RAWSON As I Lay Down To Sleep

XII. Η Έλευση της Νύχτας

Η Λούσυ άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε τον Χιούγκο.. Ο άντρας κάθονταν στην πολυθρόνα του και κάπνιζε με ένα τασάκι μπροστά στα πόδια του.."Αυτό ήταν το πρώτο σου όραμα ;;" την ρώτησε. " Ναι ήταν η πρώτη φορά που είδα ποτέ κάτι τέτοιο. Δεν είδα τίποτα στην Ελίζα , πίστευα πως δεν υπήρχε  λόγος ανησυχίας. Το θεωρούσα περιστατικό της μιας φοράς, ξέρεις.." απάντησε η Λούσυ και συνέχισε την ιστορία της. 

Είχε τρομάξει απο το όραμα μα αρχικά το παρέλειψε και στην αναφορά της.Μελετούσε τα έγγραφα της υπόθεσης όσο και αν η Ελίζα έβγαινε στον δρόμο για να μιλήσει με πιθανούς μάρτυρες . Η Λούσυ έψαχνε απαντήσεις με τον τρόπο της αστυνομικής ακαδημίας, μέσω των στοιχείων..Η Ελίζα έψαχνε απαντήσεις με τον τρόπο των ντετέκτιβ στον σκοτεινό δρόμο.. Αλλά το παρελθόν ήταν τρομακτικό.Η Ελίζα δεν το είχε πει πουθενά, ούτε καν στην Λούσυ, πόσο μάλλον στην αναφορά της. Αλλά μια νύχτα που ερευνούσε μέσα σε ένα δάσος έξω από την πόλη είδε τον μεγάλο της αδελφό να κρεμάει πάνω σε ένα δέντρο το χέρι ενός νεκρού .. Στο χέρι υπήρχε καρφωμένος ένας σταυρός ανάποδος...

Για αυτό τον λόγο δεν είπε τίποτα. Φοβήθηκε και αποξενώθηκε από την οικογένειά της εδώ και πόσα χρόνια, την οικογένεια που την φόβιζε και την αποξένωνε από τότε που ήταν μικρή.. Η Ελίζα επειδή φοβήθηκε πως αυτό το περιστατικό ίσως την έδενε ξανά με την οικογένειά της ζήτησε την άδεια να απομακρυνθούν εκείνη και η Λούσυ από την υπόθεση.. Η Λούσυ στην αρχή δεν το ήθελε μα τελικά συμφώνησε με την φίλη της.. Τελικά όμως βρήκε τον εαυτό της να τσακώνεται με τον Τζουλς για να την αφήνει να παίρνει στο σπίτι της , στο οποίο έμενε με τον σκύλο της , τον φάκελο της υπόθεσης για να τον μελετάει ξανά και ξανά και ξανά ελπίζοντας να βρει κάτι που είχε παραλείψει.. Συχνά το έκανε με ένα ποτήρι βότκα δίπλα της και το σκυλί της να κοιμάται στον καναπέ κουρασμένο.. 

Οι ημέρες πέρασαν και η Ελίζα με την Λούσυ έφτασαν κοντά σαν αδελφές.. Η Ελίζα όμως φαινόταν θλιμμένη επειδή σε αντίθεση με την Λούσυ εκείνη δεν είχε αληθινή οικογένεια..Η Λούσυ ήταν η μόνη αληθινή της οικογένεια και η Ελίζα την αγαπούσε όλο και περισσότερο όπως ακριβώς και η Λούσυ.. Βέβαια δεν μπορούσε να της πει τίποτα γιατί φοβόταν.. Φοβόταν τα οράματά της τα οποία όσο πιο άγριες γίνονταν οι υποθέσεις τόσο πιο άγρια γίνονταν.. Μια φορά είδε ένα πτώμα σε μια υπόθεση που είχε χάσει το κεφάλι του και στην γλώσσα με τα μάτια του υπήρχαν τρία νομίσματα. Κρατούσε το κεφάλι του στα χέρια του και το όραμα τον άλλαξε. Συγκεκριμένα από το στόμα του νεκρού έβγαιναν χρυσές κατσαρίδες ενώ από τα νομίσματα στα μάτια του έβγαιναν στρατιές σκουληκιών φτιαγμένες από χρυσό και αίμα.. Το σώμα του έμοιαζε με ενός αγιροκάτσικου ενώ το πρόσωπό του χαράχτηκε στο στήθος του κατσικιού με ορθάνοιχτα μάτια.  Αυτήν την φορά είπε το όραμά της στην ψυχολόγο του αστυνομικού τμήματος και εκείνη της ζήτησε να παραιτηθεί και να ζητήσει μετάθεση για να μην είναι κίνδυνος για τα πρόσωπα που αγαπούσε αλλά ούτε και για τους συναδέλφους της.. Η Λούσυ ζήτησε μετάθεση..

