Η Προδοσία(1)

Κεφάλαιο 17

Με φιλησε ετσι ξαφνικα και αβίαστα,γλυκα και παθιασμένα,χάιδεψε το πρόσωπό μου και συνέχισε χωρις να δωσει σημασία στα ορθάνοιχτα ματια μου απο το σοκ.Για μια στιγμή σκεφτηκα να απομακρυνθω αλλά με είχε μαγέψει δεν ηξερα πως να αντισταθώ.Δεν πιστευα ποτε οτι θα υπηρχε καποιο φιλί καλύτερο απο της Ναριας.Ξαφνικά σταματάει και κοιτάει επίμονα τα χείλη μου.

-Συγγνώμη δεν ξερω τι με επιασε.

-Δεν πειραζει.. υποθέτω. Δεν ηξερα πως να αντιδράσω,τι να σκεφτω ή τι να πω.Υποτίθεται πως ηρθα για να μαθω τι σκέφτεται η Νάρια για εμένα και κατέληξα να φιλιέμαι με την φιλη της. Που λεει ο λογος φιλη της,δεν συμπεριφέρονται ετσι οι φίλες.

-Λοιπον..αυτα ειχα να σου πω. Ώπα με διώχνει;

- Χαίρομαι που μου το ειπες... αν ειναι αλήθεια.

-Οκ μπορεις να φυγεις. Ναι κι ομως με διώχνει. Και πολύ διακριτικά μάλιστα.

-Θα τα πουμε λοιπόν. Της λεω κοιταζοντας την μεσα στα ματια και εκεινη ανεκφραστη με προσπερνάει και ανοίγει την πορτα του σπιτιού της για να φύγω.Πλησιάζω και στέκομαι μπροστά της. Θα τα πούμε.

-Γειά...

* * *

-Πλακα κανεις!!!Πρωτα θαβει την φιλη της,μετα σε φιλάει και μετα σε διώχνει.Και ολα αυτα στο σπιτι της που ειναι μια βιλα με πισίνα.Ρε με δουλεύεις;

-Μην εισαι βλακας...γιατι να σου πω ψέματα;

-Πω ρε παιδακι μου που πας και μπλέκεις καθε φορα;Πως το κανεις αυτο;

-Δεν εχω ιδέα.Απλά τυχαινουν.Τι κάνω τωρα;

-Τι εννοείς τι κανεις;

-Εννοω οτι δεν ξερω τι να κάνω και σε ρωτάω για να μου δωσεις μια απο αυτες τις υπεροχες συμβουλες σου.

-Σ'αρέσει η Ναρια;

-Εσυ τι λες;Και βεβαια μου αρέσει.

-Πιο πολυ απο την Αντιγόνη;

-Ε;

-Τι ε;Απάντησέ μου.

-Ετσι νομίζω.Ναι.Δεν ξερω.Μου κόλλησε στο μυαλό η Αντιγόνη.Με έφτυσε πολυ ξαφνικά και κόλλησα νομιζω.

-Αρα θες τη Ναρια που ειναι ο πρωτος σου ερωτας και εχεις και ενα κολλημα με μια τύπισσα που παιζει μαζι σου και θαβει τον έρωτά σου;

-Κατι τετοιο.Το κανεις να ακούγετε πολυ άθλιο.

-Ναι ειδες;Ουτε να ηταν άθλιο.