Cancer

5

~Jelle's point of view~
Ik word wakker, Chelsea slaapt nog. Een week geleden mocht ze me nog niet maar nu zijn we super goeie vrienden. Ze voelt als een zusje. Ik ben ondertussen al zowat kaal, maar zij niet. Ze heeft langer haar dus duurt het ook wat langer. Ik besluit om er nog niet uit te gaan en ik kijk toe hoe ze langzaam wakker word. 'Goeiemorgen slaapkop' zeg ik. 'Hai' kreunt ze. Ze strekt zich uit en komt overeind zitten. Ze stapt uit haar bed. Oh shit. 'Euhm.. Chels..' Zeg ik. 'Wat?' Zegt ze terwijl ze in haar ogen wrijft. 'Je kussen' zeg ik. Ze draait zich om. Haar mond valt open en ze voelt aan haar hoofd. Ze kijkt me paniekerig aan. 'WHAT THE FUCK!' Gilt ze. 'KUTZOOI' ik kijk haar medelevend aan. 'IK HEB NOG NIET EENS EEN MUTS OFZO' gilt ze verder. De zuster komt binnen lopen en ziet gelijk wat er aan de hand is. 'Ach meissie toch' begint ze. Chelsea gaat voor de spiegel staan. 'Het ziet er niet uit man' zegt ze. 'Ik denk dat ik even de kapper moet halen' zegt de zuster. 'OH GRAAG' zegt Chelsea en ze rent gelijk de kamer uit. Na een paar seconden komt ze terug. 'Waar de hel is die fucking kapper?' Vraagt ze droog. Ik grinnik. Ondertussen heb ik me al omgekleed. 'Ik loop wel mee' zeg ik. Samen lopen we naar de "kapper". Why the fuck noemen ze het een kapper het is gewoon een doodnormale dokter die je kaal scheert, wtf. 'Zometeen zijn we allebei kaal' zegt ze. 'Uhu, dan zijn we echt twins man' zeg ik. Ze grinnikt. 'We moeten naar de stad ik heb nog geen fucking muts of pet ofzo' zegt ze. 'O MY GAWD DAN GAAN WE SHOPPEN' zeg ik met een meisjes stem. We schieten in de lach. 'Hier is het' en ik wijs naar een kamertje. We lopen naar binnen. 'Heey! Ga zitten' zegt de dokter gelijk. Chelsea gaat zitten en al snel vallen de laatste paar oranje manen op de grond. De man houd een spiegel voor haar neus. Ze kijkt teleurgesteld, wat ik heel goed begrijp. 'Als ik mijn haar straks terug heb dan ga ik er van alles meedoen' zegt ze. 'Ik doe mee' zeg ik vrolijk.

~Chelsea's point of view~
'SUS' gil ik. 'SUUUSSS' gil ik nog een keer. Dan komt ze binnen gestormd. Suzanne, mijn lievelingszuster, ook al is ze nog niet echt een zuster maar een zuster in opleiding. Ze is een paar jaar ouder als mij, 26 geloof ik. Ze heeft haar haar in allerlei kleuren en is niet heel lang. Ze helpt alleen bij de afdeling 16+, maar dat heeft zo zijn redenen. 'What the fuck is er?' Zegt ze geschrokken. Jup, dat is de rede dat ze alleen bij de afdeling 16+ helpt, en ook daarom mag ik haar. Ze is een vriendin van me geworden. 'Jelle en ik willen naar de stad voor mutsen' zeg ik. 'Jezus Chels laat je me daarom zo schrikken?' Zegt ze. 'Jup' zeg ik droog. Ze grinnikt. 'Natuurlijk mag dat, op een paar voorwaarden' zegt ze. Ik kijk haar aan, wtf gaat er nu weer komen. 'Wadan?' Vraag ik. '1, jullie moeten allebei jullie tas aan met jullie zuurstof''. Ik knik. '2, ik ga mee'. Ik knik alweer. 'En 3, jullie trakteren mij op een ijsje' zegt ze. 'Oke dan' zeg ik grijnzend. Ze helpt ons even en dan gaan we. Ik kijk in de spiegel. 'Hier heb je een muts' zegt Jelle. Ik kijk hem aan. 'Weet je wel niet hoe fucking koud het buiten is en dan zijn we ook nog eens kaal en ziek' zegt hij met een glimlach. Ik geef hem een knuffel en zet de muts op. We lopen naar buiten. Ik knijp mijn ogen dicht vanwege het felle licht. 'Jezus' kreun ik. Jelle grinnikt. Als we eindelijk in de stad zijn aangekomen gaan we even ergens op een terrasje zitten om op adem te komen. Nou ja, hun hoeven niet op adem te komen, ik wel. We lopen naar de eerste winkel. 'Deze is echt perfect voor jou' zegt Jelle. Hoe komt aan met een een baby roze glitter muts. Ik kijk hem stom aan. 'Ja echt man, geweldig' zeg ik sarcastisch. We lachen en shoppen. Dit is sowieso de leukste dag sinds ik ziek ben. Als we allebei een tas vol met mutsjes en petten hebben gaan we terug. Als ik op mijn kamer kom zie ik Sara zitten. 'Sara?' Zeg ik. 'O mijn god Chels ik heb je zo gemist' zegt ze terwijl ze naar me toe rent. 'Ik jou ook' zeg ik. Ik geef haar een knuffel. Ik heb haar een jaar lang niet gezien, ze woont in Engeland. 'Hoe is het in Engeland?' Vraag ik. 'Geweldig, maar ik mis jullie allemaal zo erg!' Zegt ze. 'Toen ik hoorde dat je ziek was ben ik gelijk hier naartoe gekomen' gaat ze verder. 'Hoe gaat het met je?' Vraagt ze. 'Ja wel goed' zeg ik. We gaan zitten en praten de rest van de dag bij over van alles. Ze blijft drie dagen in Nederland en slaapt bij mij ouders. Als ze weg is, is het weer net zoals eerst hier in het ziekenhuis, doodsaai. 'Ik heb een idee' zegt Jelle opeens. Ik kijk hem aan. Zijn ogen twinkelen en hij heeft een grijns van oor tot oor. What the hell is hij nu weer van plan?