wolvenacademie, on hold

Hoofdstuk 1

Lang geleden leefden alle wolven packs los van elkaar in vrede. Een keer per jaar kwamen alle alpha's bij elkaar en bespraken alle problemen van de packs en de oplossingen. Dit deden zij om oorlogen en ruzies te voorkomen. Toen één van de alpha's kwam te overlijden, trede zijn zoon Rufus automatisch in zijn voetsporen. De eerste paar jaren ging alles goed maar de alpha’s kwamen er achter dat Rufus zich anders voor deed als hij was. Rufus had andere ideeën en idealen als zijn vader. Rufus wilde graag dat er één heerser kwam over alle packs. Hij vond zich zelf uitermate geschikt voor deze functie.
Op een vergadering, nu ongeveer honderd jaar gelden, vertelde Rufus de andere alpha’s zijn ideeën en idealen en maakte het plan zo mooi dat hij gedacht had iedereen aan zijn kant te krijgen. De alpha’s reageerden totaal niet zoals Rufus het in zijn hoofd had. Zij stonden helemaal niet achter zijn ideeën en idealen. Er ontstond een flinke ruzie tussen Rufus en de andere alpha’s. Na uren ruzie maken gaf Rufus toe aan de andere alpha’s dat het geen goed idee was. Rufus bood zijn excuses aan en deed wat iedereen van hem verwachtte maar stiekem deed hij veel meer. Rufus was er heilig van overtuigd dat zijn oogpunt, zijn ideeën, zijn complot theorieën, eigenlijk gewoon alles wat hij bedacht het beste was voor iedereen. In zijn pack begon Rufus zijn ideeën te verspreiden en zijn mensen aan zijn kant te krijgen. Rufus kreeg op een gegeven moment door dat hij heel goed kan liegen, bedriegen en mensen manipuleren hij maakte van deze gaven gebruik en wist zo nog meer mensen te overtuigen. Rufus ging net zo lang door met liegen en bedriegen tot hij een leger volgers achter zich had staan. Rufus had op een gegeven moment twee trouwe rechter handen die hij vervolgens op pad stuurde en om zo nog meer mensen aan zijn kant te krijgen. Zo begon Rufus zijn eigen volgelingen te creëren. Na een paar jaar had Rufus genoeg volgelingen, hij had zelfs een heel leger aan volgelingen. Op een jaarlijkse vergadering probeerde Rufus nog één keer op de alpha's aan zijn kant te krijgen. Wat Rufus ook probeerde hij kreeg de alpha’s niet aan zijn kant. Aan het einde van de vergadering verklaarde hij de oorlog aan de andere alpha’s en verliet op hoge poten de vergadering.
Rufus was in zijn eentje nooit sterk genoeg om alle alpha's uit te schakelen, hij had allerlei scenario's bedacht alleen elk scenario liep uit op zijn eigen dood. Rufus besprak dit met zijn twee rechter handen en die wezen hem erop dat hij magie nodig had. Rufus vond dit een geweldig idee, hij zou er alles aan doen om maar te kunnen winnen. Een aantal dagen later vertrok het drietal richting het noorden richting het moeras. In het moeras woonde een gevreesde heks genaamd Merrly. Rufus was bereid om over lijken te gaan om de heks Merrly aan zijn kant te krijgen. Merrly was geen gemakkelijke vrouw en zij was ook totaal niet makkelijk om te praten. Uiteindelijk viel Merrly toch voor de praatjes van Rufus alleen wilde zij er wel wat voor terug, Merrly eiste een menselijk offer. Merrly wilde één van de twee rechterhanden hebben van Rufus. Zonder ook maar te twijfelen koos Rufus de zwakkere en leverde hem uit aan de heks. Daarna begon zij aan haar rituelen om Rufus te helpen. De heks betoverde alle mensen in zijn pack. De mannen betoverde zij zo dat als zij in wolf gedaante waren dat zij dan groter, sterker en bijna onoverwinnelijk waren. De vrouwen betoverde zij zo dat als zij een zoon zouden krijgen ook dezelfde genen zouden krijgen als hun vader. Wat dus in hield dat elke generatie mannen, groter, sterker en bijna onoverwinnelijk werden. Rufus liet de andere alpha's nogmaals weten dat de maat vol was en dat hij hun de oorlog verklaarde.
Binnen twee dagen viel het leger van Rufus de andere alpha's aan. De oorlog brak uit en het leger van Rufus was aan de winnende hand door het verassingseffect van de heks.
Een van de oudste alpha's kreeg door hoe hij de wolven van Rufus zijn pack kon doden, dit was op twee manieren. De eerst was onthoofding en de tweede was met een zilveren staak in het hart. Door deze ontdekking kregen de alpha's de overhand en trok Rufus zijn leger terug. Sindsdien is er tussen de packs geen vrede meer. Rufus bleef aanvallen doen op de alpha's en hun familie. De alpha's besloten dat hun kinderen altijd veilig moesten zijn en daarom werden zij onder toezicht geplaatst. De toezicht werd gedaan door mannen en vrouwen die zwaar getraind waren in vechtsporten zowel in mens en als in wolf vorm, deze mannen en vrouwen werden hoeders genoemd. De naam was zo gekozen omdat zij de hoeden over anderen, eigenlijk een simpele gedachtegang.
De hoeders leerden daarnaast omgaan met bepaalde situaties, eigenlijk alles wat nodig was om de mensen te beschermen. Vroeger werden de vechtsporten buiten gegeven en de les in huis van de trainer. Tegenwoordig is het allemaal anders.
Hoeders worden nu speciaal getraind op de daarvoor bestemde wolven academie. De academie bestaat uit de toekomstige hoeders en alpha's. Sinds een paar jaar word er geacht dat de toekomstige alpha’s ook naar de academie gaan. Er zit een klein verschil in de lessen, de alpha’s krijgen geen lessen in gevechtstechnieken en de hoeders wel. De hoeders moesten toch de alpha’s beschermen dus vonden zij het niet belangrijk dat de alpha’s getraind werden. Wat ik erg belachelijk vond om verschillende redenen maar dat is nu niet belangrijk.
Sinds tien jaar werden er ook vrouw toegelaten op de academie en daar begint mijn verhaal.