wolvenacademie, on hold

Hoofdstuk 5

Ik kwam net op tijd in de les aan en plofte neer naast Ilisa. ' Waar was jij?' fluisterde Ilisa. ' Ik was naar Anna'. ' Ky keek erg teleurgesteld toen jij weg ging' fluisterde ze. ' Hou op hoor'. ' Ik meen het'.
' Schat, zulke jongens hebben altijd al een vriendin'. ' Nee hoor, ze zijn allemaal vrijgezel' zei ze heel snel. Ik kon niks meer zeggen want de les begon. Het hele ochtend blok zaten wij in het zelfde lokaal. Wat mij erg verbaasde was dat zij koffie en thee kwamen brengen, erg lekker. Toen de bel ging stond iedereen op en liep het lokaal uit. Wij hadden geen zin om in de rij te staan dus stonden wij als laatste op en net toen we het lokaal uit wilden lopen kwam Jessy binnen.
' Hey Rey'. ' Hey Jessy'. ' Kom jij bij ons zitten met de lunch?' vroeg Jessy. ' Nee sorry, wij gaan naar een vriendin van ons zij is ziek'. ' Dat is jammer, volgende keer misschien?' vroeg Jessy met een treurig gezicht. ' Wie weet' zei ik tegen hem. ' Ik zie jou vanavond bij de training' zei Jessy. ' Nee, ik mag nog niet sporten'. ' Dat is waar ook. Tot de volgende keer dan maar' zei Jessy terwijl hij  het lokaal verliet. Bij de deur keek hij nog één keer om en knipoogde hij naar mij. Met verbazing stond ik naar de deur opening te staren. De hand van Ilisa die voor mijn gezicht zwaaide zorgde ervoor dat mijn aandacht er weer bij was. ' Volgens mij heb jij heel wat uit te leggen' zei Ilisa. ' Nou dat heb ik zeker. Gister moest ik met die hoeder mee toch?' Ilisa knikte. ' Dat was dus geen hoeder. Hij was een vriendje van die gozer die Anna een gebroken neus bezorgd heeft. Hij heet Mitchell trouwens. Hij nam mij mee naar een zaal voor een 'zogenaamd' gesprek. Ik wist dat er iets niet klopte, wie houd er nou zo een gesprek in een sportzaal? Toen hij de zaal verliet en het licht uit ging, toen wist ik zeker dat het niet klopte. Daarna kwamen er jongens de zaal in en probeerde mij in elkaar te slaan. Hun plan werd gestaakt door hoeder Elles die binnen kwam. Hoeder Elles nam de gasten te pakken, Ky was bij haar en heeft mij onderzocht en met drie gekneusde ribben naar de medische dienst gebracht. Het was daar alleen erg druk dus heeft Ky mij behandeld en toen hij klaar was kwam Jessy binnen. Dus stond ik daar fijn in mijn bh. Zo heb ik dus hun ontmoet'.
Ilisa keek mij aan met grote ogen. ' Met hoeveel waren ze?' vroeg Ilisa'. ' Ik dacht vijf maar ik was zo boos dat ik niet geteld heb'. ' Jij hebt alleen gekneusde ribben over gehouden?' vroeg Ilisa verbaasd. ' Als ik er slechter uit was gekomen zou dat inhouden dat ik niet goed mijn best gedaan had' zei ik tegen Ilisa. ' Ik moet dat ook leren, vechten in het donker' zei Ilisa. ' Ik wil het jou wel leren hoor. Is erg belangrijk dat jij het kan als jij een hoeder bent. Tenminste vind ik'. ' Als jij wilt heel graag'.
' Natuurlijk'. ' Dus Ky is niet de enige die jou hart probeert te stelen' zei Ilisa met een glimlach. ' Ik vraag mij echt af waar jij die onzin vandaan haalt' vroeg ik haar. ' Zie jij het echt niet dat Ky jou leuk vind?' vroeg zij met een verbazing in haar stem. ' Hij vind mij niet leuk, alleen maar aardig. Jessy denkt maar met één voorwerp en die ik was niet van plan hem  te plezieren'. Ilisa schoot in de lach en daarna liepen wij snel het lokaal uit.
