Tatlı Belam

20

Yorgunluğumun yanı sıra söylemeye çalıştığım kelimelerde tükenmişti artık . Evlilik . Bir insan sevdiği biriyle yuva kurmaktan başka ne ister ki ? Tabii ki hiçbirşey. Kafamı kurcalayan tonlarca sorulardan Emir ile ilgili olan sadece gerçekten o kızı seviyormuydu? Buna kendide inanmışmıydı ?

Annem hayatımdaki önemli yerini bilmiyormuş gibi sorumsuzca davranıyordu . Hergün başka bir bahane uyduruyordu geciktiği için. Umursamıyordum artık . Ilık sütümden bir yudum daha aldığımda boğazımı yakan sıcaklıktan dolayı rahatsız oldum ve telefonumu elime aldım . Bugün cumartesiydi ve pazartesi günü okula nasıl gidebileceğim hakkında bir bilgim yoktu . Bi anda herşeyi bırakıp kendimi düşünüyorum ileride beni nelerin beklediğini . Daha sonra tüm düşünceler kafamdan gidiyor ve yine herşey Emir'e bağlanıyordu. Benim gibi birini sevemeyeceğini biliyordum ama az olsada yol katetmiştik . İmkansız değildik.

Telefonumu bırakıp bilgisayarı elime aldım . Herşeyden sıkıldığım gibi bundanda sıkılıp yerine koydum . Annem dün gelip depresyona girmiş olabileceğimi ima etsede öyle olmadığımı düşünüyordum.Bilgisayardan depresyonu araştırdığımdada depresyonda olmadığım anlaşılıyordu.

Kafamı yastığa koyup kendimi günün yorgunluğundan alıkoyarak uyumaya bıraktım.

