mijn vakantie met Mainstreet

~3~

{Kaylee}

'Wie gaat er mee zwemmen?' vraagt Linde die meteen haar jumpsuit heeft uitgetrokken en het heldere blauwe zeewater in wil duiken. Owen en Merle springen meteen op. 'Ik ga ook' zegt Nils en wil zijn shirt uitrekken. 'Oh, ik eh... ga toch niet zwemmen' zegt Merle opeens. 'Hè? Maar net wilde je nog zo graag zwemmen en' Nils kijkt haar verbaasd aan. 'Nee zei ik toch?! Ik bedoel, ik moet nog even eh... iets eh...' Merle grijpt haar slippers en loopt over het strand weg van ons. 'Wat heeft zij opeens?' vraagt Linde verbaasd. 'Laat mij maar even' zegt Jazzney en ze gaat dezelfde richting als Merle op. 'Ik ga ook wel mee zwemmen' zegt Rein en gaat met Owen, Linde en Nils mee. 'Ga jij niet?' Ik kijk Daan en zie dat hij naar mij kijkt. 'nah, ik heb nog niet zo'n zin' zegt hij. 'Ik ook niet. Eerst even lekker liggen en uitrusten van de reis' zeg ik met een diepe zucht. Ik steun op mijn ellebogen en kijk naar de zee waar Linde en Owen elkaar nat maken, naar Nils die een beetje verbaasd blijft kijken om Merle's actie en naar Rein die een handstand in het water maakt?! Ik grijns. 'Kijk hem' zeg ik en wijs naar Rein. Daan proest het uit. 'Reintje, hij blijft toch een beetje klein hoor' lacht hij. Ik grinnik. 'Heb je eigenlijk een vriendje? Stomme vraag. Zo'n mooi meisje als jij heeft natuurlijk wel een vriendje, toch?' als hij mijn gezicht ziet klinkt er twijfeling in zijn stem. Ik denk terug aan een paar dagen terug. Liam zei dat hij ons niet meer samen zag zitten. Hij zei dat onze relatie geen zin meer had. Hij wenste me het beste. Dat is wat hij zei en zonder pardon vertrok hij weer en van het ene moment waarop ik nog smoorverliefd op hem was, was ik opeens een meisje met liefdesverdriet. Hoe heeft hij me eerst kunnen zoenen op het schoolfeest, vervolgens een halfjaar daarna mij lief getroost en was hij mijn grootste steun na het overleiden van Maaike waarna hij het vervolgens uitmaakt omdat ik volgens hem niet meer genoeg om hem gaf.

'Nee ik heb geen vriendje' zeg ik. 'Sinds een paar dagen niet meer' 'Oh, sorry dat wist ik niet' zegt Daan verontschuldigd en legt een hand op mijn bovenarm. Ik voel dat ik meteen weer begin te blozen en hoop maar dat je dat door zijn zonnebril niet kan zijn. 'En jij?' vraag ik. 'Heb jij een vriendin?' Daan schud zijn hoofd. 'Wat? Heb jij geen vriendin?! Ik bedoel, waarom niet?' ik vloek in mezelf om mijn stomme opmerkingen. Daan lijkt dat echter niet erg te vinden en lacht met zijn oh zo'n mooie lach. 'Ik ben ook maar een jongen hoor. Ik kan heus niet alle meisjes krijgen die ik wil. Als dat zo was dan was ik nu wel heel erg rijk aan meisjes geweest. Oké dat klonk ook wel een beetje arrogant' zegt hij lachend. 'Maar je kan toch ook ieder meisje krijgen die je wilt?' floep ik eruit. Ik bijt op mijn lip. 'Wat? Dacht je dat echt? Ik was een jaar geleden echt smoorverliefd op een meisje, maar zij zag mij niet staan. Een paar maanden later was ik weer verliefd op een meisje die ik had ontmoet op de kermis maar ook zij wou geen verkering met me' legt Daan een beetje gekwetst uit. Nu is het eigenlijk mijn beurt om een hand op zijn arm te leggen, maar ik ben niet iemand die dat durft.

Even later komen Merle en Jazzney weer aanlopen en Jazzney ploft op haar handdoek neer en Merle gaat de zee in en zwemt een stukje door het heldere water. Ze negeert Nils voorkomen. 'Wat is er?' vraag ik aan Jazzney. 'Ze kan er niet goed tegen dat...' ze werpt een blik op Daan. 'Ze kan niet goed tegen dit warme weer' zegt ze vlug tegen Daan. Ik rol met mijn ogen. 'Merle houd van warm weer!' zeg ik. Jazzney werpt mij een zwijgende blik toe waardoor ik abrupt mijn mond houd.

