mijn vakantie met Mainstreet

~16~

Luister het liedje hierboven bij dit deel voor een echt emotioneel effect  :( Use Somebody....

{Nils}

'1..2...3...4...5...6' tel ik hardop en druk op Merle's borstkas. Vervolgens knijp ik haar neus dicht en druk mijn mond op de hare en blaas er lucht in. Dan druk ik weer op haar borstkas. 'Kom op schatje' smeek ik, maar Merle's ogen blijven gesloten en ze reageert niet. 'Door gaan Nils!' roept Daan. 'Help me! Ik kan niet meer' schreeuw ik in paniek tegen hem. Hij gaat op zijn knieën zitten en ik ga door met reanimeren. 'Stop Nils, ik neem het over' zegt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Ja wel. Je hebt niet genoeg adem meer!' zegt Daan. Iedereen is in paniek. Daan neemt het van me over en ik houd Merle's hoofd vast. 'Het touw! Het touw moet van haar polsen en enkels' zegt Owen. Linde, Kaylee en hij knopen het touw van Merle's polsen en enkels. Ik pak haar polsen en kijk naar de strepen die het touw achterlaat. 'Haar handen zijn helemaal paars!' zeg ik in paniek. 'Het touw zat veel te strak!' 'Een ambulance is onderweg!' roept Jazzney naar ons die samen met Rein Myrte vast houden. Ze mag niet ontsnappen. '1...2...3...4...5...6' telt Daan en hij knijpt Merle's neus dicht en drukt zijn mond op haar mond en blaast. Ik masseer haar slaap en spreek haar toe. 'Schatje, alsjeblieft! Niet dood gaan' smeek ik. 'Het gaat te langzaam!' roep ik en duw Daan aan de kant. Dan ga ik zelf weer verder. '1...2...3...4...5...6' ik druk mijn mond weer op de hare. 'Ze gaat dood' huilt Kaylee. 'Nee! Niet zeggen!' snikt Linde. Net als ik mijn mond weer op haar mond druk begint Merle opeens te hoesten en er komt allemaal water uit haar mond. 'Merle!' roep ik en samen met Daan zetten we haar iets overeind zodat ze beter kan hoesten. Ze is in paniek en lijkt onderkoeld te zijn. 'Ze is onderkoeld!' zegt Linde geschrokken. In de verte klinken sirenes. Jazzney en Kaylee wrijven over Merle's rug en ik pak haar gezicht vast terwijl ze blijft hoesten. Ze huilt en rilt. Ik neem haar in  mijn armen en ze hoest maar door. 'Rustig schatje, rustig blijven ademhalen' zeg ik. 'Oh nee! Ze stikt haast' roept Kaylee in paniek. 'Ze moet op haar zij liggen' zeg ik. We leggen haar voorzichtig op haar zij en ze blijft hoesten. 'Waar blijft de ambulance?!' roep ik. 'Hij kan niet op het strand komen!' zegt Linde. Dan zien we een paar ambulance medewerkers op ons af rennen. Een paar politieagenten rennen er ook achteraan en ze gaan naar Rein die Myrte vast heeft. De ambulance medewerkers komen naar ons en ze ontfermen zich meteen over Merle die maar blijft hoesten. 'Wat is er gebeurt?' vraagt een man van de ambulance aan ons. 'Myrte heeft haar in de zee gegooid met strak touw om haar polsen en enkels waardoor ze niet kon zwemmen en bijna verdronk. Myrte duwde ons aan de kant waardoor we niet zagen waar Merle erin viel en toen konden we haar dus niet vinden. En na een paar minuten hadden we haar gevonden, maar ze was al bewusteloos en toen heb ik haar gereanimeerd en nu is ze aan het hoesten en aan het rillen van de kou en het houd niet op!' zeg ik snel. 'We nemen haar zo snel mogelijk mee naar het ziekenhuis. Er kan maar één iemand mee in de ambulance' zegt de man. 'Nils, jij moet met haar mee. Je bent haar vriendje' zegt Kaylee. 'Dankjewel' zeg ik. Ze omhelzen me allemaal even gauw. Merle wordt in een soort folie gewikkeld en de ambulance medewerker tilt haar in zijn armen. Gauw lopen ze het strand af en ik ga achter ze aan. 'Is ze al bijgekomen?! Wat gaan ze doen?!' vraagt Rein als we langs hem heen lopen. Hij is met de politieagent aan het praten en de andere agent neemt Myrte mee. 