Chapter 19:
Dylan's POV
Nandito na kami sa resthouse namin sa korea oh ayan alam niyo na ha. Tulog pa din si Zoe ayoko siyang gisining ahh alam ko na ipagluluto ko na alnh siya.
Tinitigan ko muna siya bago bumaba ng kotse masarap pa ang tulog niya ayoko naman siyang guluhin. Lumabas na ako at nakita ako ng butler namin kaya tinulungan ako magbuhat ng mga pinamili namin.
"Good afternoon young master"
"Good afternoon din po. Call me Dylan na lang." sabi ko.
"Pero baka po maga---" hindi ko na pinatapos yung sasabihin niya.
"Don't worry hindi sila magagalit sayo utos ko to okey" nagnod naman siya.
---------
"Sir tulungan ko na po kayo jan" -Manang
"Salamat po manang" nagtataka ba kayo kung bakit manang ang tawag ko. Nasanay lang kasi talaga ako kaya ganon okey lang din sakanya kasi Filipino din siya.
"Ikaw talagang bata ka. Oh mukhang malapit ka na rin namn matapos ako na alng ang maghahain niyan" -Manang
"Sige po mag-bibihis lang ako at baka gising na din siya"
"Oh sige baka mamaya hinahanap ka nang sama mo" -Manang
Zoe's POV
*Mulat mata* oo nga pala nakatulog ako kanina asa ako. At bakit mag-isa na lang ako nasaan si Dylan ahh baka nasa labas lang hanapi ko nga muna.
*hanap hanap*
*hanap hanap*
Nasaan ka na ba Dylan hindi ko alam kung saan ako pupunta para hanapin ka. Hindi mo naman ako iiwan diba ?
"Dylan nasaan ka na ba ?" sigaw ko pero walang sumasagot ba tinataguan lang niya ako.
"Dylan lumabas ka na jan hindi na nakakatuwa natatakot na ako. Nasaan ka na ba ?" naiyak na ako.
*Takbo takbo*
*Takbo takbo*
Takbo lang ako ng takbo nasaan ka na ba napa-upo na lang ako sa bato at umiyak lang.
Iniwan mo na ba talaga ako hindi ko na din alam pabalik sa kotse pa ano na ako. Iyak lang ako ng iyak hanggang sa---.
"Zoe nasaan ka ?" si Dylan ba yun ?
"Dylan ikaw ba yan ?"
"Oo nasaan ka ba diyan ka lang hintayin mo ako"
"Oo hihintayin kita dito" iyak lang ako ng iyak sa sobrang takot.
Akala ko iniwan na niya ako. Salamat at nakita na niya din ako.
"Zoe" bakas sa.boses niya ang lungkot. Inangat ko agad ang ulo ko.
"Dylan" sabi ko at niyakap ko siya.
"Sorry are you okey ?" nagnod lang ako.
"Sorry talaga akala ko ny nangyari na sayong masama sh*t sana hindi na lang kita iniwan dun" sabi niya
"Okey lang. Akala ko iniwan mo na ako"
"Hindi kita iiwan okey. Sigurado bang okey ka lang sorry talaga" sabi niya at yumuko
"Okey lang ako. Nasaan ba tayo ?"
"Nasa resthouse namin. Tara punta na tayo dun nagluto ako ng pagkain" nagnod n lang ako.
Napatingin ako sa kamay ko kasi hinawakan niya ako. Parang bigalang nawala ang takot ko kasi alam kung naman jan lang siya.
Dylan's POV
