RAWSON As I Lay Down To Sleep

XI. Υπόθεση Γουέστμινστερ και Πρώτο Όραμα

Η Λούσυ Στέρλινγκ γύρισε αργά το βράδυ στο σπίτι και βρήκε τον Χιούγκο Ρώσον να κοιμάται στο κρεβάτι του με μια μπλούζα στο στήθος και ένα σορτσάκι..  Αφήνοντας την τσάντα της γδύθηκε και  ξυπόλυτη, μόνο με το νυχτικό της ξάπλωσε  δίπλα του και τον φίλησε στο στήθος.." Σε αγαπώ.." ψιθύρισε ενώ εκείνος άνοιξε για λίγο τα μάτια του... Ο Χιούγκο με προσοχή φίλησε τα μαλλιά της και άγγιξε με αγάπη το πρόσωπό της...Η Λούσυ προσπάθησε να αποκοιμηθεί μα... Τα πάντα στο δωμάτιο της θύμιζαν την Ελίζα ... Τα πάντα... Προσπάθησε να κλείσει για λίγο τα μάτια της και την είδε εκεί, να κάθεται ματωμένη δίπλα της στο κρεβάτι και να την παρακολουθεί.. 

Έκλεισε σφίγγοντας τα μάτια της και έσφιξε με δύναμη τον Χιούγκο πάνω της.. Το όραμα εξαφανίστηκε μα η κοπέλα γνώριζε πως θα επέστρεφε για να την στοιχειώσει όσο κοιμόνταν... Έκλεισε τα μάτια και απρόθυμα παραδόθηκε στον Μορφέα που την φυλάκισε μέσα στον κόσμο των ονείρων για ακόμα μια φορά.. Είδε τον εαυτό της να προχωρά μέσα σε μια κοιλάδα γεμάτη με υπέροχα λουλούδια και δέντρα , ήταν ξυπόλυτη και φόραγε ένα φόρεμα.. Το φόρεμα ήταν λευκό και όμορφο ... Προχώρησε για ώρα ώσπου κοίταξε ένα μεγάλο δέντρο.. Βάδισε προς αυτό διότι νόμισε πως είδε τον Χιούγκο να έχει σκαρφαλώσει και να χαλαρώνει πάνω σε ένα από τα κλαδιά.. Άγγιξε το δέντρο για να του δώσει να καταλάβει πως βρίσκονταν εκεί και ευθύς εκείνος πήδηξε στο έδαφος. Όμως δεν ήταν ο Χιούγκο, ήταν η Ελίζα. Φόραγε ένα γκρίζο φόρεμα, το δέρμα της ήταν μαύρο και τα μάτια της ήταν δυο μαύρες τρύπες που έβγαζαν δάκρυα από αίμα.. Ούρλιαζε " ΛΟΥΣΥ !" και άπλωνε το χέρι της για να πιάσει την κοπέλα...Η Λούσυ προσπαθούσε να τρέξει και το πνεύμα την ακολουθούσε ενώ όλο το μέρος γίνονταν σαν την Κόλαση... Το δέντρο έγινε μαύρο, ξηρό και μάτωνε , ο ουρανός έγινε κατακόκκινος και τα σύννεφα μαύρα.. Έβρεχε αίμα και όπου έπεφτε η βροχή μύριζε θειάφι... 

Το έδαφος έγινε σάπια κόκαλα και κρανία, η Κοιλάδα της Σκιάς του Θανάτου.." Αν και προχωρώ στην Κοιλάδα της Σκιάς του Θανάτου δεν θα φοβηθώ κανένα κακό.." έλεγε ο γνωστός ψαλμός από την Βίβλο και όμως η Λούσυ φοβόταν περισσότερο από το κάθε τι.. Το πνεύμα τελικά την έφτασε και θα την σκότωνε μα ... 

Ο Χιούγκο την έσωσε , κάνοντας την να ανοίξει τα μάτια... Η κοπέλα άνοιξε τρομοκρατημένη τα μάτια της.. Ούρλιαζε και χτύπαγε τριγύρω τα χέρια της με φόβο ενώ φώναζε συνέχεια ότι λυπάται και το όνομα της κοπέλας.. " Ελίζα, Ελίζα..." Κοίταξε το χέρι που ο Χιούγκο κρατούσε αυτήν την στιγμή.. Είχε ματώσει , η Λούσυ είχε καταλάθος  ρίξει μια κούπα και είχε κοπεί από τα θραύσματα... Ο Χιούγκο την ηρέμησε με ένα φιλί και εφόσον την χάιδεψε στο πρόσωπο πήγαν μαζί στην τουαλέτα .. Εκείνος πήρε μια γάζα και εφόσον της απολύμανε με λίγο οινόπνευμα την πληγή της έδεσε το χέρι.. Είχε βγάλει αίμα και αυτό δεν άρεσε στον Χιούγκο.." Θες να μου πεις τι είδες ;;" Η Λούσυ έμεινε σιωπηλή " Την υπόθεση Γουέστμινστερ, λοιπόν.." χαμογέλασε με πόνο ο Χιούγκο.. Η Λούσυ κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. " Θες να μου μιλήσεις για αυτό ;;" Η κοπέλα τελικά παραδόθηκε...