Yoksa Rüya Mı?

Kütüphanede

Okula geri döndüğümüzde başta her şey normaldi ve hemen yatakhaneye gittik. Özgür konuşmak isteyip istemediğimi sorduğunda odamda biraz dinlenmek istediğimi söyledim. Odama gittim ama odadaki kızlar yine dedikodu yapmakla meşguldüler. 

"Aaa Mira Ömer’in çıkma teklifini kabul etmiş mi?"

"Evet tabikide etti. Bu şans bir daha eline geçer mi?"

"Ama Ömer hani Sena'dan hoşlanıyordu."

"Sena'nın sevgilisi var unuttun mu? Hem Kıvanç'la ayrılmadan Sena'ya yaklaşamaz bile Ömer..."

"Ee peki sence Melis ne yapacak..

Durmadan konuşuyorlardı en sonunda dayanamadım ve sessiz bir yere gitmeye karar verdim. Kütüphane en uygun yerdi hem bu saatte orda kimse olmazdı.

İçeri girdiğimde kitapların kokusunu içime çektim. Kütüphaneyi özlemiştim. 

Aslında sessiz sakin biri gibi gözükmeme rağmen macerayı araştırmayı da çok severdim. Sakinliğin tam zıddı bir insandım ama bizim kızlarla konuşacak hiçbir ortak konum olmadığından dolayı yanlarında genelde suskun kalırdım.

Uzun süredir Stephen King okumamıştım korku kitaplarının olduğu bölüme doğru ilerledim. Bu kitaplar kütüphanenin üst katında biraz gerilerde kalıyorlardı.

Tam kendimi kitaplara kaptırmış ve okuyacağım kitabı seçmiştim ki arka taraftan birinin fısıldadığını duydum. Sanki birini çağırıyordu. Ya da ban öyle gelmişti. Biraz sıkıldığım için kim olduğunu merak ettim. Çünkü normalde bu saatte buraya kimseler gelmezdi. 

Sesin geldiği tarafa doğru ilerlemeye başladım ve karşımda gördüğüm kişi beni şoka uğrattı. Ömer elinde bir kitaba odaklanmışşarkı söylüyordu. O şaşkınlıkla elimdeki kitapları düşürdüm ve o da bunu fark etti tabi hemen bir kaç kitap rafının arkasına saklandım. 

"Kim var orda?!."

"Hadi tatlım yine mi oyun oynamak istiyorsun, sen olduğunu biliyorum beni uğraştırma gel yanıma zaten  çok vaktimiz yok."

Çok vaktimiz yok mu?Bir dakika bana neden tatlım diyor ki!

"Çok özür dilerim. Biraz geciktim Kıvanç bir türlü bırakmadı. Ee sen ne yaptın yoksa kitap mı okuyordun?"

"Saçmalama seni bekliyordum tabikide, kitabı öylesine kucağıma almıştım bir nevi kamufle amaçlı"

Sonra olanlar beni bile şaşkına çevirdi. Sena gidip Ömer’in kucağına oturdu ve öpüşmeye başladılar. Bir süre konuştuktan sonra Sena:

"Burası çok sıkıcı öğretmenler de artık uyumuşlardır bu kadar oyanlandığımız yeter bence dışarı çıkmak istiyorum bana eşlik eder misin :)? "

Bu sorunun cevabı çok açıktı tabiki de Ömer Sena'nın elini tutup onu kapıya doğru yönlendirdi ve gözden kayboldular.

Neyse sonunda tamamen yalnız kalmıştım ve beni fark etmemişti ki aşağıdan birinin bağırtılarını duymaya başladım

"Ömer ! Bu yatakhaneye üst üste üçüncü geç kalışın ve bu sefer gece yarısı izinsiz bir şekilde bahçeye çıkıyorsun hem de bir kız öğrenciyle tek başına , seni yarın odama bekliyorum bu konu hakkında konuşmamız gerek ve sana bazı yeni ve okulumuzun geleceği açısından çok iyi haberler vereceğim.”

Bu Leman hocanın sesiydi. Benim başım henüz belaya girmemişti ama içimden bir ses yarın o odayı benimde ziyaret edeceğimi söylüyordu.