Cancer

22

~Chelsea's point of view~
Als we bij de kapper zijn ga ik op de stoel zitten. 'Welke kleur wil je?' Vraagt ze vriendelijk. 'Laat Mikey maar kiezen' zeg ik. Hij grijnst. Hij smoest wat in haar oor. Blijkbaar is het een verassing. Na een tijdje ben ik klaar. Ik kijk in de spiegel. Wauw. Dit is zó gaaf. Als ik Michael hoor lachen merk ik dat mijn mond open staat. Ik spring van de stoel af en knuffel hem. 'OMG DANKJE MIKEY!' Gil ik. De kapper moet lachen. We lopen terug naar de auto. Als we terug zijn ga ik zoeken naar Dean. Hij is er nog steeds niet. 'Mikey ik ga even naar Dean zoeken!' Roep ik terwijl ik de deur dicht trek. Ik besluit om eerst naar de winkel te gaan. Ondertussen zit ik de hele tijd met mijn hoofd te schudden zodat ik zelf mijn blauwe haren kan zien. Ik besluit om mijn haar toch maar in een staart te doen omdat er te veel wind staat. Na een tijdje ben ik er eindelijk. Ik zoek de hele winkel af maar hij is nergens te vinden. Dan weet ik het. Het park. Als je hem kwijt ben is hij altijd daar te vinden. Ik huppel het park door met een big smile op mijn gezicht. Ik wil serieus niet weten hoe dit eruit zie. Wat zou hij van mijn haar vinden? Ik zoek, en ik zoek. Dan zie ik hem. Het voelt alsof de tijd stil staat. Dit kan niet. Is dit een nachtmerrie? Hij staat daar, te zoenen met een of andere griet. Misschien zoende zij hem eerst. Fout gedacht Chelsea. Hij fluistert dingen in haar oor waardoor ze bloost. Ik zie een kleine glimlach op zijn gezicht verschijnen. Ik wil naar hem toe rennen en hem een harde klap in zijn gezicht geven. Ik wil tegen hem schreeuwen. Maar ik doe niks. Ik kan me niet bewegen, alsof ik vast zit. Tranen springen in mijn ogen. Dan ziet hij me. 'Chelsea' zegt hij. De tranen stromen over mijn wangen. Hij wilt naar me toe komen. Dit kan niet waar zijn. Het kan niet. Ik ren weg. Weg van hier, weg van alles. Ik ren zo hard ik kan terwijl de tranen over mijn wangen stromen. Ik wil weg hier. Ik blijf rennen, alsof ik niet meer moe kan worden. Na een tijdje ren ik een steegje in. Dean zou zoiets nooit doen. Je zit gewoon in een nachtmerrie, zometeen word je weer wakker. Maar dat gebeurt niet. Ik word niet wakker. Ik blijf hier zitten, gebroken. Mijn tranen zijn op. Ik staar voor me uit. Ik denk aan alles wat in mijn leven fout is gegaan. Het begint zacht te regenen. Ik pak mijn sleutels. Een kleine twijfel schiet door mijn lichaam. Maar dan zet ik toch de scherpe punt op mijn arm. Ik voel een kleine pijn. Het voelt fijn. Ik haal de punt nog een keer door mijn arm. Dit is niet alleen voor Dean. Dean was de druppel. Ik staar naar het bloed dat van mijn arm afdrupt gemengd met de regen die zacht op mijn huid beland. Ik voel me leeg. Ik blijf nog even zitten, starend naar mijn arm. Na een tijdje sta ik op. Ik stap in een taxi en zeg waar ik heen wil. Ik staar naar buiten. Ik heb verder gerend dan ik dacht. De hele weg zie ik het beeld voor me van Dean. Hoe hij haar zoende, hoe hij dingen in haar oor fluisterde. Dan zijn we er. Ik geef de chauffeur wat geld en stap uit. Ik loop naar de Tour bus toe en krijg gelijk tranen in mijn ogen. Ik bonk op de deur, Michael doet open. Hij heeft een big smile op zijn gezicht maar die verdwijnt zodra hij mij ziet.

~Michael's point of view~
Er rolt een traan over haar wang. Haar arm is bebloed. Ze is doorweekt door de regen. 'hij zoende iemand anders'. Mijn hart breekt als ik haar stem hoor. Ze barst in huilen uit. Ik trek haar in een knuffel. Langzaam word mijn shirt nat. Zo kwetsbaar, zo gebroken heb ik haar nog nooit gezien. Ik wrijf zacht over haar rug heen. 'Hij is het niet waard' zeg ik zacht. Ze geeft geen antwoord maar dat hoeft ook niet. Ashton komt de trap af. Ik geef hem een ikleghetstraksuit blik en hij loopt in shock door. 'Wil je wat drinken?' Vraag ik voorzichtig. Ze knikt. We lopen voorzichtig naar de bank waar Ashton zit. Hij kijkt op. Net als Lukas en Femke. Ze gaat zitten. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt Femke bezorgd. Chelsea opent haar mond maar er komt geen geluid uit. Lukas kijkt haar aan. 'Die klootzak stond iemand anders te zoenen' zeg ik. Ashton kijkt me geschrokken aan. 'Sorry' zeg ik zacht. Het gezicht van Lukas betrekt. 'Ik ga even naar Dean toe' zegt hij. En hij loopt weg. Ashton pakt haar arm vast. Hij maakt de sneeën schoon en doet er voorzichtig verband omheen. Hij glimlacht geruststellend naar haar. Femke loopt naar haar toe. Ze knuffelt Chelsea en laat haar niet meer los. 'Het komt goed Chels, ik beloof het je' zegt ze zacht. Chelsea snikt voorzichtig op haar schouder. Ik kan dit echt niet aanzien. Okay Mikey, stay cool. Ga wat drinken voordat je stomme dingen ga doen. Ik loop naar de keuken en drink wat water. Calum komt grijnzend de trap afgelopen. 'HEEY MIKEY JIJ OOK HIER?' Zegt hij melig. Ik draai me naar hem toe. Ik schenk hem een zwakke glimlach. 'Wat is er?' Vraagt hij terwijl zijn grijns langzaam weggaat.