Pazar günlerinden hep nefret ederim . Hem haftasonunun son günü hemde hemen ertesi gün okul var. Üstelik okula yeniden gidebileceğimi bilip bilmeden. Bütün günümü evde geçireceğim bir günüm daha vardı .
"Beste"
Annemin odama aniden girmesiyle düşüncelerime perde indi tabii.
"Evet?"
"Üzerini giy alışverişe çıkıcaz."
"Hiçbiryere gelmiyorum."
Annem tam gözlerimin içine baktı ve çenemi sıkıca kavradı.
"Kendine gel artık ne bu halin?"
"Canımı acıtıyosun"
Annem elini çekerken bana acıyomuş gibi bakmayı da bırakmadı.
"Anne bana öyle bakma."
"Nasıl bakayım Beste? Şu haline bak şu odanın haline bak. Çabuk kendine gel yoksa psikolog tan yarın için randevu alırım."
"Ben deli değilim."
"Oraya deliler mi gidiyor sadece ? Derdini anlat ve rahatla. Şu anlamsız ruh halinden yeter ki biran önce kurtul."
Annem yanıma otururken yarın için okula gitmeyecek olmamın bana daha iyi geleceğini düşünürek annem bana bakarken kafamı tamam anlamında salladım.
"Randevu alıyorum hemen, sende elini yüzünü yıka markete gidip geliyorum."
"Tamam."
Annem odamdan çıktıktan hemen sonra telefonumu elime alarak Emir'in instagramına baktım. Yeni hiçbirşey paylaşmamıştı. Belkide şimdiden düğün hazırlıklarına başlamışlardı.Düşüncelerimi bir kenara bırakıp odamdan çıktım ve yemek için mutfağa doğru yöneldim.
Köftemden bir ısırık alıp geri koyarken annemin bakışlarının üzerimde olduğunu farkettim.
"Anne ben iyiyim , bana acıyormuş gibi bakma."
"İyi değilsin Beste. Ama yarından sonra sorun her neyse iyi olacağını biliyorum."
"Daha fazla hastaymışım gibi konuşursan yemin ederim intihar ederim."
"Al işte birde hasta değilim diyorsun."
"Bu kadar yeter ellerine sağlık ben uyuyorum."
"İyi geceler"
Yatağıma uzanırken belkide yarın profosyonel birisi ile konuşmanın bana yararlı olabileceğini düşündüm ve gözlerimi kapattım.
Yanağımda hissettiğim ıslaklık ile uyanırken annemin aylar sonra ilk defa beni öptüğünü gördüm.
"Günaydın"
"Günaydın hadi kahvaltı hazır üstünü giy hemen mutfağa gel geç kalmayalım."
Bugün pazartesiydi ve okul vardı. Gitmeyecektim. Belkide Emir okula gelmediğimi farkedip üzüntüden öldüğümü zannedip sevinirdi.
Üzerime elime ilk gelen kazağı ve siyah pantalonu giyip yüzüme krem sürdüm. Cildim solgun gözüküyordu.Çantamı alıp odamdan çıktım.
"Anne bana hemen tost yap hiçbirşey yiyecek havamda değilim."
"Emredersiniz leydim."
"Bu arada doktor bayan mıymış yoksa erkek mi?"
"Bayan."
Doktorumun erkek olması belki biraz daha işime yarardı fakat herşeyi anlatamazdım. Hemcinsim olması bu bakıma daha iyiydi.
"Al bakalım tostun hazır acele etsen iyi olucak geç kalıyoruz."
Tostumdan bir ısırık alıp yemeye başladığımda annem yeniden seslendi.
"Hadi Beste kalanını arabada yersin."
"Geldim."
Elimde tostla ilk defa dışarı çıkıyordum. Normal birşeymiş.
Tostumu bitirip arabadan müzik açmıştım. Sanki Emir başka bir kıza evlenme teklifi etmemişti de ben böyle eğleniyordum.Müziğin sesi arabanın park edilmesinden sonra kesildi.
"İşte geldik."
Doktorun odasına girdiğimde kendimi bir tuhaf hissetmiştim. Odada herşey siyahtı.Arkadan bir sesin gelmesiyle bakışlarımı başka yöne çevirdim.
"Hoşgeldiniz."
Doktorla tanıştıktan sonra annem odadan çıktı.
"Söyle bakalım Beste , kimsin sen?"
"Buraya kendimi tanıtmaya gelmedim , sorunlarımdan kurtulmaya geldim daha doğrusu sorunumdan."
"Peki. O zaman başlayalım,seni dinliyorum."
"1.5 senedir hoşlandığım birisi var. Önceleri onunda benden hoşlandığını zannediyordum. Konuşmalarımız vesayre. Fakat o benim gibi birini sevemeyecek kadar mükemmel. Şuan ona kızgınım fakat hâlâ nefret etmiyorum hala bir gram eksilmedi sevgim. Bana gerçekten değer verdiğini sanmıştım. Üstelik 2015 yılına beraber girmiştik. İlk kez o öpmüştü beni . Fakat şimdi anlayamıyorum . Bir başkasıyla evleniyor."