'Ja ze is bij bewustzijn, maar ze hoest heel erg en ze is onderkoeld denk ik. We moeten gauw naar het ziekenhuis. Ik bel jullie zodra we wat weten goed? Gaan jullie maar naar de bungalow' zeg ik gauw. Dan loop ik verder achter de ambulancemedewerkers aan. Op de parkeerplaats van het strand staat een ambulance en Merle word erin gelegd op een brancard. Ik mag op een stoel naast de brancard zitten en een andere ambulance medewerkster zit aan de andere kant en ze legt een kapje op Merle's mond waardoor ze minder hoest. Eindelijk word ze wat rustiger en ik pak haar hand en knijp er zacht in. 'Nils... niet weg gaan.. kuch...kuch...' zegt Merle zacht en ze klinkt benauwd. 'Nee schatje, wees maar niet bang. Ik blijf bij je en laat je niet zomaar gaan' fluister ik. Ze kijkt me even aan het sluit dan haar ogen. 'Wat gebeurt er?!' vraag ik angstig aan de ambulance medewerker die glimlacht. 'Ze slaapt' zegt ze. 'Ow' Ik wrijf met mijn vinger over Merle's hand en kijk naar haar gesloten ogen. 'Ik was haar bijna kwijt geweest' fluister ik zacht met een trilstem tegen de vrouw. Ze is denk ik rond de 40. 'Je hebt het goed gedaan jongeman. Je meisje heeft geluk met zo'n vriend als jou. Je hebt haar mond op mond beademing gegeven. Als je dat niet had gedaan dan was ze er waarschijnlijk nu niet meer geweest' zegt ze. Ik glimlach en druk een kus op Merle's hand. 'Natuurlijk heb ik dat gedaan. Alles voor haar' zeg ik. 'Zijn jullie hier met vakantie?' vraagt de vrouw. Ik knik. 'We hebben elkaar pas net ontmoet hier op Curaçao, maar ik weet nu al dat ik haar nooit meer kwijt wil. Wat gaat er nu met haar gebeuren?' vraag ik. 'Dat kan ik nog niet precies zeggen. Ze word naar het ziekenhuis gebracht en daar zullen ze haar onderzoeken. Ze is nog steeds onderkoeld en dat kan gevaarlijk zijn. Gelukkig is ze nu buiten levensgevaar' zegt de vrouw. Ik haal opgelucht adem. 'Maar ik weet niet wat voor letsel ze heeft. Ze heeft best wel lang zonder zuurstof gezeten en daardoor kunnen haar hersens aangetast zijn' zegt de vrouw alsof ze het moeilijk vind om dat te zeggen. 'Maar ze heeft net nog wat tegen me gezegd' zeg ik verbaasd. 'Ja, dat klopt. Maar misschien heeft ze ander letsel. Ik kan dat niet zeggen helaas. Dat zal de dokter straks moeten onderzoeken' De ambulance gaat langzamer rijden en uiteindelijk komt het tot stil stand. De deuren gaan open en de brancard met Merle erop word uit de ambulance gehaald. Ze word snel door de gangen gereden door het ziekenhuis en ik kan het moeilijk bij houden. Opeens word ik tegengehouden door een verpleegster die de hoek om komt lopen. 'Sorry, maar je mag niet verder' zegt ze. Ik kijk langs haar heen naar Merle die uit het zicht verdwijnt. 'Maar ik heb het haar beloofd. Ik zou bij haar blijven' zeg ik. 'Sorry, maar dat gaat niet. Je moet hier wachten' zegt ze en wijst naar de stoel. Ze geeft me een t-shirt en een joggingbroek, want mijn kleren zijn ook helemaal nat omdat ik in het water ben gesprongen om Merle te redden. Ik heb eigenlijk tot nu niet eens gemerkt dat ik het ook best koud heb. Ik zoek een wc en kleed me om. De verpleegster pakt als ik terug ben mijn kleren en ik laat me op de stoel zakken en steun met mijn ellebogen op mijn knieën. De beelden van deze avond flitsen weer aan mij voorbij. Als ik nou nooit met die stomme Myrte verkering  had, dan was Merle nu niet bijna verdronken. Zou de vrouw van de ambulance gelijk hebben? Zou mijn meisje nu letsel op hebben gelopen? Zou ze me nog wel herkennen? Zou ze nog wel kunnen praten? Maar in de ambulance zei ze nog; 'Nils, blijf bij me' ... Ik wil haar niet kwijt. I'm fell in love with her.

