mijn vakantie met Mainstreet

~29~

{Merle}

'Nog een verassing?' vraag ik verbaasd. Nils grijnst. 'Nog een verassing' zegt hij bevestigend en trekt me tegen zich aan. 'We gaan namelijk.... naar....' zegt Daan en hij houd expres op met praten. 'Zeg nou!' zeggen Jazzney, Linde, Kaylee en ik tegelijk waardoor de jongens beginnen te lachen. Dan kijken ze elkaar aan en zeggen tegelijk; 'We gaan slapen op een onbewoond eiland! Klein Curaçao!'. 'Wat?! Nee Omg! Gaaf!' roepen we door elkaar. Ik spring Nils om de nek en kus hem. 'Wat romantisch!' zeg ik. 'Alles voor jou baby' fluistert hij zwoel. 'Laten we onze spullen gaan pakken, want over een uurtje zouden we de boot bij de verhuurder ophalen' zegt Rein. 'Boot?! Huren we een eigen boot?!' roept Jazzney enthousiast. 'Ja babe!' zegt Rein.

We zitten op de boot. De wind waait door mijn haren. Ik sluit mijn ogen. De anderen zitten voor op het dek te lachen, maar ik zit even achter met mijn voeten over de reling bungelend boven het golvende water van de diepe zee. We zitten nu echt midden op zee en varen naar klein Curaçao terwijl de boot rechtdoor vaart. Superhandig trouwens! Zo hoeft niet de hele tijd iemand achter het stuur te staan. Het is niet zo'n grote boot ofzo, maar wel een hele gave! Maaike was ook dol op boten. Van die grote jachten, waar je in films altijd ziet dat ze er lekker op feesten. Maaike wilde toen we hadden besloten om naar Curaçao te gaan, sowieso op een boot. Dat is het eerste wat ze riep. 'Ik wil zo graag op zo'n boot! Weet je wel? Feesten op muziek 's avonds, leuke vrienden, jongens, en natuurlijk met mijn allerbeste vriendinnetjes' zei ze. Ik weet het nog precies. 'Wij gaan hoe dan ook op een boot!' zei Kaylee toen. We stemden er allemaal in mee. We zouden op die droomboot van Maaike gaan. Al moesten we hem stelen! Dat zeiden we voor de grap. Maar wat was het geweldig toen we zagen hoe blij Maaike was dat we zelf een jacht zouden huren om een heel groot feest te organiseren. Ik voel me zo schuldig. Nu zitten wij hier op de boot. Haar boot. De boot waar ze zo graag op had gewild. De boot waar we met z'n vijven op zouden gaan om te genieten van onze eerste vakantie samen. Die droom is nooit uitgekomen. Maaike is nooit op haar boot geweest. Ik voel me zo vreselijk nu wij wel hier op een boot zitten terwijl Maaike... dood is. Ik ben echt een vreselijk meisje. Ook mijn oma heb ik in de steek gelaten... ze zei van niet, maar het is wel zo. Ik had terug naar Nederland moeten komen. Nu is het te laat. Mijn oma waarbij ik altijd al mijn verhalen over jongens, vriendinnen, school enzo vertelde aan haar, is nu... ook dood... En ik zit hier op een boot te genieten van het weer, het water, de zon... het kan niet. Het mag niet... 'Hey, gaat het?' vraagt Nils die opeens achter me is komen staan. Ik open mijn ogen. 'Eh... nee.. ja. Ik bedoel ja! Prima' zeg ik en probeer te glimlachen. Ik wil niet dat hij zich ook schuldig gaat voelen. Nils legt zijn hand op mijn arm. 'Ik hou van je schatje' zegt hij. 'Ik ook van jou' zeg ik zacht. 'Kom je zo ook bij? Ik mis je' zegt hij en wijst naar de anderen die aan de voorkant van het dek zitten. 'Eh... ja... tuurlijk' zeg ik. Nils drukt een kus op mijn handpalm. Dan draait hij zich om en loopt weer richting de anderen. Ik sta op en loop langzaam achteruit. Wat ben ik aan het doen? Ik wil niet genieten zonder Maaike op haar droomboot. Ik wil niet genieten nu mijn oma dood is. Ik loop verder achteruit. Ik ben helemaal in de war. Ik wil... 'Waah!!!' ik merk dat de boot ophoud en dat ik mijn evenwicht verlies. Ik zie Nils omdraaien en me vast wil pakken, maar het is te laat. Terwijl de boot in volle vaart vooruit gaat, val ik met een harde klap in het water. Ik begin te gillen en raak in paniek. 'Waah!!! Help!! Nils!!' gil ik. 'Stop de boot!' hoor ik Nils schreeuwen. De boot stopt niet. Shit! De golven zijn ook heel hoog en ik kan moeilijk boven water blijven. Waah!!! Hier zitten vast haaien! En walvissen! En... waah!!! ik raak zo in paniek en ga telkens kopje onder. Dan komt er een hoge golf en ik word helemaal onder water getrokken door de golf. Maar dat is het ergste nog niet. Ik krijg een hele slok water binnen! Ik weet mezelf naar boven te krijgen en de boot komt er weer aan. 'Stop! Daar is ze!' roept Daan. Ik ben echt kapot van het rondspartelen en voel mezelf een beetje slap worden. Dan springt Nils van de boot en zwemt heel snel naar me toe. Hij pakt me vast om mijn buik en ik hap naar adem. 'Het is goed. Je bent veilig' zegt Nils en zwemt gauw met me terug naar de boot. De anderen helpen me op de boot en slaan handdoeken om me heen. Ik ril van de kou en van angst. 'Wat deed je nou gek?!' zegt Nils. Ik schrik van zijn harde toon. 'Ik.. ik.. ik viel... ik wou... ik... kuch kuch...' ik merk dat het water nog in mijn longen zit. Nils laat zich naast me neer zakken en trekt me dicht tegen zich aan. 'sorry schatje, het spijt me. Ik ben geschrokken. Je had wel kunnen verdrinken en dan was ik je kwijt en...' Nils begint gewoon te huilen. 'Sorry, sorry...' snik ik. Nils veegt gauw zijn tranen weg. 'Ik hou zo veel van je. Ik wil je niet kwijt. Begrijp je?' vraagt hij en pakt mijn gezicht vast. Ik knik. Er gaat een rilling over mijn rug. 'Oh meisje, je bent helemaal koud' zegt Nils bezorgd en slaat zijn armen stevig om me heen. Hij wrijft over mijn rug en kust mijn haren. 'Hoe kan het nou koud zijn terwijl we in Curaçao zijn?' vraag ik een beetje lachend. Nils grijnst. 'Daar is mijn meisje weer' zegt hij en kust me op mijn mond. 'Lieverd?' Jazzney komt naast me zitten. Nils staat op. 'Ik laat jullie wel even alleen' zegt hij. 'I love you' zeg ik zonder geluid, maar Nils begrijpt het en geeft me een kus op mijn handpalm. Dan legt Jazzney een arm om me heen. 'Wat was dat nou net?' vraagt ze bezorgd. Ik haal diep adem. 'Wist je nog dat we een boot zouden huren voor Maaike als we hier eindelijk zouden zijn met z'n vijfen?' vraag ik. 'Oh god... ja' zegt ze en slaakt een zucht van verdriet. Ik vertel het verhaal waar ik net allemaal aan dacht, voordat ik in het water viel. En Jazzney luistert met tranen in haar ogen. Wat is ze toch lief en begripvol.

