Cancer

26

~Chelsea's point of view~
'Dat idee is echt, AMAZING!' Gilt Ashton. Een droom die uitkomt, ik sta morgen met 5sos op het podium. Als het vandaag niet zo was gelopen stond ik nu te springen. Ik durf Calum niet meer aan te kijken tijdens de repetitie. De hele tijd denk ik aan het moment dat Dean achter me stond. Ik zei dat ik hem nooit meer wil zien. Maar ik stond op de automatische piloot. Ik wil hem niet kwijt, ik hou van hem. 'Chelsea?' Grinnikt Bryan. Ik schrik op. 'Je solo'. Ik maak met mijn mond een ohw. Ashton schiet in de lach, Calum geeft hem een stomp. 'Sorry' giechelt Ashton. Ik grinnik. Na een tijdje zijn we eindelijk klaar, 'zullen we naar Starbucks gaan?' Zegt Michael. 'JAAAA' roept Femke. We lopen rustig door naar Starbucks. 'Ik kom zo' zeg ik, 'ik loop nog even een rondje'. Lukas knikt dat het goed is en de rest loopt naar binnen. Ik loop langs het meer in het park, denkend aan Dean. 'Hallo' zegt een piepstem verlegen. Ik kijk om. Een klein meisje met twee staartjes staat blozend naast me. 'Hallo' zeg ik glimlachend. 'Jij bent toch Chelsea? Van soeplepel?' Zegt ze verlegen. 'Dat ben ik ja' grinnik ik. We moeten nog steeds een andere naam bedenken. Dit is zo schamend. 'Wil je met mij op de foto?' Vraagt ze zachtjes. De blosjes op haar wangen worden groter. Ik aai over haar hoofd, 'natuurlijk' zeg ik. Haar zus komt erbij met haar telefoon en maakt de foto. 'Sorry' zegt ze grinnikend. 'Geeft niet'. 'Zijn de andere er niet?' Vraagt ze. Ik schud van nee. 'Wat brengt jou hier dan? Je lijkt me niet zo'n typ die goed is in alleen zijn' grinnikt ze. Mijn glimlach verdwijnt een beetje. 'Privé dingen' zeg ik dan maar. 'Ik snap het'. Ze wrijft over mijn rug, 'het komt wel goed, wat het ook is'. Ik glimlach naar haar. 'KEALLY!' Roept ze naar haar zusje die wegrent. 'Sorry ik moet ervandoor' zegt ze lachend. 'Bye!', 'bye'. Rustig loop ik terug.

~Femke's point of view~
Ik zit naast Michael. Nog steeds word ik er zenuwachtig van. I mean, HELLO? I'M STILL A PROUD FAN! 'Waar blijft ze?' Zegt Luke. Dan gaat de deur open, Chelsea. Ze komt erbij zitten. 'Hoeist tie?' Zegt Bryan. Jezus, is hij stoned of zo? Wat hebben ze in zijn drinken gedaan? 'Toppie' zegt ze met een fake glimlach. Ik besluit er niet over te beginnen. Waarom vraagt hij het eigenlijk? We weten toch allemaal dat het niet goed met haar gaat, ze is er net achter gekomen dat Dean haar een half jaar heeft bedrogen. Ik wil je slaan Bryan. Okay Femke houd je in. 'Wow' zegt Anne, 'we hebben deze nog maar net gekregen, en die van jullie is nu al op'. Ik kijk haar aan. Ze? Ik hoor Michael grinniken. 'Tell me your secret' zegt Ashton met grote ogen. Ik schiet in de lach. 'Uhh, we zijn magic unicorns. Duhu?' Zeg ik droog als ik mijn lach weet te beheersen. Okay, nu houd ik het niet meer. Ik moet zo hard lachen dat ik van mijn stoel afval.

~Michael's point of view~
Femke ligt naast me op de grond. Ik krijg buikpijn van het lachen. Misschien krijg ik toch nog een sixpack. Zelfs Chelsea heeft de slappe lach. Er is maar 1 verklaring, deze meiden zijn gestoord. Op het begin dacht ik dat Anne de ergste was, maar het kan blijkbaar nog erger. Er komt een serveerster naar ons toe gelopen. We proberen er allemaal onze lach in te houden. Calum ziet eruit als een hamster. Mikey, concentreer je op die sinaasappel. Dit moet er echt belachelijk uitzien. 'Sorry, ik moet jullie vragen om Starbucks te verlaten wegens overlast' zegt ze. Okay, zelfs het concentreren op de sinaasappel werkt niet meer. 'Sorry' zeggen we lachend terwijl we naar buiten lopen. Als we buiten zijn, gaan we nog harder lachen. 'Ik kan niet meer' kreunt Chelsea lachend. Weer schiet ik in de lach. Op dit moment is zelfs een bananenschil hilarisch.