouw?' vroeg ik hem. ' Ja, wat vind jij ervan?' vroeg hij trots. ' Erg mooi'. Ky gaf mij een helm en handschoenen. Hij vertelde hoe ik moest mee bewegen en hoe ik moest mee kijken.
Ky stapte op zijn motor en ik ging achterop zitten. Ik sloeg mijn armen om zijn middel en daarna reed hij weg.