wolvenacademie, on hold

Hoofdstuk 3

Vanuit de eetzaal liepen wij richting de academie en het verbaasde mij weer hoe mooi deze was. Als je de academie in liep ging je door twee kolossale glazen deuren met prachtige afbeeldingen van twee wolven. Daarna kwam je in een gigantische ruimte die aan beide zijkanten een grote trap had die naar de boven verdieping leidde. Tussen de twee trappen door liep je naar de lokalen beneden. Wij moesten beneden blijven en liepen snel door zodat wij nog een goed plekje konden vinden.
Het lokaal was gigantisch. Er was een podium waar een docent op stond en de zitplekken voor ons. De zit plekken liepen wel tot vijftien rijen hoog. Onze zitplekken bestonden uit een lange bank en een lange tafel. Je moest dus door schuiven en verplicht naast elkaar zitten. Wij schoven snel de hoek in en al snel kwamen er leerlingen binnen gelopen. Op een gegeven moment kwamen er twee opgedirkte blondines binnen gelopen met een zware laag make up. Toen zij mij zagen zitten keken zij mij kwaad aan en staken hun middelvinger op. Ik kreeg al snel een antwoord op mijn opkomende vraag toen die jongen zijn arm om haar middel sloeg. Die jongen waarmee ik het incident had gehad was blijkbaar haar vriendje, fijn weer een vijand op mijn lijstje erbij. ' Jij maakt echt geen vrienden' zei Ilisa met een glimlach. Ik haalde mijn schouders op. ' Het kan mij weinig schelen'. Ilisa gaf een knikje naar de deur als hint dat ik daar naar moest kijken. De jongen met die prachtige ogen kwam binnen gelopen. Mijn hart ging gelijk sneller lopen, hij was echt het mijn type. Ik keek naar hem terwijl hij een plek zocht in deze gigantische zaal. De hele tijd hield hij zij hoofd lichtjes gebogen, hij zag er triest uit. Deze jongen deed iets met mij zonder dat hij mij nog maar een blik had gegeven. Ik vroeg mij af waarom hij zo erbij liep. Werd hij net als Anna gepest? Voelde hij zich hier niet op zijn plek? Ik had respect voor degene die deze grote jongen durfde uit te dagen. Ilisa stootte mij aan omdat ik mijn hoofd bij de les nodig had. Een statige man stond voor de klas en klapte een paar keer in zijn handen om onze aandacht te krijgen.
' Goedemorgen allemaal, voor de eerste jaars zal ik mezelf even voor stellen. Ik ben Louis Dark, ik ga jullie hoederles geven. Normaal zijn de eerste en tweede jaars van elkaar gescheiden maar in verband met het plotseling uitvallen van een docent zijn wij genoodzaakt om het samen te voegen. Vandaag zullen wij de gehele les gezamenlijk hebben en vanaf morgen zullen de tweede jaars een uur later aanschuiven. Het staat natuurlijk vrij om het eerste uur ook mee te pakken. Sommige van jullie kunnen wel een opfrisser gebruiken' zei Louis heel serieus. Daarna liet Louis nog wat extra lesmateriaal rond gaan en daarna begon de les. Ik schreef alles op waarvan ik dacht dat belangrijk was, alleen zo kon ik alles in mijn hoofd opslaan. De les ging razend snel voorbij en mijn hoofd zat vol informatie.
In de pauze gingen wij eerst naar Anna om te kijken of alles goed was met haar. Zij sliep toen wij kwamen van de dokter mochten wij na het middag blok voor het avond eten terug komen. Het loopje naar de medische dienst had iets meer tijd gekost als wij dachten en wij kwamen aan in een bijna lege kantine. Ik zag mijn ' vijanden' niet en kon dus eten zonder op mijn hoede te zijn. Wij moesten wel door eten anders waren wij te laat voor het volgende deel. Nadat wij het eten naar binnen gepropt hadden renden wij naar het lokaal en net op het randje kwamen wij binnen gelopen. De les was erg saai en zwaar, het ging over politiek en dat was totaal niet mijn ding. Ik schreef wel zoveel mogelijk op maar het had weinig zin, want het interesseerde mij totaal niet.
Na de les renden wij naar de kantine en haalden snel wat broodjes, daarna renden wij naar onze kamer om onze sport spullen te halen en daarna naar Anna. Toen wij in haar kamer kwamen zat zij net rechtop klaar om te eten. Zij keek met een vies gezicht naar het groene prutje wat op haar bord lag. ' Gelukkig komen wij met goed voedsel' zei Ilisa met een glimlach. ' Ik ben jullie zeer dankbaar' zei Anna. ' Als jij nu al blij bent, dan ben ik benieuwd hoe blij jij bent met wat ik bij mij heb' zei ik glimlachend. Ik pakte een bakje uit mijn rugzak met chocolade en vanille muffins erin. ' Jij bent mij held!' zei Ilisa. ' Jij bent fantastisch' zei Anna. Wij aten met zijn drieën en daarna kleden wij ons snel om en gingen naar het sportdeel en het laatste deel van de dag.
