Tatlı Belam

1

BESTE'den...

Sabah bayaa erken kalkmıştım tabii yani o gün okulun ilk günüydü ve benim için yeni bir okuldu. Okulun formasını giydim aslında güzel bir forma: Beyaz gömlek - üstünde okulun amblemi var- , lacivert kumaş kalem etek. Altına da siyah tül külotlu çorabımı giydim. Ayakkabı olarak yeni aldığım lacivert lacoste larımı geçirdim.Hazırdım aşagı inip annemle babamı öptüm. Annem " İstersen bugün seni ben bırakayım." Dedi galiba ciddiydi. İlkokuldaymış gibi annemle gitmek istemedim ne de olsa lise 3 teyim "Sağol anne ben giderim." dedim ve hemen yola çıktım. Acayip heyecanlıydım acaba yeni okulda beni sevecekler miydi? Ya da kimlerle tanışacaktım? Ben bunları düşünürken okulun önüne varmışım. Derin bir nefes aldım ve demir kapıdan içeri girdim ilk önce her şey normaldi. Normal insanlar, normal hocalar işte anladınız. Fakat ilk adımımı attığımda herkesin başı aynı anda bana döndü. Sertçe yutkundum gülümsemeye çalışarak 11B' yi bulmaya çalıştım. Tüm bakışların benimle beraber ilerlediğini hissedebiliyordum...

Lanet olası sınıfı bulduğuma o kadar sevinmiştim ki! İçeri girdim bana bakanlara bakmamaya çalışarak boş bir yer aradım. Hah en arkada benim için ideal bir yer vardı. Cam kenarında tekli bir yer uyusam hocanın fark edemeyeceği, bu salakların beni rahatsız edemeyeceği bir yerdi. Çantamı yere attım. Oturdum ve dışarıya bakmaya başladım. Dalmışım yanıma bir çocuk geldi 1.80 boylarında kumral saçlı daha çok yeşile kaçan ela gözleri vardı. "Yerimden kalk" dedi boğuk ve sakin bir sesle "Allah Allah ilk ben kaptım git başka yere" dedim ciddi olmaya çalışarak. Bunu duyunca şaşırdı neden şaşırdığını anlayamadım...

Öndeki kızlar "çüşş Emir'e karşı çıktı" ya da "Emir onu fena benzetecek" gibi sözler söylüyorlardı.Hoca gelince Emir denen çocuk iki yan sıraya geçti ve oturur oturmaz bana ağzını oynatarak ve işaret parmağını ileri geri sallayarak "Sen göreceksin! Kızım" gibi bişey söyledi. bu sefer kızgındı. Okula gelir gelmez başıma bela aldım...

EMİR'den...

Sabah kalktığım gibi duşa girdim. Çıkınca hemen o lanet okul formasını giydim ve Armani parfümümü sıktım. Kızları bu koku çok etkiliyordu. Neyse evden çıkıp Ferrarime bindim. Gömleğimin açık yakasından rüzgarı hissediyordum. Ray-ban güneş gözlüklerim yakıyordu. Okula vardığımda tahmin ettiğim gibi tüm kızlar bana bakıyordu. Onların bu haline acıyorum ya bu tipleri ile benim gibi birinin onlarla çıkacağını sanıyorlar. Hah gerizekalılar. Sınıfı buldum havalı bir tavırla içeri girdim. Girdiğim an gerizekalı bir sürtük benim yerime oturmuştu benim yerime Emir Sert'in yerine! Kızın yanına gidip "Yerimden kalk" dedim ciddi bir sesle ve sakin olmaya çalışarak. Sürtük bana "Allah allah ilk ben kaptım git başka yere" dedi. Bunu duyunca çok şaşırdım çünkü daha önce hiçbir kız benle böyle konuşma cesaretini göstermemişti daha doğrusu GÖSTEREMEMİŞTİ çünkü ben bu siktiğim okulun en kötüsüyüm . Neyse hoca gelince mecbur iki yan sıraya geçtim ve kızgın bir ifadeyle "Sen göreceksin kızım!" Dedim tabii aptal kız anlamamıştır. Ona öyle şeyler yapacağım ki bu okula geldiğine lanet edicek...

-BESTE-

Aaaaa ayıya bak gerizekalı nasıl ya hocanın karşısında öküz gibi oturmuş DERSTE SİGARA İÇİYO!! Daha bitmedi hoca bir şey söylemiyoo!! Torpile gel torpile
Torpil mi acaba? Korku? ...

Teneffüs zili çaldığında kurdundan kaçan ceylan gibi koşar adım sınıftan çıktım. O hayvan beni bulamasın diye okulun deposuna kaçtım. Depoyu incelemeye başladım. Birden arkamda sıcak bir nefes hissettim. Arkama hışımla döndüğümde nefesin sahibi ağzımı kapattı bu EMİRDİ. Siktirr!!
Beni duvara yasladı. O kadar yakındık ki bir an beni öpecek sandım. Nefes alışverişini yüzümde hissediyordum. Sigara ve mentol kokuyordu. Bu ona ayrı bi çekicilik katıyordu.Burnunu yanağıma sürttüğünde hafif inledim. "Bak ben bu okulun kötü çocuğuyum. Sana istesem her şeyi yaparım ama sana farklı şeyler hissediyorum." dedi. Sonra hızlıca kapıya yürüdü ve çıkıp deponun kapısını kilitledi.
Şaşırdım ama konuşamıyodum. Dışardan "Gerçekten senden hoşlanıcağımı mı sandın? Aptal" dedi. O an kafama dank etti.
Oyuna getirmişti beni onun bu sözlerine benim hıçkırıklı ağlamam eşlik ediyordu."Emir lütfen aç şu kapıyı" diye bağrıyordum ama nafile ayak seslerini duyunca gittiğini anladım. Emir öküzü haklıydı ben gerçekten aptaldım...