Κεφάλαιο 1

767 21 7
                                    

Το κεφάλι μου πάει να σπάσει και νυστάζω τόσο πολύ που μπορώ άνετα να κοιμηθώ στο κάθισμα του λεωφορείου...

Δεν πρόκειται να την αφήσω να παει ποτέ ξανά σε πάρτυ που ειναι καλεσμένος και αυτός ο μαλάκας ο πρώην της. Ξενύχτισα μόνο και μόνο γιατί φοβόμουν πως πάλι θα πιεί και θα γίνει τύφλα και αυτός ο κακομοίρης θα την εκμεταλλευτεί όπως κάνει με όλες.

Το κινητό μου χτυπάει, περιμένω λιγο και δεν το σηκώνω, θελω να βρω πρώτα τον τόνο της φωνής που αρμόζει και αφού καθαρίζω τον λαιμό μου το σηκώνω.

-Μωρό μου;

Ίσως να έπρεπε να ήμουν λίγο πιο ψυχρή αλλά οι οδηγίες του γιατρού ηταν ξεκάθαρες και είναι και αυτό που δεν μπορώ να της κρατάω μούτρα με τίποτα, σε αντίθεση με εκείνη

-Μπορείς να συναντηθούμε μετά το σχολείο;

-Φοβάμαι πως όχι, έχω πει στον πατέρα μου οτι θα πάω απ'το μαγαζί να τον βοηθήσω, θα έρθουν κάτι παραγγελίες και θέλει βοήθεια, αλλά μπορούμε να

-Γιατί δεν πάει ο Αλέξης;

Προσπαθώ να συγκρατήσω τα γέλια μου καθώς μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα του αδερφού μου να ξεφορτώνει αηδιασμένος τα κρέατα από το φορτηγό και ο πατέρας μου να του φωνάζει πως μια μέρα θα πάρει το κρεοπωλείο στα χέρια του και δεν θα πρέπει να κάνει έτσι.

-Χριστίνα με ακούς;Γιατί δεν λες στον αδερφό σου να πάει;

-Για σκέψου λίγο...

-Ναι οκ, μπορεί να είναι αρχητεμπέλαρος αλλά δεν θα πάθει και τίποτα, πρέπει να μιλήσουμε, σε παρακαλώ.

_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Επιτέλους τελειωσα με το εμπορευμα και πηγα σπίτι έκανα ενα γρήγορο μπάνιο και έφυγα κατευθείαν για το σπίτι της Άννας.

Η Προδοσία(1)Where stories live. Discover now