Cancer

30

~Chelsea's point of view~
'OMG CHELSEA DIT MOET JE AAN DOEN!' Ik ben met Anne aan het uitzoeken wat we vanavond aan gaan doen. We hebben onze koffers overhoop gehaald waardoor al onze kleding nu verspreid is in de kamer. Ze houd een blauw jurkje met roze strikjes omhoog. 'Nooit van mijn leven'. We schieten in de lach. 'Je doet wel een jurkje aan!' Zegt ze. Ik zucht, ik háát jurkjes. Anne kijkt me met puppy ogen aan. Godver, waarom weet ze dat ik daar niet tegen kan? 'Okay dan'. Ze grijnst. 'Anne dit is echt iets voor jou!' Ik hou een rokje omhoog met een croptop. Haar ogen glinsteren. Ze gritst het uit mijn handen. 'Nu jij nog'.
Na een tijdje houd ze nog een jurkje omhoog. Hij is leer, en zwart. 'Okay dan, hij gaat wel'. Ze grinnikt. 'Hij is echt geweldig voor jou'. Ik pak mijn leren laarsjes en leg de spullen klaar op het bed. 'ETEN!!' Roept Luke. We rennen naar de andere en pakken een pizza. 'Hebben jullie er zin in?' Zegt Sanne. Ik grijns. 'Okay, die grijns zegt al genoeg'. We schieten in de lach. Anne en ik hebben onze pizza in 5 minuten op en sprinten weer naar boven. 'Okay, ik ben niet goed in dit soort dingen. Dus wat gaan we eerst doen' zeg ik. We lachen. 'Eerst gaan we make up op doen' zegt ze. Ik knik. Ik loop haar achterna. Ik pak wat uit haar toilettas zonder dat ik weet wat het is. Het ziet er echt heel smerig uit. 'Foundation' zegt ze alsof ze mijn gedachte kan lezen. 'Aha'. Ik leg het terug en pak wat lippestift. ik ga voor de spiegel staan. Okay Chels, zo moeilijk is dit toch niet? Blijkbaar wel dus. Er zit lippestift over zowat mijn hele gezicht. Als Anne het ziet begint ze keihard te lachen, en omdat haar lach zo aanstekelijk is begin ik mee te lachen.
Na een tijdje zijn we bijgekomen en drogen we onze wangen af. Ja, we moesten zo hard lachen dat we moesten huilen. 'Zal ik je even helpen schat?' Zegt Anne hikkend, 'graag'. Ik ga zitten en doe mijn ogen dicht. Ik voel wat kwastjes over mijn gezicht glijden. 'Kijk maar in de spiegel'. Ik sta op en ga voor de spiegel staan. Achter me staat Anne hoopvol te kijken.
Ik ben opgemaakt, dat zie je. Maar het is niet overdreven. Het is best donker, maar daar hou ik van. Het is precies genoeg voor mij. 'Dankje Anne!' Ze glimlacht en geeft me een knuffel. Na een tijdje is zij ook opgemaakt. 'OMG CHELS MAG IK JE HAREN KRULLEN?!' Gilt ze. Ik lach. Ze kijkt me met puppyogen aan, again, 'Okay dan' zucht ik. 'Yes'. Ze pakt haar krultang en begint te krullen. Ik pak mijn mobiel aangezien ik anders toch niks te doen heb.

~Anne's point of view~
Ik pak een pluk van haar blauwe haren. Het groeit zo snel dat het nu al weer tot haar middel komt. Ze heeft zulk mooi haar, wat ze er ook mee doet het zit gewoon altijd goed. Ik begin te krullen.
*****
Ik ben bijna klaar met het krullen. 'HAHAHA KIJK DIT!' Zegt ze terwijl ze haar telefoon bijna in mijn neus steekt. Okay, nu ga ik ook stuk. 'Chels ik probeer je haar te krullen' zeg ik tussen het lachen door. Na een tijdje zijn we uitgelachen. Als ik klaar ben met het krullen kijk ik er tevreden naar. Het is gekruld, maar het het zijn geen roy donders krullen. Het is mooi. 'Ik ben klaar'. Ze kijkt op en loopt naar de spiegel. 'WAUW ANNE DIT IS ECHT FUCKING AWESOME!' Ik schiet in de lach. Ze springt om mijn nek, 'DANKJE DANKJE DANKJE DANKJE DANKJE!'
Als ze me loslaat pakt ze haar telefoon en haar versterker. Ze kijkt me aan met een grote grijns. O God. Ze zet een liedje op en zet het volume op vol.

'I'M ON A HIIIIGHWAY TO HELL!'

Zingen/krijsen we. We maken headbands en springen in de lucht. Ik wil niet weten hoe dit eruit ziet. Femke komt binnen en staat ons met open mond aan te kijken. 'Hoe durven jullie dit zonder mij te doen?' Vraagt ze beledigd. We schieten in de lach. We gaan nog een tijdje door met headbangen en krijsen, en dan komt Sanne binnen. Ze kan haar lach niet inhouden als ze ons ziet. 'Jullie moeten over een uur op' zegt ze als ze is uit gelachen. Ik knik. 'Ik ga nog even slapen' zegt Chelsea hijgend. Ik knik. Voorzichtig loopt ze de kamer uit. Ze is nu al twee jaar kanker vrij maar er is nog steeds geen verbetering met de vermoeidheid...
'Fem?' Zeg ik. 'Ja?' Antwoord ze. 'Ik maak me zorgen om haar' 'Ik ook'.