Η Προδοσία(1)

Κεφάλαιο 15

Την κοιτάζω που φιλιέται μαζί του,που δεν την νοιάζει πως την βλεπω,που με ξέχασε κιόλας.Αν κάνω σκηνή τώρα απλά θα κάνω τα πράγματα χειρότερα.Και με ποιό δικαίωμα να της κανω σκηνη;Αφού δεν έχουμε κάτι.Ή μήπως αν αντιδράσω σαν να έχουμε κάτι να της αλλάξω γνώμη και να γυρίσει σε εμένα;Γιατί να είναι τόσο δύσκολο;

Τώρα σταμάτησε να φιλιέται με αυτόν,τώρα όμως σταμάτησε και η καρδιά μου.Απλά την κοιτάω με ένα ανεκφραστο πρόσωπο και εκείνη με κοιτάει με ένα πρόσωπο ντιβας και απολαμβάνει την πίκρα που μου δημιούργησε.Θελω τόσο πολύ να φύγω για να σταματήσω να βλέπω αυτό το θέαμα αλλά ταυτόχρονα θέλω να πάω εκεί και να της χωσω ένα χαστούκι όλο δικό της και μετά να την πάρω από εδώ να πάμε στο δωμάτιό μου και να ξαπλώσουμε στο κρεβάτι μου και να μην την αφήσω ποτέ.

-Χριστίνα.Ακούω από πίσω μου μια φωνή γνώριμη αλλά δεν μπορώ να το πιστέψω πως είναι αυτος.Γυρνάω για να βεβαιωθώ και κοκαλονω.

-Τι θες;

-Ειδα τη σκηνη που κανατε πάνω με τη Νάρια και ηθελα να βεβαιωθώ ότι εισαι καλα.

-Και από ποτε σε νοιαζει εσενα αν ειμαι καλα;

-Μπορει να ηθελα να σου παρω την Άννα αλλά αφου δεν την εχεις πια δεν εχω κατι μαζι σου.

-Και τωρα τι θέλεις;Να γινουμε φιλαρακια;

-Δεν θα ελεγα οχι σε μια φιλια.Δεν εχω κατι μαζι σου.

-Εγω ομως έχω.

-Δηλαδη θα εχουμε παντα μια κακη σχεση εξαιτίας της Άννας;

-Με απατησε μαζι σου Μάνο.

-Και εσυ μου την πηρες Χριστίνα.

-Δηλαδη ετσι πατσησαμε;Για αυτο το εκανες;

-Κυριως το εκανα γιατι ειχα κολλησει μαζι της αλλα και για αυτο που ειπες.

-Μάλιστα.

-Λοιπόν;

-Τι λοιπον;

-Τι τρεχει με τη Νάρια;

-Δεν θέλω να το συζητήσω αυτο και πόσο μαλλον μαζι σου.

-Ισως μπορω να βοηθήσω.

-Πως δηλαδή;

-Δεν ξερω.Θα πρεπει να μου πεις τι εγινε πρωτα.

-Μανο πραγματικα δεν μπορω να γινω φιλη σου καταλαβε το.Ειναι πολύ περίεργο.

-Γιατί;