'Ik ga ook maar eens even een duik nemen' zeg ik tegen Daan. 'Ik ga met je mee' zegt hij. 'Vind je het erg om even alleen te blijven?' vraag ik aan Jazzney. 'Nee joh! Ben je gek? Ik ga lekker een boek lezen en geniet van de wind die door mijn haren waait. Maak je maar niet druk om mij' zegt ze en geeft me een vette knipoog. Dan wijst ze naar Daan die richting zee loopt en maakt een hartje met haar handen. 'Wat? Nee joh! Ben je gek?' maar ik kan een glimlach toch niet onderdrukken. Daarna ren ik achter Daan aan en duw hem het water in waardoor hij kopje onder gaat. Ik lach en wil langzaam het water in gaan. Maar Daan pakt mij vast en gooit me over zijn rug. Ik klopt op zijn rug en gil. 'Nee! Whaa! Laat me los!' ik gier het uit. Dan gooit Daan me in het water en nu ga ik kopje onder. 'Die kreeg je terug' lacht Daan als ik weer boven ben. Samen zwemmen we de zee in. 'Zullen we naar die boei zwemmen?' stelt Daan voor en wijst naar de rode boei die verderop in het water dobbert. Het is behoorlijk ver, maar ik wil niet dat Daan denkt dat ik dat niet durf. 'Tuurlijk!' zeg ik net iets te enthousiast. Daan lacht en zwemt vooruit. Ik haal diep adem en ga dan achter hem aan. Als je naar beneden kijkt kun je de bodem nog net zien. Allemaal kleine vissen zwemmen onder ons door. Ze zijn allemaal gekleurd en het is zo'n mooi gezicht! 'Wedstrijdje wie als eerste bij de boei is?' vraagt Daan met een grijns. 'Oké! Durf je dat wel tegen mij?' vraag ik. Daan lacht. 'Drie...Twee... start!' roep ik en zwem vooruit. 'Hé! Dat is niet eerlijk!' roept Daan en zwemt nu ook vooruit. We halen elkaar telkens net in. We zijn nog lang niet bij de boei. De bodem word ook steeds minder zichtbaar en uiteindelijk kan ik de bodem helemaal niet meer zien. Ik begin steeds langzamer te zwemmen en raak uitgeput. 'Ja ik ga winnen!' roept Daan naar mij. Ik wil weer harder gaan zwemmen maar opeens krijg ik ontzettende kramp. 'Kaylee? Gaat het?' roept Daan die een paar meter verderop zwemt. Ik wil antwoord geven maar het gaat niet. Ik kan niet meer zwemmen en schreeuw om hulp.

'Kaylee!' Daan zwemt hard naar me toe. Ik ga kopje onder en raak in paniek waardoor ik water in mijn mond en longen krijg. Net als ik denk dat ik verdrink pakt iemand me bij mijn middel en zwemt omhoog. Als we boven water zijn begin ik keihard te hoesten en te huilen. Daan trekt me mee naar de boei die gelukkig niet meer zo ver weg is. Ik pak de boei en Daan houd me nog steeds vast voor het geval ik weer kopje onder ga. 'Rustig maar. Het is goed. Ik ben bij je' zegt Daan lief. Ik hoest nog steeds al het water uit mijn longen. Daan wrijft over mijn rug waardoor ik een beetje rustig word. Na een tijdje kan ik weer een beetje normaal ademen. 'moet ik om hulp zwaaien naar de strandwacht?' vraagt Daan bezorgd. Ik schud mijn hoofd. 'We zwemmen terug' zeg ik met bibberende stem. 'Ik hou je vast' zegt Daan vastbesloten. Ik wil iets zeggen maar Daan is echt vastbesloten me te helpen. 'Ik wil niet dat je verdrinkt' zegt hij met een bezorgde glimlach. Ik knik. Mijn lip trilt helemaal en ik heb het koud terwijl het eigenlijk echt heel erg warm is hier op dit eiland. Langzaam zwemmen we terug naar de kant. 'Sorry' zegt Daan ondertussen. Ik kijk hem vragend aan. 'Sorry dat ik helemaal naar de boei wilde en je vervolgens alleen liet zwemmen tijdens het wedstrijdje' zegt Daan verontschuldigend. 'Nee, dat is niet jou schuld' zeg ik. 'Ik wilde het toch zelf? Ik wil het liefste alles zelf doen zodat mensen weten dat ik zelfstandig ben' 'Maar soms moet je hulp van anderen aanvaarden' zegt Daan met een knipoog. Ik word dit keer geloof ik niet meer zo rood en glimlacht terug. Na een tijdje komen we bij het strand aan en Daan helpt me op de kant. Ik sta echt nog steeds te trillen. Daan ondersteunt me naar de handdoek waar de anderen een broodje zitten te eten, maar als ze ons zien kijken ze bezorgd.

'Wat is er gebeurt?' vraagt Merle die snel opstaat en Kaylee naar haar handdoek helpt en daarna haar eigen handdoek om Kaylee heen slaat. 'Ze was bijna verdronken' zegt Daan. 'We zwommen naar die boei' zeg ik en wijs naar het water. 'Helemaal naar die boei?!' roept Jazzney geschrokken uit. 'Ach dat is niet zo ver hoor' zeg ik en knipoog naar Daan die glimlacht. 'Opeens kreeg ik kramp en verdronk bijna' leg ik verder uit. 'Gelukkig is het allemaal goed afgelopen' zeg ik daarna. 'Je moet wel rustig aan doen hoor. Je hebt echt heel veel zeewater in je longen gekregen. Als iedereen gaat zwemmen en er niemand bij je blijft, dan blijf ik bij je' zegt Daan. Iedereen lacht. 'Laten we anders straks ook een keer weer naar het bungalowpark gaan, want het is al...' Rein kijkt op zijn horloge. 'Bijna half 7' zegt hij. 'Wat? Zo laat al? Ja kom dan gaan we wel terug en dan kunnen we nog even gaan eten bij het restaurant van het bungalowpark' zegt Linde. 'Goed idee' zegt Owen en glimlacht naar haar. 'Wie zegt dat wij daar ook gaan eten?' vraagt Nils. 'Grapje hoor. Als de meiden het goed vinden gaan we samen eten daar' zegt hij tegen ons. Linde, Jazzney en ik knikken, maar Merle zegt niets. 'Merle' sis ik. 'Goed dan. Tot vanavond!' Zegt ze uiteindelijk. Dan pakken we onze spullen en lopen van het strand.

Wat vinden jullie van Daan's actie?? 💪 xxx