'Ik mis haar zo' zeg ik met een brok in mijn keel om het verhaal af te ronden. Jazzney begint te huilen. 'Ik ook' snikt ze. Ik sla mijn armen om haar heen. 'Je bent mijn liefste vriendinnetje, wist je dat?' glimlach in door mijn tranen heen. 'Ik hou van je' zegt ze en omhelst me. 'Maaike is er toch een beetje bij, want anders was ik waarschijnlijk verdronken. Maaike heeft me gered' zeg ik. Jazzney glimlacht door haar tranen heen. 'Maaike zou willen dat je geniet. Dat je lol maakt! Dat je de vakantie hebt van je leven! Dat je niet de hele tijd aan haar denkt. Wel af en toe. We moeten haar niet vergeten en dat zal ook nooit lukken. Maar... we moeten verder met het leven. En Maaike is bij ons, dat voel en geloof ik. Maar samen komen we er wel' zegt Jazzney. 'Samen' fluister ik en glimlach. 'Land in zicht!' gilt Kaylee. 'Kom!' zeg ik en trek Jazzney overeind. 'Rustig, je bent net bijna verdronken' zegt Jazzney bezorgd. 'Nou en! Ik voel me al stukken beter door jou' grijns ik. Jazzney glimlacht. Dan lopen we naar de voorkant van de boot waar de anderen staan. Ik ga naast Nils staan en hij glimlacht naar me. 'Gaat het?' vraagt hij lief. 'Ja' zeg ik en knuffel hem. 'Vanaf hier moeten we zwemmen' zegt Rein die de boot stopt. 'Wat?' vraagt Nils. 'Ja, anders word het te ondiep voor de boot. Maar we laten hem gewoon hier met de spullen erop en je kan gewoon hier naartoe zwemmen als je wil hoor' zegt hij. Nils kijkt me bezorgd aan. 'Zou ik met je op de boot blijven? Ik snap dat je niet wil zwemmen en...' zegt hij. 'Gekkerd. Kom!' zeg ik. Ik trek mijn doorweekte jurkje uit en pak Nils zijn hand. Dan springen we samen in het helderblauwe water. 'That's my girl' zegt hij als we weer boven komen en kust me lang en teder.

Omg ze zijn op een verlaten eiland! Hopelijk verloopt alles zoals het hoort... X