Mijn kamer was overhoop gehaald en overal was rode verf.
Tenminste ik hoopte dat het rode verf was.
"What the fuck! Wat is dit nou weer?", vroeg ik verbaasd.
"Wie heb jij boos gemaakt?", vroeg Ilisa.
Ik haalde mijn schouders op.
"Ik ga hoeder Elles halen of heb jij liever hoeder Mace?", vroeg Ilisa.
"Het maakt mij niet uit als zij maar snel komen zodat ik kan schoonmaken en kan slapen."
Ik wilde naar binnen gaan maar ik kon geen stap zetten of ik zou onder de troep komen.
Ik zakte op de grond neer en voor ik het wist was Mace bij mij.
"Gaat het? Wat is er gebeurd? Ilisa zei dat ik heel snel naar jou toe moest gaan", ratelde Mace een beetje.
Ik stond op en gooide mezelf in zijn armen.
Zijn geur, zijn aanwezigheid liet mij alles vergeten.
"Zeg mij in ieder geval dat jij niks mankeert", fluisterde hij.
"Met mij is niks aan de hand", fluisterde ik terug.
" Wat is er gebeurd?", vroeg hoeder Elles.
Mace haalde zijn schouders op en hoeder Elles deed de deur open.
De verbazing was op haar gezicht te lezen.
"Hoeder Mace is het gastenverblijf naast jou nog leeg?", vroeg hoeder Elles.
"Die is leeg."
"Breng haar daar naar toe nadat zij haar kleding gepakt heeft. Zij hoeft pas terug te komen als dit onderzocht en opgeruimd is", zei hoeder Elles.
"Dat is goed", zei Mace.
"Ik ga wat belletjes plegen, zorg jij voor haar?", vroeg hoeder Elles aan Mace.
"Ga ik doen."
Hoeder Elles stampte weg en Mace liet mij los.
"Ik pak jou spullen wel" zei hij.
Ik knikte en zag net nog een schim weg duiken.
Ik wilde die kant op lopen maar Mace riep mij.
Hij zag er geschrokken uit maar hij deed zijn best om het niet te laten zien.
Nadat hij alles gepakt had wat ik had door gegeven liepen wij naar het hoeder complex.
Op de laatste verdieping lagen twee kamers, die van Mace en het gasten verblijf.
Niemand kwam dit gebouw zo maar in.
Mace legde mijn tas op tafel en gaf mij een kleine rondleiding.
Hij gaf mij een kus en twijfelde wat hij moest doen.
Ik had behoefte aan zijn veiligheid, zijn sterke armen om mijn heen, zijn liefde voor mij.
"Wil jij alsjeblieft blijven. Ik wil niet alleen zijn."
Mace liep al in zijn joggingbroek en trui.
Hij pakte mijn kleding en trok mijn vieze kleren voorzichtig uit.
Daarna trok hij mijn slaapkleding weer aan.
Hij legde mij neer op bed en kwam naast mij liggen.
Ik draaide mezelf zo, dat ik zijn armen lag en hij mij stevig vast hield.
"Mace?."
"Umm."
"Wat gebeurd er als ik mijn remmen van gevoelens haal voor jou?"
JE LEEST
wolvenacademie, on hold
Manusia SerigalaLang geleden leefden alle wolven in vrede, tot ongeveer 100 jaar geleden. Er ontstond een ruzie tussen de packs die leidde tot een oorlog. Deze oorlog heeft heel wat te weeg gebracht binnen de packs. Alle toekomstige alpha's moesten beschermd wor...