Wij kregen vandaag les van de tweede jaars zodat zij ons konden laten zien wat zij geleerd hadden het afgelopen jaar. Ik werd ingedeeld bij een groepje jongens. De jongen van het tweede jaar die ons les gaf zag er verschrikkelijk gemeen uit. Hij liet ons eerst op warmen en daarna moesten wij oefeningen doen op een stootkussen. Daarna moesten wij een cirkel maken en in de cirkel ging één persoon staan. De persoon in de cirkel moest de aanvallen vanuit de cirkel tegen houden. Bij de eerste persoon ging het goed. De tweede persoon was minder goed beoefend en kreeg klap na klap. Ik vertikte het om aan te vallen en toen ik het eerste bloed zag ging bij mij het lampje uit. ' Waarom laat jij dit door gaan?' vroeg ik aan onze ' docent. ' Hij moet het leren' was zijn flauwe opmerking. Toen de jongen op de grond viel en als nog iemand wilde aan vallen ging ik de cirkel in en verdedigde de jongen tot er een echte hoeder kwam. Ik was woedend op die debiel maar knielde snel neer naast de gewonde jongen. Hij was aardig toegetakeld maar hij zou het wel overleven. Toen ik heb had afgegeven aan iemand die met hem mee naar de medische dienst ging moest ik bij de hoeder komen. In plaats van een schouder klopje kreeg ik een veeg uit de pan. Ik had een hoeder moest waarschuwen in plaats van zelf ingrijpen. Ik had geleerd van mijn broer dat ik soms beter ja en amen kon zeggen dan als gestraft te worden. De jongen met de groene ogen keek mij aan en verscheen een glimlach op zijn gezicht en daarna ging hij snel verder met zijn les. Na de les gingen Ilisa en ik terug naar onze kamers. Zij had wel een goede les gehad en ik was niet van plan haar goede bui te verstoren. Haar goede bui kwam eigenlijk omdat er een jongen met haar liep te flirten.
Toen ik bij mijn kamer kwam stond er een hoeder voor mijn deur. ' Ben jij Reyne?' vroeg de man.
' Dat klopt en u bent?' vroeg ik de man ' Ik ben hoeder Steven. Ik moet jou meenemen voor een gesprek in verband met het incident in de eetzaal' zei hoeder Steven. Ik hoopte dat het voorbij zou zijn gewaaid maar helaas voor mij was dat niet zo. ' Is goed. Ik ga met u mee. Ik zie jou later Ilisa'. Ilisa keek mij vragend aan en ik haalde mijn schouders op en ging achter de man aan.
De hoeder liep snel maar ik kon hem goed bij houden. Na een paar minuten kwamen wij aan bij een gebouw waar wij naar binnen gingen. Daarna liepen wij een klein zaaltje in en ik voelde aan dat er iets niet klopte. Als je uitgenodigd word voor een gesprek is dat meestal in een kantoortje en niet in een sportzaal.  ' Er komt zo iemand aan. Jij moet hier wachten' en daarna liep hoeder Steven weg.
Ik spande mijn spieren al aan en luisterde naar de omgeving. Ik hoorde wat voetstappen en toen viel ineens het licht uit en de voetstappen kwamen dichterbij. Ik hoorde vier personen aan komen lopen en binnen een paar tellen werd ik aan gevallen door de eerste persoon. Ik was zo blij dat mijn broer mij getraind had op alle situaties. Alleen daardoor kon ik mezelf nu staande houden.
Ik wist de klappen te blokkeren en terug te geven. Ik deelde net een klap uit toen ik van achter vast gepakt werd door twee personen, zij pakten allebei één arm vast. Ik verdedigde mezelf door van mij af te trappen. Ik deelde net een keiharde trap uit toen het licht ineens aan ging. De twee aanvallers schrokken ervan en ik maakte van het moment gebruik. Ik rukte mezelf los en gaf de ene een flinke kopstoot en de ander een schop in zijn nieren. Daarna werd ik van de jongens weg getrokken.
 ' Ga hier even zitten' zei een vriendelijke vrouwen stem. Ik keek naar de jongens die vast gebonden werden en daar zat hij dan, de klootzak die Anna verwond had. Hij zat met verbijstering naar mij te kijken. Hij had nooit van zijn leven verwacht dat ik vechtsporten beoefende en dat ik gewoon echt goed was. Klinkt arrogant maar ik was het gewoon.
Ik glimlachte liefjes naar hem tot ik voelde dat het pijn deed. ' Ky, kijk even of alles goed gaat met haar' hoorde ik de vrouw roepen. Voor mijn neus verscheen de prachtige jongen die ik had gezien tijdens de les. Zijn ogen zo groen als smaragden en zijn haren waren bruin en dat hing tot op zijn schouders. Zijn gezicht stond vriendelijk en zijn glimlach was groot en mooi. De kuiltjes in zijn wangen maakte hem super sexy en schattig. ' Hoi ik ben Kyan en jij bent?' ' Ik ben Reyne maar jij mag mij Rey noemen'. ' Dat is prettig kennis maken. Jij mag mij Ky noemen. Rey heb jij ergens pijn?' vroeg hij kalm. ' In mijn ribben en volgens mij is mijn mondhoek gescheurd'. ' Wil jij even gaan staan dan kan ik even aan jouw ribben voelen' zei Ky. Ik stond op, langzaam en zachtjes gingen zijn handen over mijn middel. Net op dit moment moet ik hem ontmoeten, nu ik toegetakeld ben. Daarnaast wat moest hij nu over mij denken, probleem geval. Nu waren mijn kansen al verkeken. Zijn stem haalde mij terug uit mijn gedachten.
' Ik denk dat jij drie gekneusde ribben hebt. Ik breng jou naar de medische dienst zodat jij verbonden kan worden' zei Ky. ' Wat gebeurd er met hun?' vroeg ik Kay. ' De directeur zal ze stevig aanpakken' zei Ky. Ik knikte. ' Jij hoeft niet mee hoor naar de medische dienst, ik weet hem te vinden'. ' In jouw eerste week al bekend met de medische dienst?' vroeg hij met een beetje sarcasme. ' Een vriendin van mij was gewond geraakt vandaar dat ik het weet'. Ky knikte zijn hoofd en keek naar de hoeder.
' Hoeder Elles ik breng haar naar de medische dienst'. ' Dat is goed. Ik kom zo bij haar langs om haar verhaal op te nemen'. ' Ga jij mee?’ vroeg Ky.