Gifted Bella

Hoofdstuk 2 Eerste schooldag

BEEP BEEEP BEEP

Met een zucht druk ik mijn wekker uit. Leuk.

Ik pak snel me kleren en spring onder de douche. Ik kleed me aan en loop naar beneden.

Beneden zit Charlie op me te wachten.

‘Hoi Bella, goed geslapen?’

‘Hoi pap. Ja, ik sliep heerlijk,’ lieg ik. Charlie knikt glimlachend.

Automatisch kijk ik boven zijn hoofd ook al ken ik het nummer uit mijn hoofd 93.

‘Succes op school,’ wenst hij me voordat hij weg gaat naar het politiestation.

Ik pak snel wat muesli en eet dat ook op en loop dan naar buiten.

Buiten staat mijn nieuwe – althans voor mij nieuwe – pick-up. Ik ren snel de pick-up binnen en wil net de truck starten als mijn beeld wazig word. Gelijk pak ik mijn schetsboek en begin te schetsen. Ik zie een meisje. Ze heeft kort, zwart haar die alle kanten op staat ze is blij want ze springt op en neer voor iemand.

‘Ze is je mate?’ schreeuwt ze opgewonden dan gaat het weg.

Ik kijk neer op het boek. Het meisje had gouden ogen. Ik ga een paar pagina’s terug en kijk naar de vijf gouden ogen.

Raar.

Met een zucht start ik de auto en rij weg.

De school was niet moeilijk te vinden. Zoals alle andere dingen stond het aan de grote weg. Het was voor mij niet meteen duidelijk dat het een school was. Het leken gewoon ouwe gebouwen die naast elkaar stonden. Alleen aan het bord met Forks High School kon ik zien dat het de school was. Ik wist dat het een kleine school was omdat het niet eens vierhonderd leerlingen waren maar ik was verbaasd dat hier geen metaalsectors, politie of leraren die de boel goed in de gaten hielden. Met een zucht parkeer ik voor het boek secretariaat. Ik liep het kleine gebouw binnen. Het was beter om hier de weg te vragen dan dom rond te gaan rijden.

Binnen was het warm en tot mijn verrassing groen. Er stonden kamerplanten bij de wachtstoelen die helemaal leeg waren. Er stonden twee platen op de balie die voor de rest bedekt was met kleurige folders. Achter de balie waren twee computers. Achter één computer zat een vrouw met een paars shirt aan en een spijkerbroek waardoor ik me gelijk overdreven vond. Ik had een jacket aangedaan met daaronder een shirt met Don’t bite me I'm toxic. Mijn moeder had het gekocht. Daaronder had ik een strakke jeans aan. De vrouw keek op toen ik binnenkwam.

Verbaasd keek ze me aan.

‘Hallo, ik ben Isabella Swan,’ zei ik.

Gelijk toen ik mijn naam zag kon ik zien dat de vrouw wist waar ik het over had. Ze knikte.

Ze liep naar de kast en haalde daar een document uit voordat ze naar me toe liep.

‘Ik heb hier je rooster en een map van de school. Deze papieren moet je laten tekenen door je leraren en aan het eind van de dag bij mij inleveren.’ Zei ze.

Toen legde ze me de snelste routes uit naar elke klas.

Ik liep snel naar mijn eerste klas.

Binnen liet ik de leraar mijn papiertje tekenen die me aanstaarde door mijn naam. Geweldig. Gelukkig hoefde ik me niet voor te stellen van hem dus ging ik gelijk naar de tafel die hij me wees. De tafel was helemaal achterin de klas. Het was makkelijker voor mij om de andere kinderen in de klas aan te staren dan het voor hun zou moeten zijn maar op de één of andere manier lukte het ze toch.

Na een half uur les gaf ik het op en begon doelloos te tekenen. Toen de bel ging keek ik neer op de tekening die ik had gemaakt. Het was een man en de vrouw met het korte zwarte haar. Ze stonden in een oud uitziend restaurant dat helemaal verlaten was.