Chapter 19
Kurt's POV
TOK TOK TOK
"Anak?"
"Yes mom, come in." sabi ko saka tumayo mula sa desk ko sa kwarto.
"Anak, may bisita ka sa baba." sabi niya tapos ngumii naparang may ibig sabihin. Napakunot naman ako nang noo. Bisita? Kelan pa may bumisita sakin sa bahay? Saka kung yung mga collage friends ko yun for sure they would contact me first before nila ako puntahan.
Hindi na din ako hinayaan ni Mommy sumagot basta nalang niya ako hinila papunta sa sala. Nung malapit na kammi may natanaw akong isang babaeng nakaupo pero nakatalikod siya samin. Hindi ako sure kung nakita ko na siya likod palang naman kasi ang nakita ko ee.
"Iha andito na ang anak ko." Tumayo yung babae tapos humarap.
"Chelsea?!!" Gulat na sabi ko.
"H--hi." she answered
"I guess bahay namin to ee. And what are you doing here?" tanong ko.
"tinawagan kasi nang Mommy mo I mean ni Tita si Mommy ko, pinapunta ako."
"Mom ano nanaman to?" Tinignan ko si Mommy.
"Wala naman anak nag kataon lang kasi na collage friend nang papa ni Chelsea ang papa mo at dahil halos hindi ka na nalabas nang bahay naisipan kong baka gusto samahan si Chelsea sa pamamasyal nakakahiya naman kung mag isang lalabas ang isang magndang babaeng katulad niya."
"Mom, I'm busy."
"Anak minsan lang ako humingi ang favor sayo sa please just this once. Magliwaliw ka naman kahit konti."
Mom's right,masyado na akong nag kukulong sa bahay sa ginagawa kong ito mas lalong nawawala yung pag-asang makita ko si Sophia.
"Okay then," tinignan ko si Chelsea saka siya sinabihan nang "Wait here." tapos ay umakayat na ako ang kwarto I took a bath and dressed by the first shirt I get from my dresser. Hindi ko na kailangan mag ayos ma-mamasyal lang naman kami ee.
Pag baba ko tumayo na akosaka naglakad paunta sa direksyon nila ni Mommy naka-upo sila pareho sa sala. "Were going na." I said saka nag beso sa Mommy ko ganun din yung ginwa ni Chelsea tapos sinundan na niya ako.
"Do you have a car?" tanong ko sakanya
"Ah? yeah asa garae niyo bakit?"
"We will use mine ipapadala konalang sainyo yung kotse mo andun na yun mamayang pag uwi mo." tapos ay nilahad ko na yung kamay ko sakanya.
"Huh?!" sabi niya habang nakatingin sa kamay ko.
"Tsk. yung susi nang kotse mo? Akin na. Pano mahahatid yun sainyo kung nasayo yung susi." para namang napahiya siya sa sinabi ko kaya nag mamadali siyang kunin yung susi sa bag niya pag bigay niya sakin.
"Wait here" sabi ko saka siya iniwan dun sa may driveway tinawag ko na muna yung family driver namin atsaka sumakay na sa kotse ko. Tumigil ako nang asa harapan ko na siya.
"Get in." sabi ko pagkasakay na pagkasakay niya ay pinaandar ko na agad yung kotse.
Seryoso lang akong nag da-drive nung mag salita siya out of the blue.
"Hmm san tayo pupunta?" tanong niya. Oo nga san ba kami pupunta?
"Ikaw? Where do you wanted to go? Sasamahan lang naman kita ee."
"Hmmm wala talaga akong alam ee. Kaw na talaga ang bahala. Okay naman ako kahit saan ee."
"You sure bout that?" tanong ko sakanya
"Yup I trust you" a small grin formed in my face ok pala kahit saan let's see.
After 10 mins.
"Wait, what exact place is this?" Tanong niya sabay pigil sa braso ko. Andito lang namn kasi kami sa tambayan ko nung high school pa kami. I was actually surprise to know na andito pa pala to and little by little memories are starting to make its way to my mind again.
"A fishball place. Hindi ba halata? Akala ko ba ayos lang sayo kahit saan? Tara na baka dumami pa ang tao dito." sabi ko saka nag lakad ulit. Pero katulad kanina pinigilan niya ulit ako.
"Now what?!" I'm getting bored. I really wanted to eat fishballs now and she's acting like this,.
"Ahhm is that safe?" tanong niya sakin.
"You know what?! just go. If you don't want to eat this then dont I'm not forcing you either I asked you awhile ago kung san mo gustong pumunta? And ang sabi mo ako na ang bahala. Tapos ngayon aayaw-ayaw ka. Bahala ka na nga kung ayaw mo wag mo may pera ka naman siguro para ipamasahe pauwi diba o kaya mamasyal ka nalang mag isa sige bye."
"Wait."Pigil nanaman niya.
"Ano nanaman ba?!!" nakakainis na aa kanina pa ako pinipigilan nang babaeng to.
"I'll go with you" sabi niya saka mas nauna pang mag lakad sakin. Ano bang problema nun kanina ayaw niya ngayon naman gusto na.
Sumunod nalang din ako sakanya.
"Ate! Pabili ako nang 30 pesos na fishball saka squid balls tapos 60 pesos na kwek-kwek paki lagay nalng te sa isang plato para sakto" sabi ko tapos hinitay na maluto yung mga binili ko nung ok na kumuha na ako nang stick saka kumain.
"Oh titingin ka nalang diyan?" sabi ko kay Chelsea parang nandidiri naman kasi yung mukha niya.
"Hindi ka pa ba nakaka-kain nang fish ball?" umiling lang siya bilang sagot. Napa-kamot naman ako nang ulo ko sang planeta ba nakatira tong babaegto at hindi pa nakaka-kain nang fish ball?
Kumuha ako nung isa pang stick saka inabot sakanya. "Here try this one first mamili ka nang gusto mong kainin tapos sawsaw mo dito mali ka nalang ung alin dyan sa tatlo."
Parang nag aalangan naman siyang kumuha pero tumikim na din siya. I am waiting for her reaction habang ngumunguya siya and after swallowing what she have eaten. Kumuha ulit siya nang isa pa at saka nasundan pa nang isa and hindi a niya kailangang sabihin I know na naustuhan niya yung kwek-kwek haha.
Natutuwa akong panoorin siya habang kumakain. Mukhang hindi naman siya maarte ee nakaktawa nga kasi parana sarap na sarap siya sa kinakain niya. And now I think I could say na hindi sa lahat nang oras "First impression lasts..."
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Author's Note:
Hahaha sorry late reps :)) sana naenjoy niyo xD see you all next update :)
Later's Baby , Selle :))
BINABASA MO ANG
Unconditionally LOVING you..(ON-HOLD)
FanfictionLove? Hindi naman lahat nakakahanap niyan diba? Ee ni mismong mga tang nasa maayos na pag-iisip hindi sinuswerte pano payung wala? Possible ba talaga na ma-inlove ang isang nurse nang isa sa pinaka sikat na PSYCHIATRIC hospital sa kanyang pasyente...