Κεφάλαιο 12

214 19 0
                                    

Άλλη μια Κυριακή ήρθε και όλα δείχνουν πως το χθεσινό πάρτυ έφερε τα πάνω κάτω.Ισως ήταν μια ευκαιρία για να με κάνει να αναρωτηθώ τι ακριβώς θέλω.Το βράδυ που πέρασε ήταν ατέλειωτο.Όταν γύρισα σπίτι μου,παρ'όλη την κούραση κάθισα και σκέφτηκα.Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα ότι ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβω τι θέλω είναι ένας.Να μείνω για λίγο καιρό μόνη μου.Δεν περιμένω πως η Νίνα θα με περιμένει για πάντα εάν της το πω και αυτό με στεναχωρεί όσο εγωιστικό και αν ακούγεται αλλά θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί της από εδώ και στο εξής.

Πέταξα από πάνω μου τα παπλώματα και σηκώθηκα για να ετοιμαστώ.Σε λίγη ώρα βρισκομουν στο πάρκο που συνήθιζα να συναντιέται με την Άννα.Μου έφερε πολλές αναμνήσεις όμορφες και άσχημες.Αναρωτήθηκα πως θα ήταν η ζωή μου τώρα αν ήμουν ακόμα με την Άννα.Ίσως λιγότερο μπερδεμένη και με περισσότερο κέρατο.Ίσως.Αλλά τώρα πρέπει να αντιμετωπίσω το παρόν μου.Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη μου,πληκτρολογώ τον κωδικό και πηγαίνω στις επαφές μου για να καλέσω την Νίνα
και μόλις συνειδητοποίησα πως όσες φορές ήθελα να ξεδιαλύνω μια κατάσταση ερχόμουν εδώ.Το χέρι μου τρέμει και φοβάμαι πως θα ρίξω το κινητό καθώς το ακουμπάω στο αυτί μου.Καλεί!

-Χριστίνα! Ακούω την φωνή της Νίνας έκπληκτη που την πήρα και κουρασμένη από το χθεσινό χθεσινό πάρτυ.

-Γειά σου όμορφη.Που είσαι;

-Σπίτι μου πριν λίγο ξύπνησα και ακόμα νιώθω κουρασμένη.

-Η Ελένη κοιμάται ακόμα;

-Ναι και δεν βλέπω να ξυπνάει σύντομα.

-Πάμε καμία βόλτα;

-Πάω όπου θες μαζί σου.

-Χαχα χαίρομαι που το ακούω.Είμαι στο πάρκο.

-Ωραία έρχομαι τα λέμε σε λίγο ψυχή μου.

-Κάνε γρήγορα.

-Τόσο πολύ σου έλειψα;

-Περισσότερο από όσο φαντάζεσαι καρδιά μου.

-Χαχα χαίρομαι.Σε κλείνω πάω να ετοιμαστώ.

-Να πας.Γεια σου.

-Γεια σου.Τέλεια!Δεν νομίζω να κατάλαβε πως θέλω να μιλήσουμε.Δεν θέλω να έρθει προκατειλημμένη.

Περιμένω στο κρύο αλλά δεν τρέμω εξαιτίας του. Η συζήτηση που θα ακολουθήσει με τρομάζει αλλά πρέπει να γίνει.

Μετά από λίγη ώρα την βλέπω να έρχεται από μακρυά.Όσο πλησιάζει τόσο πιο γρήγορα χτυπάει η καρδιά μου και το στομάχι μου δένεται κόμπος.
Έφτασε επιτέλους και σηκώνομαι και την αγκαλιάζω σφιχτά.Νιώθω σαν να είναι η τελευταία φορά που την αγκαλιάζω.Πιάνω το μάγουλό της με το ένα μου χέρι και με το άλλο διώχνω μια τούφα μπροστά από τα γαλάζια μάτια της για να την απολαύσω καλύτερα.Την κοιτάω βαθιά μέσα στα μάτια της και της δίνω ένα φιλί.

Η Προδοσία(1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon