Yoksa Rüya Mı?

Koşu

Ömer...

Dün kütüphaneden çıktıktan sonra içim nedense bir türlü rahat etmedi. Zaten Leman hocaya yakalanmıştık belki de düşen kitap sesi ondan gelmişti ama kütüphanede bizden başka birinin olduğundan emindim. Zaten bugün de kim olduğunu öğrendim. Meğersem Selin imiş.

Sabah Selin'le tesadüfen karşılaşıp da konuştuğumuzda sanki onunla konuşmayalı yüzyıllar olmuş gibi hissettim. O kadar uzun zamandır konuşmamıştık ki..

Tüm gece dönüp dönüp durdum. Bir türlü uyuyamıyordum. En sonunda uyuduğumda durmadan kabus gördüm. Yani hep o aynı kabusu. En sonunda dayanamadım ve kalkıp üzerime ilk bulduğum kot pantolonumu ve t-shirtümü geçirip odadan çıktım. Daha saat çok erkendi ve benim odada olmadığım anlaşılırsa yeniden başım belaya girerdi ama dayanadım oda üstüme üstüme geliyordu acilen temiz hava almam gerekiyordu.

Dışarı çıktığımda önce öylesine rastgele bir oraya bir buraya koştum en sonunda kabus kafamdan bir türlü uzaklaşmadığı için gizli yerime gitmeye karar verdim. 

Burayı 2 sene önce bulmuştum. Selin ve Özgür'le arkadaşlığım bittikten sonra basket takımına girmiş ve Burak en yakın arkadaşım haline gelmişti. O zamanlar çok güzeldi. Daha yeni yeni bizim çevrenin içine giriyordum ve sürekli heyecanlıydım. Tabi Burak sayesinde. O zamanlar herkes Melis'i çok güzel bulurdu. Burak'la ben de onu hoş buluyorduk. Hatta Burak'la arası çok iyiydi ama Burak bana onunla arasında hiçbir şey olamayacağını söylüyordu sürekli.

Bir süre sonra Melis'le ikimiz yakınlaşmaya başladık ve en sonunda bir gün korkumu yenip ona çıkma teklifi ettiğimde direk kabul edip beni öpmüştü. Çok şaşırmıştım ama aynı zamanda çok da sevinmiştim. 

Burak'a bir gün Selin'i anlattığımda "Olum saçmalama çocukluk aşkı hatta aşk bile değil bence çocukken iyi arkadaşınmış sen de aşk sanmışsın. Hem şimdi bunu düşünmenin sırası değil Melis'le çıkıyorsun. Melis gibi bir kızın yanında... Ayrıca Koç'un da baya gözüne girmeye başladın yakında seni kimse tutamayacak.."