Doktor 1 dakika boyunca yüzüme baktı ve sonunda dudaklarını oynatabildi.
"Senin gibi durumu yaşayan birçok genç kız var fakat hayatının şuan sona erdiğini düşünmen gereksiz. Üstelik daha önünde uzun yıllar var . Eminim en az 5 sene sonra bunları hatırlayıp güleceksin . Seninkisi sadece hoşlantı. Duygularına saygı duyuyorum fakat evlenmek istiyorsa senden zaten vazgeçmiş demektir . Peki sen onu yinede evlense bile görmek istiyor musun Beste?"
"Hayır."
"Güzel. Peki bu kişiyle aynı okuldamısınız?"
"Maalesef evet . Üstelik evlenme teklifini de okulda etti."
"O halde hemen okulunu değiştirmelisin. Yeni insanlar herzaman daha iyidir. Eminim yarın okula da gitmek istemiyorsundur?"
"O olduğu sürece gidemem herhalde."
"Dediğim gibi ben annenle bu konuyu konuşurum . Merak etme bu aramızda sır. Annene okulda birileriyle sorunun olduğunu ve ayrılmak istediğini söylerim. Şimdi bir sonraki sefere görüşmek üzere. "
"Teşekkürler."
Odadan çıkmak için kapıyı açtığımda doktor arkamdan seslendi.
"Anneni de çağır lütfen. "
Anneme doktorun onunla konuşmak istediğini söyleyip bekleme alanında bir koltuğa oturup biraz düşündüm. Emir ' i görmek istemesemde okuldan ayrılmak istemiyordum. Ama en iyi yol buydu sanırım . Keşke en başında bunu düşünseydim. Ben Emir'i düşünürken arkamda annemin sesini duydum .
"Hadi Beste gidiyoruz."
Arabaya bindiğimde annemin ağzından birşey çıkmamıştı. Acaba doktor herşeyi anlatmışmıydı? Oysa anlatmayacağını söylemişti.
"Yarın okula gideceksin daha sonra başka bir okula kayıt ettiricem. Arkadaşlarınla vedalaşırsın."
"Hangi okula peki? Karar verdinmi?"
"Merak etme Beste koleje yazılacaksın yine."
Belki Emir'i unutturacak birileri çıkar diye düşündüm.
"Anne yarın değilde şimdi vedalaşsam okuldakilerle yarında kayıt için birlikte gideriz."
"Emin misin Beste?"
"Evet."
"Tamam o zaman."
Annem yan yoldan okul yoluna girerken umarım tenefüse yetişirim diye düşündüm yoksa derse girmek zorunda kalıcaktım.
"Geldik. Bekliyorum seni burda."
Arabadan inip okulun kapısını açtığımda tenefüse 10 dakika kaldığını gördüm. Biraz beklemeye karar verdim fakat annem sabırsız görünüyordu. Dayanamadım ve sınıfa bir anda girdim.
"Özür dilerim hocam."
"Hoşgeldin Beste dersemi gireceksin?"
"Hayır hocam birşey söyleyip çıkıcam."
O sırada gözlerim Emir'i aradı . Bu sefer orta sıradaydı . Gözlerimiz bir anda buluştu ve sanki kalbim yerinden çıktı.
"Seni dinliyoruz."
Gözlerimi ayırıp konuşmaya atladım direkt.
"Hocam birkaç sebepten ötürü okulumu değiştirmeye karar verdim. Yarın başka bir okula nakil yaptırıcam. Sınıftaki herkese veda etmek istedim."
Herkes teker teker görüşürüz dedi fakat Emir den ses gelmedi.
"Güle güle Beste" dedi hocamız ve zil çaldı. Gülümseyerek sınıftan çıkarken bir anda hocanın gitmesiyle Emir' in sesini duyup arkama döndüm.
"Beste hariç herkes dışarı çıksın"dedi.
Herkes teker teker çıkarken ben heyecandan ölecek gibiydim . Belkide çoktan düğün gününü belirlemiş banada davetiye vericekti.
Kapıyı Emir'in kapatmasıyla irkildim. Emir yanıma yaklaştıkça daralıyordum.
"Beste."
"Efendim."dedim gözlerine bakarak.
"Benim yüzümden neden gidiyorsun?"
"Çünkü bana zarar veriyosun."
"Öyle mi?"
"Öyle" dedim ve hemen ardından kapıya yöneldim.
"Hoşçakal" dedim kapıyı açarken.
"Beste."
"Efendim." dedim arkamı yüzüne dönerek.
"Gitme."
Arkamı döndüm.
"Neden?"
"Nedenini çok mu merak ediyosun?"
"Evet" dedim.
Tek kelime etmedi.
"Söylemessen giderim."
O kadar yaklaştı ki neredeyse dudaklarımız birleşecekti. Elime uzandı ve ellerimiz buluştu.
"Beste ben seni seviyorum."

2016 Beste ve Emirin yılı olsun diyenler?