Tabi buraya yalnızca tünel demek de doğru olmazdı her tarafı aynalarla kaplıydı ve bu da bizim sürekli olarak başladığımız yere dönmemize ve bir türlü ilerleyememize sebep oluyordu.
Zamanla aynaların sırrını çözmeye başladık onları nasıl kulanacağımızı ne nasıl ilerleyeceğimizi öğrendik. Her yeni keşfimizde bir kaç değişiklikle karşılaşyorduk başta bunu pek fark etmemiş olsak da zamanla değişiklikler ve belirtiler daha belirgin olmaya başlıyordu. Her gece tünellere inmeyi artık bi alışkanlık haline getirmiştik fakat bazı arkadaşlarımız bu değişiklikler yüzünden endişelendiklerini ve yola devam etmeyeceklerini fakat sırrımızın onlarla güvende olduğunu söyleyip vazgeçtiler geriye yalnızca 4 kişi kalmıştık 3 erkek 1 de kız. Diğer iki arkadaşım da Açelya'dan hoşlanırlardı o zamanlar, halbuki ben onu yalnızca arkadaşım olarak görürdüm onun korkusuz oluşu ikimizin zamanla daha da yakınlaşmasına ve onu aramıza almamıza sebep olmuştu.
Bu değişikliklerden o pek rahatsız olmamış gibi görünüyordu aslında o hep yenisini öğrenmek istiyordu sanırım aralarındaki en temkinli olan bendim. Şimdi bu değişikliklerin neler olduğunu merak etmiş olmalısın her akşam aşağıya indiğimizde saçımızın , gözlerimizin tünnellerde ilerledikçe değişmeye başladığını fark ediyorduk. Sanki bir şeye yaklaştıkça değişiyorduk.
Günün birinde tünnellerin sonunu bulduk
Aslında yol çok kısaydı ve tünellerin sonunda kocaman bir ayna vardı fakat önüne diğer aynaları görmesini ve ışığı yansıtmasını engelleyen bir engel konmuştu üç gece boyunca bu engeli itmek için uğraştıktan sonra başardık ve tüm yaşantımız sonuna kadar değişti..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yoksa Rüya Mı?
RomanceHep aynı rüyayı görüyorum. Suya düşen altın bir para Ardından hiç durmayan sinsice atılan kahkahalar ve onun yüzü... Aynadaki yansıma bana çok tanıdık geliyordu ama bir türlü çıkaramıyordum Kimseye de anlatamıyordum en yakın arkadaşıma dahi. Zate...
