little evil man [RUDETEEN SERIES #4]

epilogue

Ayan mga loves talagang hinanap ko yang video na yan ha XDD kenekeleg ako sige na XDD jusko jumi-jisoo na naman ako segway na naman ako kay cheollie bebe labs ko gash

------------------------------------
Hindi nya ako maalala.

I should forget this feelings too. It's a waste anyway to love someone who doesn't remember you at all.

It hurts but i have to let him go.

Babalik naman sya kung maalala nya ako diba? But kapag dumating ang oras na yun

Sobrang huli na ang lahat.

Alam kong masama mag rebound, pero kami na ni hyungwon.

2 years na jihoon..siguro naman kailangan ko naman pagpahingahin ang sarili ko diba?

Ang sakit na kasi. Everyday kita inaapproach pero ano? Pagtatabuyan mo lang ako. Nawala na talaga ako ng pag asa.

Hinayaan ko na kayo ni yoora. Mukhang masaya naman kayo. Basta masaya ka lang jihoon masaya na din ako.

Tinitigan ko ang wedding invitation na hawak ko ngayon, pinabibigay ni wonwoo.

Guess what? Kasal mo.

Punyeta lang, ang sakit talaga. Ang saya nyo tignan sa wedding photos mo. I am still silently wishing that you would remember me.

Tinignan ko ang mga litrato namin kasama ang clip na binigay nya sa akin noon na sabi nya pa galing kay wonwoo. Niligpit ko na kasi sa isang box. Naalala ko pa yung sinasabi mo na gusto mo magkaroon ng memories na kasama ako.

Well, it won't happen. We are just not meant to be. I have to accept that. Kahit masakit.

"Sue?" Tawag ni hyungwon sa akin mula sa ibaba.

"Coming." agad ko itinago ang box na puro litrato namin.

Bumaba na ako sa sala at tumabi sa kanya. inamoy nya ang buhok ko at hinalikan iyon.

"Pupunta ka?" Nilaro nya ang kamay ko.

"Oo. Sama ka. Baka di ko kayanin eh."

"We got your back." Napalingon naman ako sa bandang kusina at nakita ang magpipinsan.

"Hey!" Masaya ko silang binati. Nagkwentuhan kami saglit at umalis na.

Alam ko, ako ang luhaan ngayon, sa kasal ni jihoon. Pero i'll get over it. I have too.

I have to let him go.

"Just to inform you sue, you still have me. I'll help you to get over, completely"

Nang magising ako sa katotohanan na wala na talaga ako magagawa para kay jihoon, umuwi na ako dito sa pilipinas. Wala na eh. Ayaw nya makinig sa akin.

Pupunta ako ng kasal nya. Ang hirap siguro nun. Pagsasabihan ako na tanga tanga, masokista at kung ano ano pa.

Yung pag ibig eh. Ginawa nya akong ganito.
Matalino ako, pero pag dating dito sa ganitong bagay tanga tanga na ako.

Buti pa tong magpipinsan, ang sasaya ng love life. Oo nga't may napagdaanan silang mga struggles bago maging sila ng the one kuno nila.

Mas mahirap naman yung akin.

Sa sobrang madali, ikakasal na pala.

"Stop spacing out. You'll get over it." Puna ni hyungwon.

"How i wish na makaget over nga ako."

Before, sayo umiikot ang mundo ko. Kahit nang maging tayo sayo padin. Sayo lang nakatingin ang mga mata ko, ikaw lang ang nasa puso ko.

But hindi naman dapat palaging ganun. May sarili akong pangarap na dapat tuparin. College na ako, and i'm working hard towards my goals.

And i have to forget you now jihoon. You are no good for me now.

Goodbye jihoon.