Unconditionally LOVING you..(ON-HOLD)

Chapter 21: We meet again (Part 2)

   ULY   Chapter 21

Sophia’s POV

“Sophia?” Para akong nabato sa kina-uupuan ko. Gusto kong isipin na guni-guni ko lang yung narinig ko. Na hindi talaga boses niya yun. Pero pano ko nga naman makakalimutan yung boses na unang-una ko palaging naririnig sa umaga. Ung boses na nangungulit sakin.

Yung boses na nag lalambing, yung boses na minsan na din akong kinantahan, pinatawa. Yung boses na nag bigay kulay sa buhay ko, yung boses na nagparinig sa akala kong bingi ko nang puso. At higit sa lahat yung boses nung taong alam kong nakatayo sa likod ko , yung taong mahal ko.

“Sophia ikaw ba yan?! Sumagot ka naman oh ”naramdaman ko nalang na may yumakap na pala sakin mula sa likuran.

“Please, alam kong ikaw yan. San aba nanggaling? Alam mo bang ang tagal kitang hinanap?! BAkit bigla ka nalang nawala?! Diba sabi ko sayo wag kang aalis dun, na intayin mo ako?! Pero bakit pag balik ko wala ka na?!” Umiiyak na siya.

Hindi ko na napigilan yung sarili ko. Unti-unti na ding tumulo yung mga luha ko. Halo-halona yung emosyong nararamdaman ko. Pero pinaka nanaig ay yung happiness. Kung alam lang niya kung gano ko siya na-miss walang araw na hindi ko siya nakita.

Hinawakan ko yung mga braso niyang nakayakap sakin. Hindi ko mapigilan yung sarili ko. Patuloy lang siya sa pag-iyak nakabaon yung mukha niya sa kanang bahagi nung leeg ko. Sobrang higit nung yakap niya parang takot na takot na siyang baka mawala nanaman ako.

Alam kong mukha na kaming tanga pareho sa mga posisyon naming ngayon pero wala akong magagawa wala nang ibanglugar sa mundong gusto kong puntahan ngayon. Because right here with him is just the most ideal, comfortable, safe, and right place I’ve ever been.

Pinaharap niya ako sakanya tumungo ako. Pero hinawakan niya yung dalawang pisngi ko saka inangat yun papalapit sa mukha niya.

“I miss you.” Napatitig ako sa mga mata niya. Basa yun pati yung mga pisngi niya. Yes his crying but I could still see through his eyes how happy he was. And it felt so good to know na na-aalala niya padin ako. Na after a year hindi niya pa din ako nakakalimutan.

“You could still remember me.” Hindi ko pa din napigilang sabihin.

Napatawa naman siya nung sinabi ko yun. He looked straight into my eyes.

“And why do you think I would forget you? Ee sa lahat nang babaeg nakilala ko ikaw lang yung pinaka unang babaeng hindi nag pakita nang interes sakin.”

“Ang ganda pala nang mata mo pag may buhay, pag hindi ka tulala. Pati boses mo sobrang ganda pala” pag papatuloy niya habang nakaitig pa din sakin.

Hinawaka ko yung pisngi niya saka nag salita. “Ikaw din, ang kulit mo pa din.”

“Naaalala mo pa ba lahat?” Tanong niya.

Tumango ako bilang sagot. “Pe-pero pano? All this time hinahanap kita pero natatakot ako na baka sa oras na gumalig ka hindi mo na ako kilala.”

“M-matagal na akong gumaling.” Sabi ko saka umiwas nang tingin.

Hinarap niya ulit ako sakanya saka nag salita ulit. “Ano ba talagang nangyari? San ka nagpunta? Pano ka gumaling saka bakit ka andito.”

Sasabihin ko na ba yung totoo? Pero bakamagalit siya sakin saka hindi pa siguro to yung oras para malaman niya lahat.

“Pwede bang hindi muna kita sagutin ngayon? I’m really not that ready.”

Nakita ko namang naguluhan siya pero its good na hindi na siya nagtanong pa. He just hugged me again. Telling me how happy he was for seeing me again. We stayed like that for I don’t know how long.

And like the way we were before we don’t need to say anything, because by looking into each other’s eyes alam na namin yung gustong sabihin nung isa’t-isa. Nararamdaman na siguro nang puso namin yung mga bagay na gusto naming sabihin kaya hindi na kailangan pang banggitin nang bibig.

Wala na din akong pakialam sa mga taong asa paligid basta ngayon sa oras at pag kakataong to alam kong ako na yung inaka masayang tao sa mundo.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Short Update :) haha sorry yan muna sa ngayon hell wekk na starting sa tuesday ee  so ayun haha update na ulit ako next saturday sana wag kayong tamarin mag basa kahit once a week lang ako nakakapag update :) haha

so ayun salamat sa pag babasa sino papa dedic? message me nalang haha hmm please support my other stories :) asa profile ko na yun thankies :)

Laters Baby, Selle :P