Unconditionally LOVING you..(ON-HOLD)

Chapter 20: We meet again(Part 1)

Sophia's POV

"Ano sasasama mo ba ako?" Sabi ko kay Louie habang nag lalakad siya. Sinabi niya kasi na pupunta daw siya sa Manila para makipag meeting sa mga clients niya sa bussiness. It's been a year now and mas close na kami ni Louie. 

"Sasama ka nanaman? Wala ka namang ginagawa dun ee." Sagot naman niya sakin habang papasok na nang sasakyan.

"Osige na nga ganyan ka naman palagi hindi mo ko sinasama." sabi sabay talikod na sakanya. 

"Haaay! Ganyan ka naman palagi purket alam mong hindi kita matitiis ee."  Napangiti ako saka naglakad papunta sa may passenger seat hindi na nga din ako nag bihis. Hindi niya din kasi ako pwedeng isama sa mismong meeting niya.

Kapag ganitong sumasama ko sakanya iiwan niya muna ako niya muna ako sa mall saka niya nalang ako susunduin dun pag katapos nilang mag meeting. Pero this time may iba akong gustong puntahan. 

"San mo gustong mag pa-iwan?" tanong niya habang nag da-drive siya 

"Hmmm, Loyola Memorial Park." sabi ko habang naka tingin ako sa labas nang bintana.

"Anong gagawin mo sa sementeryo pupuntahan mo nanaman siya?" parang naguguluhan na tanong niya sakin.

Hindi ko nalang siya sinagot hindi ko kayang tignan siya sa mata alam ko kasing malalaman niya na hindi ako okay. 

"Okay." I'm glad that he just drop the subject.

"We're here" sabi niya tapos hinawakan niya yung kamay ko.

"You sure you're okay? Pwede ko naman i-cancel nalang yung meeting ko if you really need someone to talk to." 

"No, you dont need to sandali nalang din naman ako dito puntahan nalang kita dun sa reataurant na pag mi-meetingan niyo. And you have to go alam ko'ng importante yun sayo. "

He just sigh in defeat  "Okay, I'll just wait for you at the restaurant okay?" sabi niya sakin.

I nodded and then waved goodbye to him. Napabuntong hininga ako habang naglalakad papasok nang sementeryo.

Nung nakarating na ako dun sa mismong lugar na yun halos katabi lang nung malaking puno umupo ako sa tabi niya saka siya kinausap.

"It's been awhile now since you left. I've been through the worst I guess. But ofcourse I made it, I survived. But still I'm holding to our promise. Yung tayo na hanggang sa huli pero iniwan mo ko ee. Ang tagal ko bago natanggap na wala ka na kaya nga ngayon lang ako nakapunta nang totoo dito. Pinilit ko na ilayo yung sarili ko sa mga taong alam kong mapapalapit sakin ." Hinawakan ko yung lapida niya kung san nakaukit yung pangalan niya.

"Ayoko naman kasi na mabalewala yung pangako natin. Pero hindi talaga ee hindi nag tagal hinahanp-hanap ko na siya. Yung mga tawa niya mga biro niya, umalis ako kasi alam kong habang tumatagal minamahal ko na siya." PInunasan ko yung luhang tumulo sa mga mata ko,

"Pero diba gusto mo naman na sumaya ako? Andito ako ngayon kasi gusto ko nang ipag laban yung taong mahal ko pwede naman diba? Ayos lang naman sayo diba? Simula ngayon hindi na ako mag dadalawang isip. I know it's already the time for me to move on. It's time for me to let you go."

"I wil always love you beh. You would always be my first love."

Kurt's POV

"May pupuntahan lang ako sandali. Yeah, sure I'll pick you up later. Okay I will, love you too." 

Binaba ko na yung phone ko saka kinuha yung flowers sa may back seat nitong kotse ko tagal ko na din kasing hindi siya nabibisita. Andito ako ngayon sa sementeryo bibisitahin ko si Benj.

Bumaba na ako nang sasakyan ko saka nag lakad papunta sakanya pero hindi pa man ako tuluyang nakakalapit I saw a very familiar figure. Even tough we didn't see each other for a year I know it's her .

'Anong ginagawa niya dito?' 

'Siya ba talaga tong nakikita ko?'

'Bakit andun siya? Kilala niya ba si Benj?'

'San siya nanggaling bakit ngayon lang siya bumallik?' 

'Nakikilala niya pa kaya ako? o Hindi na?'

Dahan-dahan akong nag lalakad hindi makapaniwala sa nakikita nang mga mata ko. Nakatalikod siya sakin, humaba na din ang buhok niya, medyo tumaba siya, at higit sa lahat mukhang nasa normal na pag iisip na siya.

Akala ko hindi ko na siya makikita ulit, akala ko hindi ko na siya makakasama ulit pero bakit ngayon pa siya bumalik, bakit hindi mas maaga? Nung mga panahong  pwede pa kaming dalawa?

Tumigil ako sa may likuran niya hindi pa din siya lumilingon, pero alam kong umiiyak siya. Kahit na parang may batong naka-bara sa lalamunan ko pinilit kopa ding sabihin yung pangalan niya, pangalang ang sarap banggitin at pakinggan sa tenga. Ang pangalan nang babaeng asa harap ko ang pangalan nang babaeng hanggang ngayon mahal ko...

"Sophia??"

____________________________________________________________________________

Authors note!!

Hahhaha musta naman daw ang late update? Sorry if one year later agad aa?!! haha gusto ko na kasi pabilisin yung takbo ung story parang na babagalan kasi ako ee haha xD

So ayun lang nga pala may isa pa akong on-going na may pag ka SPG "Status: (accidentally) Married?!" yung title haha sana mabasa niyo din :) saka posted na din yung story ako na "Lost in time"  haha suportahan niyo yun aa,,

ANd please support the story o my very good friend Heartswithstars haha maganda din yung story niya so try niyo haha "Back To December" yung title asa RL ko na yun xD

sige basa muna ako nang bared to you lol :))  thankiess..

Laters baby,

  Selle :)