Ik liep vol tegen iemand op en keek op naar de gene. Het was weer hoeder Mace. ' Blijkbaar ontmoeten wij elkaar alleen zo' zei hij met een glimlach. ' Blijkbaar moest het zo zijn hoeder Mace'. Wat was die jongeman toch ontzettend knap, een verrukking om naar te kijken. Ik schudde mezelf inwendig door elkaar, dit kon ik niet denken over een docent. ' Sorry voor het ongemak' zei ik met een lichte blos op mijn wangen. ' Het maakt niet uit, blijkbaar letten wij allebei niet op'. Ilisa stond ons aan te staren, blijkbaar was ik niet de enige die hoeder Mace héél erg aantrekkelijk vond. Volgens mij deed elk meisje die hier op de academie rond liep dat. ' Hoeder Mace dit is Ilisa, zij is mijn beste vriendin'. Hoeder Mace stak zijn hand uit en schudde dat van Ilisa. ' Prettig kennis te maken' zei hoeder Mace. ' Als u het niet erg vind moeten wij er vandoor. Wij gaan op zieken bezoek' zei ik tegen hoeder Mace. ' Tot de volgende botsing' zei hij met een glimlach.
Wij liepen naar de eetzaal en begonnen spontaan te giebelen toen wij veilig uit het zicht van hoeder Mace waren. ' Echt zo een lekkerding' zei Ilisa. ' Dat ben ik helemaal met jou eens. Jammer dat hij een docent is' zei ik met en knipoog. In de eetzaal pakten wij een dienblad en zette die vol brood en toetjes. Toen de vrouw achter het buffet vroeg wat wij van plan waren met al dat eten moesten wij het uitleggen. Zij liet ons omlopen en stopte ons drie potjes chocolade ijs toe en stuurde ons daarna weg. Onderweg kwamen wij Ky en zijn vrienden tegen en nodigden hun uit om mee te gaan naar Anna. Zij twijfelden niet en liepen met ons mee. Anna lag alleen op een kamer en was verast om zoveel mensen aan haar bed te zien. Zij was aangenaam verrast omdat het jongens waren die aan haar bed zaten. Anna voelde zich goed en was super blij dat zij vanavond naar haar kamer mocht en dat ik haar vanavond kwam halen. Ik vertelde haar wat mijn plannen waren en zij was er blij mee. Ky vertelde waar wij rustig konden trainen zonder gestoord te worden. Al weer veel te snel ging de bel en moesten wij allemaal naar het zelfde lokaal. De eerste en tweede jaars kregen dezelfde hoeder lessen en blijkbaar de derde en vierde jaars ook.
Wij liepen het lokaal binnen toen Jessy wild begon te zwaaien naar ons. Ilisa wees twee goede plekken aan ergens voor in en Ky liep naar Jessy. ' Dank je wel' fluisterde ik’ tegen Ilisa. ' Graag gedaan. Ik snap dat het lastig is als twee knappe jongens om jou aandacht vragen' zei ze met een glimlach. Ik gaf haar een stomp tegen haar schouder. ' Dames er zijn nog twee plekken naast ons vrij, waarom komen jullie niet bij ons zitten?' vroeg Jessy. ' Ik heb mijn bril niet bij mij' zei Ilisa. ' Jij hoeft niet op een bord te kijken bij deze les. Dus kunnen jullie naast ons komen zitten' zei Jessy met een grijns van oor tot oor. Ilisa keek mij verontschuldigend aan en wij liepen achter hem aan. Ik zorgde er voor dat ik op de hoek naast Ilisa zat, zo ver mogelijk van de jongens vandaan. Ilisa moest grinniken om mij maar ik was hier niet om verliefd te worden. Op eens kreeg ik een briefje in mijn handen gestopt. Ilisa moest nog harder  lachen om mijn gezichtsuitdrukking. Ik vouwde het briefje open en las de tekst.