Ik schrik op van iemand die een hand op mijn schouder legt. 'Goeden nacht, ben jij de vriend van Merle?' vraagt een dokter aan mij. Ik kijk op mijn horloge. Goeden nacht? Is het al nacht? Ik zie dat het al 3 uur 's nachts is. Het ongeluk was rond 23.00 uur en Merle werd rond 00.00 uur naar het ziekenhuis gebracht. Dus... ik heb geslapen? De dokter kijkt me vragend aan. Wat zei hij ook alweer? Of ik de vriend van Merle ben. Ik knik. 'Dan mag je met mij mee lopen' zegt hij. Ik sta meteen op en loop achter de dokter aan. Ondertussen legt hij mij wat dingen uit. 'Je vriendin heeft ongeveer een halfuur zonder zuurstof gezeten. Daardoor heeft ze nu last van haar hoofd en dat kan nog wel een paar dagen zo blijven. Ze heeft ook last van duizeligheid en daarom houden we haar nog even hier in het ziekenhuis. Misschien alleen deze nacht en anders nog een nacht, maar dat kan ik morgen pas zeggen. Als je wil, mag je hier blijven slapen' zegt de dokter. 'Ja natuurlijk. En is ze nog onderkoeld?' vraag ik een beetje bezorgd. 'Ze rilt nog wel een beetje en haar lichaamstemperatuur is 30 graden en dat is wat te laag, maar ze is nu niet meer onderkoeld. Wel heeft ze een enorme verkoudheid opgelopen daardoor. En we hebben haar polsen met verband ingewikkeld door het strakke touw dat om haar pols zat. Haar enkels vallen wel mee, maar het lopen zal waarschijnlijk moeilijk worden, want haar enkels zijn een beetje dik geworden' legt de dokter uit. Hij stopt voor een deur en houd me nog heel even tegen. 'Ik wens jullie heel veel sterkte samen. Zorg goed voor haar' zegt hij met een knipoog. Ik glimlach. 'Dat zal ik zeker doen' zeg ik. Hij opent de deur en gaat dan weer weg. In Curaçao zijn de meeste mensen zo vriendelijk. Haast iedereen kan Nederlands doordat het vroeger een kolonie van Nederland was en dat is wel handig. Ik loop zachtjes de ziekenhuiskamer binnen en zie Merle liggen. Ze ziet een beetje bleek en heeft ziekenhuis kleren aan. Ze heeft een rode neus van de kou en haar haar is nog nat van het water. Ik sluit de deur en loop zachtjes naar haar toe. Ze slaapt en haar ademhaling is langzaam. Ik ga op een stoel naast haar bed zitten en pak haar hand. Mijn lieve meisje. Zou ze hebben gemerkt dat ik haar heb gereanimeerd? Ik weet het niet. Misschien maar beter van niet. Misschien schrikt ze wel als ze het weet. Ik zucht diep en sluit even mijn ogen. Als ik ze opendoe zie ik dat Merle haar hoofd naar me heeft toegedraaid en ze kijkt me aan met een voorzichtige glimlach. Ik ga meteen rechterop zitten en aai zacht over haar hoofd. 'Hey' fluister ik. 'hey' ze sluit weer even haar ogen. 'Hoe voel je je?' vraag ik zacht. Ze opent weer haar ogen en kijkt me aan met haar mooie ogen. 'Koud en ik ben een beetje duizelig' zegt ze zacht. 'Ik ben nu bij je. Ik zal je beschermen en laat je nooit meer gaan' fluister ik. Ze sluit haar ogen weer en ik zie opeens dat er een traan uit haar ooghoek rolt. 'Hé, Wat is er?' vraag ik bezorgd. 'Ik had niet zo boos op je moeten worden toen je met Myrte zoende. Ik had je uit moeten laten praten toen je het wilde uitleggen. Myrte heeft me alles verteld. Ze zei dat ze je gebruikte en dat ik slecht was. Ik moest dood van haar zodat jij weer van haar zou houden en straks komt ze terug en vermoord ze me alsnog en...' snikt Merle. Ik leg zachtjes een vinger op haar lippen. 'Sst... het is voorbij liefje, Myrte is opgepakt. Ze kan je niets meer doen. Ik zal je beschermen' fluister ik. 'Nils... kom je bij me liggen?' snikt ze. Ik sta op en doe mijn slippers uit. Dan schuift Merle wat op en ik kom naast haar liggen. Wow! Ze is echt koud. alsof Merle mijn gedachten kan lezen zegt ze; 'Als je liever in het andere bed ligt dat de dokter voor je heeft klaargezet naast dit bed dan mag je ook daar in liggen hoor, want ik weet dat ik koud ben en ik heb het ook heel koud en' Ik sla mijn arm om haar heen en trek haar dichter tegen me aan. 'Nee schatje, het is goed zo. Ik houd je lekker warm' fluister ik. Ze glimlacht en legt haar hoofd tegen mijn borst en ik leg mijn kin op haar hoofd. Na een paar minuten word haar ademhaling regelmatig en weet ik dat ze slaapt. Dan pas sluit ik mijn ogen en probeer ook te slapen. Het voelt goed zo met mijn meisje tegen mij aan die slaapt. Ik strijk langzaam door haar haren en denk nog een keer aan deze avond. Wat was ik bang dat ik haar zou verliezen. Gelukkig is het goed gekomen. shit! Wat stom! Ik had de anderen moeten bellen om te vertellen dat het goed is met Merle, maar ik heb hier niet eens een mobiel. En ik wil nu niet weglopen. Merle ligt net te slapen en ik wil niet dat ze wakker word en ik wil ook niet dat ik haar dan los moet laten. Ach, ik vraag morgenvroeg wel of ik even met de telefoon van het ziekenhuis mag bellen. Ik word rustiger en voel hoe moe ik eigenlijk wel niet ben. Na een kwartier ofzo val ik ook in een diepe slaap met Merle tegen mij aan.

Ik wil ook wel zo'n vriendje hoor. Jij ook? Heb jij een vriendje? En is die net zo lief en zorgzaam als Nils? Ik gun het je wel, want ieder meisje verdient een lieve, zorgzame, soms een beetje bezorgd, (Knappe) jongen die er altijd voor haar is. Dat gun ik je zo graag! xxx