Δεν το είπε ποτέ στην Ελίζα αλλά πήγε και ζήτησε λίγες ημέρες αναρρωτική άδεια για εκείνη από τον Τζουλς. Ο Τζουλς της την  έδωσε  και μαζί Λούσυ και Ελίζα ερευνούσαν την υπόθεση Γουέστμινστερ παρά τις συνεχείς προσπάθειες της Ελίζας να τα παρατήσουν.. Τελικά η φήμη πως η Λούσυ θα έφευγε από το αστυνομικό τμήμα και θα άφηνε την Ελίζα έφτασε και στα αυτιά της.. Έμεναν μαζί για κάμποσο καιρό και αυτό πλήγωσε την Ελίζα.. Πήγε ως το σπίτι της Λούσυ με ταχύτητα και χτύπησε το κουδούνι. Η Λούσυ άνοιξε και δέχτηκε το φιλί της Ελίζας στα χείλη της που την έσυρε μέσα..Έκατσαν στο σαλόνι και η Λούσυ την κοίταξε " Με φίλησες.." Η Ελίζα την κοίταζε αγριεμένα " Φεύγεις ;; Θα με αφήσεις ;; " Η Λούσυ κοίταζε το σκυλί της που είχε μαζευτεί σε μια γωνιά.. " Θα φύγω μόνο επειδή.. Σε κάθε υπόθεσή μας βλέπω οράματα. Οράματα με δολοφονίες, αίμα, σκορπιούς.. Θάνατο. Από τα οράματα αυτά πήγα να κοιταχτώ στην ψυχολόγο του τμήματος και μου ζήτησε να απομακρυνθώ από τους αγαπημένους μου.. Θα μπω σε δημοσιότητα ή θα κλειστώ σε άσυλο..." συνέχισε. " Αυτό φοβάσαι μόνο ;; Την απώλεια της θέσης σου ;;"την κατηγόρησε η Ελίζα. " Νοιάζομαι για όλα τα άτομα που θα πληγώσω αν όντως τρελαίνομαι.. Και ένα από αυτά είσαι και εσύ..Για αυτό παίρνω μετάθεση. Θέλω να είσαι ασφαλής από το πιο επικίνδυνο άτομο που γνωρίζω.. Εμένα.." Η Ελίζα την κοίταξε αγριεμένα. " Τι ;; Τι είναι αυτά που λες ;; Δεν μπορείς.. Δεν μπορείς να με αφήσεις !!!! Σε αγαπάω... Και είσαι η μόνη στην οποία λέω αυτά τα λόγια οπότε πρέπει να μείνεις.. " είχε πει όλη την αλήθεια που έκρυβε η Ελίζα. 

Η Λούσυ την αγκάλιασε και είπε " Δεν έχει σημασία που πηγαίνω αλλά ποιον κουβαλάω μαζί μου.. Και όπου πάω κουβαλάω εσένα.." την κοίταξε στα μάτια..Η Ελίζα την αγκάλιασε και σαν παλιά φίλη ή μάλλον σαν παλιά αγάπη της είπε " Θέλω να ξέρεις ότι είμαι εδώ για εσένα.. Και όπου και αν πας..Θα σε ακολουθήσω.." Αυτήν ήταν η τελευταία φορά που μίλησαν..

Η Αρχή του τέλους..