Απροσδόκητος έρωτας (βιβλίο 1) #Wattys2016

Η επιστροφή

Αλεξ

Τους είδα να κατεβαίνουν από το ελικόπτερο. Ο αδελφός μου ήρθε στο σπίτι και μόλις το είδα τον αγκάλιασα, ενώ εκείνη την αρπάξει ο αδερφός της από το χέρι, την έβαλε μέσα στο αυτοκίνητο και έφυγαν. Ούτε να την χαιρετήσω δεν πρόλαβα! Καλύτερα έτσι. Εγώ τον είχα καλέσει εξάλου. Σκέφτηκα ότι είναι καλή ιδέα να πάει εκείνος που δεν τον ξέρουν και δεν θα τον περιμένουν, γιατί εμένα σίγουρα θα με έπιαναν κατευθείαν. Όταν βρήκα το κινητό της, επειδή ξέρω απο τεχνολογία το άνοιξα και πήγα στις αγαπημένες επαφές. Επειδή δεν ήξερα την γλώσσα της πάτησα ένα νούμερο στην τύχη, για καλή μου τύχη το νούμερο που πάτησα ήταν το τηλέφωνο του αδελφού της. Το σήκωσε και όταν είπα ότι η αδελφή του κινδυνεύει αμέσως είπε να πάρει το πρώτο αεροπλάνο και να έρθει. Έστειλα ένα δικό μου αεροπλάνο να τον πάρει, και να τον φέρει εδώ. Μόλις ήρθε και άκουσε όσα είχαν συμβεί μου είπε ότι θα βοηθήσει αλλά μετά δεν ήθελε να έχω καμία επαφή με την αδελφή του. Συμφώνησα αν και αυτό με πόνεσε περισσότερο απο όλα.

Άννα

Σε όλη την διαδρομή δεν μιλήσαμε καθόλου. Μόλις φτάσαμε στο σπίτι μου, αναθάρρεψα. Είπα οτι θα του περάσει με τον καιρό.

"Μείνε μέσα, θα κατεβάσω την βαλίτσα σου και σε μια ώρα πετάμε." ΤΙ; Πως το λέει αυτό; Δεν μπορώ να εγκαταλείψω την σχολή μου. Έχω όνειρα, τις σπουδές μου, τις παρέες μου εδω.

"Τι λες; Και η σχολή; Δεν γινεται να χάσω μαθήματα, θα με διωξουν."

"Θα τα κανονίσω να πάρεις αναρρωτική για λίγο καιρό." Είπε και έφυγε πριν πρόλαβω να πω λέξη παραπάνω. Όχι δεν θα τον αφήσω να κάνει οτι θέλει με την ζωή μου. Μου ήρθε μια ιδέα. Βγήκα απο το αυτοκίνητο και άρχισα να τρέχω, έστριψα σε μια γωνία και βγήκα σε έναν δρομο που είχε ταξί, ευτυχώς πριν φύγω απο το σπίτι πάντα περνώ το τσαντάκι μου. Μπήκα στο πρώτο που βρήκα ελεύθερο, είπα την διεύθυνση και ξεκίνησα. Όταν έφτασα πλήρωσα και κατέβηκα γρήγορα, χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε ο μπάτλερ.

"Που είναι ο Αλεξ;" Ρώτησα λαχανιασμένη.

"Στο γραφείο του είναι δεσποινίς." Είπε και με οδήγησε στον επάνω όροφο χτύπησα την πόρτα και οταν άκουσα την φωνή του μπήκα στο γραφείο, τον είδα να κάθεται στην καρέκλα και η αντίδραση του οταν με είδε ήταν παράξενη.

"Τι κανείς εσύ εδώ;" Με ρώτησε ψυχρά.

"Τι ερώτηση είναι αυτή; Για εσένα ήρθα αγάπη μου. Θέλω να είμαι μαζί σου και κανένας δεν μπορεί να μου το απαγόρευσει."

"Να σε προστατεύσει θέλει. Δίκιο έχει, όσο είσαι μαζί μου κινδυνεύεις. Είμαστε μαζί μόλις δυο εβδομάδες και ήδη σε απήγαγαν. Δεν θελω να κινδύνευσεις ξανά εξαιτίας μου." Πήγα κοντά του και τον αγκάλιασα.

"Το μόνο που θέλω είναι να είμαι μαζί σου. Άφησε με να επιλέξω σε παρακαλώ. Δώσε μας την ευκαιρία να είμαστε ευτυχισμένοι."

"Είσαι σίγουρη;" Με ρώτησε και εγώ έγνεψα καταφατικά. Με φίλησε με πάθος στο στόμα και εγώ αμέσως ανταποκρίθηκα. Η γλώσσα του εισέβαλε στο στόμα μου και το κατακτούσε. Οταν ακούσαμε δυνατά χτυπήματα στην πόρτα.

Αυτό το κεφαλαιο είχε εξελίξεις, και θα υπάρξουν και άλλες!!!