Απροσδόκητος έρωτας (βιβλίο 1) #Wattys2016

Η προσπάθεια

Έρικ

Άκουσα βήματα και είδα μπροστά μου τον Νταστερ. Έπρεπε να το φανταστώ.

"Ωωω, μικρέ μου Έρικ, ξύπνησες;"

"Τι θέλεις Νταστερ; Γιατί με πήρες; Πως μπήκες μέσα στο σπίτι μου;"

"Φαίνεται οτι ο αδελφός σου δεν είναι και πολύ προσεκτικός στην επιλογή του προσωπικού του, και έτσι κατάφερα να βάλω και κάποιους δικούς μου ανθρώπους στην φρουρά του." Τον κοίταξα με δολοφονικό βλέμμα. Πως γίνεται αυτό;

"Δεν θα καταφέρεις τίποτα. Ο αδελφός μου θα σε βρει και τότε θα μετανιώσεις που με πήρες και μην κλειδώσεις εδώ κάτω."

"Μμμ, έτσι λες; Αυτό θα το δούμε!"

Άννα

Μπήκαμε στο ελικόπτερο και ξεκινήσαμε για το ιδιωτικό νήσι του. Πως γίνεται αυτό; Την πρώτη νύχτα που προχωρήσαμε την σχέση μας να είναι ολα καλά και το πρωί να έχουν απαγάγει τον Έρικ; Δεν ακούσαμε τίποτα. Περίεργο ειναι, ούτε εμείς, ούτε και κανείς άλλος. Κάτι δεν παει καλά στην ιστορία αλλά δεν μπορώ να του πω ακομα κατι. Μόνο μετά τους πήραν χαμπάρι και τους κυνήγισαν. Αυτό ήταν οι πυροβολισμοί απο οτι μας είπαν. Αν και εγώ δεν το πιστεύω, κατι άλλο συμβαίνει. Ήμασταν σχεδόν κοντά στον προορισμό μας όταν εμφανίστηκαν δεξιά και αριστερά μας κάτι άλλα ελικόπτερα. Τρόμαξα και έσφιξα το χέρι του Άλεξ.

"Τι συμβαίνει;" Γύρισα και αγκάλιασα τον Άλεξ.

"Νομίζω ότι θέλουν να τους ακολουθήσουμε." Λέει οδηγός και αμέσως συμφωνούμε. Μας οδηγούν στην πίσω μεριά του ιδιωτικού νησιού του Νταστερ, και κατεβαίνουμε εκεί. Αμέσως εμφανίζεται η φρουρά του Άλεξ, και μας περικυκλώνουν. Ακούω κάτι πυροβολισμούς αλλά πριν προλάβω να αντιδράσω ο Αλεξ με τραβάει από το χέρι.

"Τρέχα!" Μου λέει και αμέσως υπακούω, τον ακολουθώ και φτάνουμε σε έναν πύργο. Ψάχνουμε να βρούμε την είσοδο όμως ένας άντρας από την φρουρά του Ντάστερ μας πιάνει. Βάζει το πιστόλι στο κρόταφο του Άλεξ, εγώ του σφίγγω το χέρι, και κοκκαλώνω.

Οι εξελίξεις συνεχίζονται!!

Λίγη δράση σε αυτό το κεφάλαιο!!