Κεφάλαιο 5

272 15 0
                                    

Όταν έφτασα στα παιδιά με την Κλειώ ο Βεν και η Γωγώ είχαν φύγει και ο Σταύρος με τον Αλέξη ήταν μόνοι τους και μιλούσαν.Ήμουν τόσο χαρούμενη που τους έβλεπα έτσι,κυρίως γιατί ο αδερφός μου ένιωθε ολοκληρωμένος μόνο όταν ήταν με το αγόρι του και το ήξερα αυτό πολύ καλά μέσα από συζητήσεις που είχαμε κάνει.Τον ζήλευα,με την καλή έννοια βέβαια,που είχε βρει τον άνθρωπό του και αναρωτιόμουν αν θα βρω και εγώ ποτέ κάποια να με αγαπάει τόσο πολύ όσο και εγώ.Πίστευα πως την είχα βρει αλλά εκείνη είχε φροντίσει να με επαναφέρει,από το παραμύθι που ζούσα,πριν λίγες μέρες.

-Γειά σας γλυκούλια, λέει η Κλειώ με ένα βλέμμα γεμάτο γλύκα.

-Επ.Δεν το ήξερα ότι θα γυρίσεις με παρέα.Που χάθηκες Κλειώ;λεει ο Σταύρος.

-Δεν χάθηκα αγάπη,δίνω πανελλήνιες,κάποιοι από έμας διαβάζουν ξέρεις.Και γυρνάει προς το μέρος μου.

-Καλά καλά,εγώ πρέπει να φύγω,να μου γυρίσετε σπίτι την Κλειώ όταν φύγετε.

-Πάλι φεύγεις εσύ;Τι θα πω στον μπαμπά που θα γυρίσω χωρίς εσένα;

-Ότι θα κοιμηθώ στον Λουκά.Κοιτάζω την Κλειώ και μπορώ να πω πως έχει καταλάβει ακριβώς γιατί πάω στον Λουκά.Καληνύχτα παιδιά τα λέμε.

Καθώς περπατούσα για το σπίτι του Λουκά ήλπιζα πως θα τον βρω εκεί και πως θα με δεχτεί.
Είχα κάνει μεγάλη μαλακία και δεν ξέρω αν θα με άφηνε να του μιλήσω.Θα είχε πολλά νεύρα σίγουρα και με το δίκιο του.

* * *

Κατευθύνομαι προς την πίσω πόρτα του σπιτιού του.Όταν έφτασα έξω από την πόρτα όμως άκουγα ομιλίες μέσα από το σπίτι.Ήταν η γιαγιά του και η Νάρια που είχαν γυρίσει απ'το χωριό.Ένιωσα κάπως καλύτερα γιατί θα μου άνοιγαν σίγουρα,αν και θα ήταν κάπως άβολο να αντικρίσω τη Νάρια.Η πόρτα ανοίγει πριν καν προλάβω να την χτυπήσω.

-Τι κάνεις εσύ εδώ;

-Μην ανησυχείς δεν ήρθα για σένα.

-Ευτυχώς.Ξέρω γιατί ήρθες,μου τα είπε ο Λουκάς.
Ένιωσα ακόμα πιο αμήχανα στην ιδέα ότι ξέρει.
Αυτό που έκανες ήταν μεγάλη μαλακία,όχι πως περίμενα κάτι καλύτερο από σένα.

-Δεν θα κάτσω να σου απολογηθώ και μην ανακατεύεσαι.

-Φύγε δεν θέλει να σε δει.

-Δεν θα μου πεις τι θα κάνω και δεν φεύγω από εδώ μέχρι να το ακούσω από αυτόν.

-Θα το ακούσεις.Τα καστανά μάτια της έλαμπαν από ευχαρίστηση.Σίγουρα περίμενε πολύ καιρό να κάνω κάτι άσχημο στον Λουκά,σίγουρα περίμενε να βγει σωστή.Δεν ήθελε να κάνω παρέα με τον αδερφό της,κυρίως για να μην κυκλοφορώ μέσα στο σπίτι της.Πίστευε πως δεν είμαι καλή επιρροή για αυτόν εξαιτίας του παρελθόν μου.Η επίσκεψη στους ΑΑ και η σχέση μου με τους μπαφους δεν ήταν και ότι καλύτερο αλλά αυτό που απεχθάνεται περισσότερο σε μένα είναι το γεγονός ότι την είχα απατήσει.Είχε γίνει υπό την επήρεια αλκοόλ στο δωμάτιο του Λουκά σε ένα από τα μεγάλα πάρτυ που διοργανώνει εδώ και πολλά χρόνια,με το καθένα να έχει μεγαλύτερη επιτυχία από το προηγούμενο.Δεν θα το ξεχάσω ποτέ,πόσο άσχημα ένιωσα,πόσο ηλίθια
που την έχασα,μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω.Το πληρώνω κάθε φορά που την βλέπω με την συμπεριφορά της και την απέχθεια που με κοιτάει.

Η Προδοσία(1)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora