Απροσδόκητος έρωτας (βιβλίο 1) #Wattys2016

Μια συμαντική ανακάλυψη

Άλεξ

Την είχα λιπόθυμη στα χέρια μου και έμοιαζε με πάνινή κούκλα. Δεν αντιδρούσε, την χάιδευα και της μιλούσα αλλά εκείνη δεν αντιδρούσε. Την ξάπλωσα στον καναπέ και έκατσα δίπλα της, της χαϊδεύα το πρόσωπο και της μιλούσα περιμένοντας να συνέλθει. Όταν άκουσα κλειδιά στην πόρτα και εμφανίστηκε πίσω μου, ο αδελφός της. Όταν με είδε με αρπάξε από το γιακά και άρχισε να με βρίζει.

"Τι θες εδώ ρε; Τι έκανες την Άννα; Γιατί λιποθύμησε; Σήκω και φύγε τώρα γιατί θα καλέσω την αστυνομία! Εξαιτίας σου βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση έτσι δεν είναι;"

"Όχι βέβαια! Μιλάγαμε, όταν ξαφνικά λιποθύμησε. Δεν ξέρω τι έπαθε. Και μην τολμήσεις να με ξαναγγίξεις." Είπα και πήρα τα χέρια του από πάνω μου με μια γρήγορη κίνηση.

"Σήκω και φύγε και μην ξαναέρθεις εδώ, της κάνεις κακό δεν το βλέπεις." Μου είπε και εγώ κοίταξε την Άννα για μια τελευταία φορά και σηκώθηκα και έφυγα.

Δημήτρης

Όταν έφυγε αυτός ο άθλιος που τόλμησε να αναστατώσει την αδελφή μου, προσπάθησα να την συνεφέρω με λίγο οινόπνευμα. Όταν άνοιξε τα μάτια της κοιτούσε γύρο της σαν κάτι να έψαχνε.

"Ο Άλεξ που είναι;" Με ρωτησε.

"Τον έδιωξα, ο τύπος έχει πολύ μεγάλο θράσος που έρχεται εδώ και σε αναστατώνει."

Άννα

Ήθελα να του πω οτι τον αγαπούσα ακόμα και οτι θα ήθελα να μην τον είχε διώξει για να μιλήσουμε μιας και που μια τρελή υποψία μου είχε μπει στο μυαλό που δεν ήθελα ούτε να σκέφτομαι. Εδώ και δέκα μέρες έχω καθηστέρηση, και αυτές οι ζαλάδες με παραξενεύουν. Δεν θα του πω όμως τίποτα πριν σιγουρευτώ.

"Άννα, είσαι καλά; Που ταξιδεύεις;"

"Καλά είμαι, μια χαρά."

"Τι ήθελε αυτός, γιατί ήρθε;"

"Για να μιλήσουμε, τίποτα συγκεκριμένο." Είπα και σηκώθηκα απο τον καναπέ. Πήγα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Πήρα το κινητό μου και έκλεισα ραντεβού σε έναν γυναικολόγο. Μετά πήρα την Λίζα και της ζήτησα να συναντηθούμε και να πιούμε έναν καφέ. Πλησιαζαν Χριστούγεννα και είχε έρθει για τις διακοπές. Λίγη ώρα μετά καθόμουν με την Λίζα σε μια καφετέρια στο εμπορικό. Στην αρχή μιλάγαμε για άσχετα θέματα αλλά μετά απο λίγο βρήκα την ευκαιρία να της ζητήσω την χάρη που ήθελα.

"Ήθελα να σου ζητήσω μια χάρη, αλλά θέλω να μου υποσχεθείς οτι δεν θα πεις τίποτα σε κανέναν."

"Ωχ! Απο το τηλέφωνο σε κατάλαβα οτι κάτι ήθελες να μου ζητήσεις, αντε ρείξ' το."

"'Οπως σου είπα εκεί που φώναζα στον Άλεξ να φύγει, λυποθήμησα."

"Απο την ένταση πρέπει να είναι, δεν πέρασες και λίγα."

"Εχω  υποψίες οτι μπορεί να είναι και απο κάτι άλλο."

"ΤΙ; Μπορεί δηλ..., υπάρχει περίπτωση να...." Είπε φωναχτά και την διέκοψα.

"Σσσσς.... ναι μπορεί." Είπα και έμεινε με το στόμα ανοιχτό. "Θελω να έρθεις αύριο μαζι μου στον γιατρο, αυτή είναι η χάρη που θέλω απο εσένα."

"Μα φυσικά και το ρωτας αυτό, θα έρθω είναι κάτι πολύ συμαντικό."

"Σ' ευχαριστώ" Της είπα και την αγκάλιασα.

Την έπομένη δώσαμε ραντεβού κατω απο το ιατρείο και ανεβήκαμε και περιμέναμε. Η γιατρός μας φώναξε και με ρώτησε για τα συμπτώματα που έχω.

"Λοιπόν θα κάνουμε κάποιες εξέτάσεις και έναν υπερηχο και θα δούμε τι συμβαίνει." Είπε και με οδήγησε στο μεσα ιατρείο. Όταν βγήκα η Λίζα με περίμενε με αγωνία.

"Λοιπόν, τι έγινε; Τι σου είπε η γιατρος."

"Δεν ξέρω θα περιμενουμε να βγουν τα αποτλέσματα είπε." Περιμέναμε για αρκετή ώρα μέχρι να μας φωνάξει. Όταν τελικά μπήκαμε στο γραφειο της άκουσα αυτό που δεν ήθελα.

"Συγχαριτήρια δεσποινις Δημητρακοπούλου είστε έγκυος πεντε εβδομάδων." Για λίγο έμεινα σιωπηλή. Η γιατρος μου είπε τι να προσέχω, τι να τρώω και άλλα. Όταν τελείωσε η ερώτηση που της έκανα την ξάφνιάσε.

"Τι πρέπει να γίνει αν αποφασίσω για να προχωρήσω σε άμβλωση;"

Αυτό είναι το επόμενο κεφάλαιο!! Κανονικά είχα πει πως δεν είχαν μείνει πολλά κεφάλαια αλλά μου βγήκε λίγο μεγαλήτερο απο ότι υπολόγιζα.

Τι λέτε να αποφασίσει η Άννα; Θα το πει στον Άλεξ;