Απροσδόκητος έρωτας (βιβλίο 1) #Wattys2016

Μια συνάντηση

Άννα

Τα διοικητικά στελέχη της εταιρίας μου είπαν πως ο Άλεξ είχε αφήσει ένα μεγάλο ποσοστό των μετόχων της εταιρίας να το διαχειρίζομαι εγώ σε περίπτωση που του συνέβαινε κάτι. Δεν πίστευα αυτό που μόλις άκουγα, γιατί να το κάνει αυτό Άλεξ; Δεν πίστευα ότι μου είχε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη.

"Λοιπόν κύριοι, ευχαριστώ για την ενημέρωση και θα σας ενημερώσω για τις εξελίξεις αν υπάρξουν." Είπα στα στελέχη και τα ευχαρίστησα και έφυγα. Γύρισα στο σπίτι και προσπαθούσα να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου. Ο Άλεξ είναι στην ίδια κατάσταση, και δεν ξέρω αν και πότε θα συνέλθει. Ενημέρωσα τον Έρικ για την κατάσταση και μου είπε ότι ήδη το ήξερε. Γιατί δεν με ενημέρωσε κανείς; Το απόγευμα πήγαμε με τον μικρό στο νοσοκομείο να δούμε τον Άλεξ. Δεν αναγνώρισε κανέναν από τους δύο μας. Δεν μπορούσε να κινήσει κανένα από τα μέρη του σώματος του ούτε να μιλήσει, αλλά από την έκφραση του κατάλαβα ότι δεν μας αναγνωρίζει. Πιθανόν να μη λειτουργεί ούτε ο εγκέφαλος του. Τον χάιδεψα και τον φιλήσα αλλά δεν αντέδρασε, έφυγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα γιατί δεν μπορούσε να τον βλέπω σ' αυτή την κατάσταση.

Την επόμενη μέρα ξύπνησα και πήρα τηλέφωνο την Λίζα, γιατί είχα ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον και αυτός ο κάποιος ήταν η κολλητή μου. Συναντηθήκαμε σε ένα καφέ και της είπα όλα όσα έγιναν.

"Δεν το πιστεύω κορίτσι μου ότι πέρασες όλα αυτά. Γιατί δε με πήρες ένα τηλέφωνο; Γιατί δε με ενημερώσεις; Πως είναι τώρα ο Άλεξ; Εσύ πως είσαι;"

" Δεν πρόλαβα να σε πάρω με αυτά που έγιναν. Ο Άλεξ δεν αντιδράει, δεν ξέρω τι να κανω. Εγώ είμαι ένα μάτσο χάλια αλλά προσπαθώ να φανώ δυνατή για να μην καταλάβει τίποτα ο μικρός."

"Καταλαβαίνω γλυκιά μου. Ότι χρειαστείς να ξέρεις θα είμαι δίπλα σου."

"Σε ευχαριστώ Λιζάκι μου, μου δίνεις κουράγιο." Φυσικά δεν της είπα για την εταιρεία γιατί αυτό ήταν το λιγότερο που με απασχολεί αυτή τη στιγμή.

"Κοίτα ποιος έρχεται κατά δώ." Γύρισα και τι να δω; Ο Παναγιώτης, δεν το πιστεύω τι δουλειά έχει αυτός εδώ;

"Κάνε πως δεν τον βλέπεις δεν έχω καμία όρεξη να του μιλήσω." Δυστυχώς από ότι φαίνεται έχει αυτός όρεξη γιατί μας πλησίασε.

"Τι κάνετε κορίτσια; Βολτούλα ε; Τώρα πλέον Λίζα είσαι ελεύθερη να κάνεις όσες βόλτες θέλεις αφού βγήκε από τη μέση ο Άλεξ, και βέβαια να ζήσεις πλουσιοπάροχα με τα λεφτά του." Έγινα έξαλλη πως τολμήσε να μου πει κάτι τέτοιο; Ήθελα να τον δείρω αλλά δεν σηκώθηκα για να μην προκαλέσω σκηνή.

"Σήκω και φύγε από δω! Πως τολμάς να μιλάς έτσι για τον Άλεξ; Δεν έχεις ιδέα πόσο μου κοστίζει η κατάσταση του."

"Ω! Σίγουρα σου κοστίζει γλυκιά μου, μπορείς όμως να τον βγάλεις απο τη μέση και να μη χρειαστεί να τον έχεις μια ζωή να τον φροντίζεις."

"Πως τολμάς; Θα γίνει καλά σύντομα. Και εγώ είμαι ευτυχισμένη δίπλα του. Δεν θέλω να ζήσω μόνη μου."

"Φυσικά γλυκιά μου, αν θέλεις μπορούμε να περάσουμε καλά μαζί. Τι λες;" Είπε και με έπιασε απο τους ώμους και αμέσως τινάχτηκα επάνω λες και με χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα.

"Σήκω και φύγε γιατί θα καλέσω την φρουρά του κτιρίου να σε πάρουν από εδώ."

"Καλά γλυκιά μου, φεύγω αλλά εμείς δεν τελειώσαμε." Είπε και απομακρύνθηκε, το τελευταίο ακούστηκε σαν απειλή. Αλλά αν τολμήσει να κάνει οτιδήποτε θα με δεί όπως δεν με έχει ξαναδεί.

Για να δούμε τι θα γίνει!!
Περιμένω τα σχόλια σας!!