Cancer

17

~Deans point of view~
Ik loop samen met Sanne, Femke, Roy en Lukas met een mega teddybeer in mijn handen. Sanne heeft een bos bloemen vast, Roy heeft een ballon vast, en de rest eten. Ze mag naar huis. Ze mag eindelijk naar huis. De guys van 5sos konden niet mee omdat ze op tour moesten. We zijn bevriend geraakt. Nou ja, Calum en ik accepteren dat we haar allebei leuk vinden. Alleen weet dat Chelsea zelf nog niet. We komen binnen. Ze zit op haar bed. De slang voor zuurstof boven haar lip. Ze is kaal, lijkwit, en mager, zo vreselijk mager. Maar nog steeds kunnen we in haar grote gouden ogen zien hoe positief ze naar het leven kijkt, hoe vrolijk ze is, hoe mooi ze is. Ze is zwak. Nadat ze uit de coma kwam is ze heel veel achteruit gegaan. Maar dat wilt ze zelf niet geloven, ze wilt het er niet over hebben. Roy kucht overdreven hard zodat ze opkijkt. Haar ogen worden groot van verbazing en ze slaat haar handen voor haar mond. Als ze zou kunnen zou ze omhoog schieten. Helaas doen haar benen het niet meer. Ze is verlamd. Er is een kleine kans dat ze het weer gaan doen, maar dat gaat lang duren. We rennen naar haar toe en geven haar een groepsknuffel. 'Jongens wat lief!' Gilt ze enthousiast. 'Welcome home' zegt Femke alsof ze verliefd is, 'nou ja, bijna dan'. We schieten in de lach. 'Ik help je wel' zeg ik zacht tegen haar. Ze knikt dat ze het goed vind. Ik til haar even op zodat ik haar gemakkelijker in de rolstoel kan zetten. Ze bloost een beetje waardoor ik dat ook doe. Ze kijkt snel weg.

~Calum's point of view~
'Dude, je ziet eruit als een verliefd schaap of zo' zegt Michael tegen me. Ik negeer zijn opmerking. Ze mag naar huis. Ze mag vandaag naar huis. 'Ze mag naar huis' zeg ik. Michael kijkt me aan alsof ik een psychopaat ben. 'WIE HEEFT MIJN KOEKJES GESTOLEN?!' Ashton komt de kamer ingerend. 'WIE?!' Luke probeert zijn lach in te houden waardoor hij op een hamster lijkt. 'JIJ WAS HET!' Ashton rent op hem af alsof hij hem gaat vermoorden. Ik wil weglopen maar hoor dan een vreselijke kreun. What the fuck. 'JEZUS DUDE WAT WAS DAT?!' Schreeuwt Michael. Ik draai me om. Oh gosh, Ashton heeft hem sowieso vermoord door boven op hem te springen. 'WAAR ZIJN ZE?' 'In mijn kamer' kreunt Luke. Wauw. Ik loop rustig naar mijn kamer.
You: WELCOME HOMEEE:)

~Chelsea's point of view~
We zijn eindelijk thuis. Mijn telefoon trilt.
Calum: WELCOME HOMEE:)
'Oeh wie was dat?' Vraagt Sanne nieuwsgierig. Ik schrik op. Dan pas kom ik erachter dat ik zit te grijnzen. 'De jongens wensen me welcome home' zeg ik vrolijk.
You: Hahaha cute
You: maar dank je :)))
Calum: geen probleem ;)
Okay heel waarschijnlijk ben ik nu weer aan het grijnzen. 'Zullen we een film kijken?' Vraagt Sanne. We knikken. Het duurt een hele tijd voordat we het eindelijk eens zijn over welke film we gaan kijken maar dan hebben we toch eindelijk besloten welke. Ik ga maast Dean zitten. Mijn moeder zet een schaal met chips en een schaal met popcorn op de tafel en gaat dan weg. Als de film begint slaat Dean zacht zijn arm om mijn schouder. Ik voel dat ik rood word. Dit droom ik. Ik ga voorzichtig tegen hem aan liggen. Ik voel mijn lichaam warm worden. Dit droom ik. Na een tijdje is de film voorbij. Veel te snel voor mijn gevoel, natuurlijk. Ik schiet omhoog als ik merk dat Sanne me grijnzend aankijk. 'Het is half 1. Ik denk wat we maar eens moeten gaan' zegt Sanne knipogend. Femke kijkt haar met 1 opgetrokken wenkbrauw aan. Sanne knikt met haar hoofd naar ons een een ''oooooooh'' verlaat de mond van Femke. 'Ja ik denk dat we maar eens moeten gaan' zegt Femke terwijl ze omhoog springt. De jongens besluiten ook om te gaan. 'Uh.. Ja, ik blijf nog even' zegt Dean. Ik bloos. Hoe kan dit er in films toch altijd zo leuk uitzien? Als ik mezelf nu zou zien zo ik me doodschamen. Sanne loopt met een grijns weg en Femke zegt, 'go girl' waarna de deur dichtklapt. Ik ga terug naast Dean zitten. Er valt een pijnlijke stilte omdat we allebei niet weten wat we moeten doen. God help me. Na een tijdje kom ik erachter dat god me nog steeds niet wilt helpen. 'Wil je nog wat te drinken?' Vraag ik dan maar. Hij knikt, 'ja is goed'. Ik loop naar de keuken. Had ik maar meer jongens ervaring gehad. 'Wat wil je?' Roep ik. En dan staat hij ineens naast me. Ik schrik me dood. Hij komt dichterbij. Gosh ik word zenuwachtig. Dan drukt hij zijn lippen voorzichtig op die van mij. Een warm gevoel stroomt door mijn lichaam heen. Hij pakt me voorzichtig vast. En dan komt mijn moeder binnen.'heey mam!' Zeg ik snel. 'Uh, hoi.. Chelsea..' Zegt ze. Okay moederinstinct in de aantocht. Ik voel dat ik rood word. 'Dus wat wilde je drinken?' Hij grinnikt. 'Cola alsjeblieft' ik schenk in allebei de glazen cola in. 'Okay dit is té gênant' fluister ik tegen hem. We grinniken. 'Chelsea?' Fluistert hij nog steeds grinnikend. 'Wat?' Grinnik ik terug. 'Wil je verkering met me?' Ik heb net een slok cola genomen. Ik schiet in de lach omdat hij het nog steeds grinnikend vroeg en dat echt niet normaal grappig klonk. Inderdaad, ik spuug de cola uit. We schieten allebei in de lach. Mijn moeder is ondertussen eindelijk weg. 'Nou?' Zegt hij. 'Ik wil heel graag verkering met je'.