~Chelsea's point of view~
'SANNE IS ER OVER EEN HALF UUR!' Roept Femke. Ik spuug mijn drinken spontaan uit. 'EEN HALF UUR?!' Ze knikt. Fuck, ik zit nog in mijn pyama. 'IK GA DOUCHEN!' Roep ik. 'NEE! HET DUURT EEN HALF UUR VOORDAT JIJ KLAAR BENT MET DOUCHEN! WIJ MOETEN DAAR OOK NOG ZIJN!' Roept Ashton. Ik ren naar de, mini, badkamer en doe snel de deur op slot. 'CHELSEA!', 'ASHTON!', 'FUCK YOU', 'FUCK YOU TO!'. Ik doe de douche aan en probeer me zo snel mogelijk te douchen. Als ik klaar ben föhn ik mijn haar en poets mijn tanden. Ik pak wat kleding uit mijn koffer. Als de andere ook klaar zijn gaan we naar het vliegveld om Sanne op te halen. 'Wanneer komt ze nou?' Zuurt Ashton. 'Over een half uur' antwoord Luke. Ik grinnik. 'DAAR IS ZE!' Roept Anne. Ik kijk op. Ik zie hoe een meisje langzaam harder begint te rennen. 'SANNE!' Gil ik terwijl ik naar haar toe ren. 'Heey lieverd' zegt ze als ik haar zowat omver loop omdat ik haar wil knuffelen. De rest komt er ook bij, 'GROEPS KNUFFEL!' Roept Ashton. En toen werden Sanne en ik geplet door de andere. We kreunen, en gillen. Dan laten ze los. 'Jongens' begint Luke, 'Dominique belde net' zegt hij. 'We moesten een uur geleden al bij de repetities zijn'. 'FUCK!' Roepen Femke en ik. Met zijn alle rennen we terug naar de auto en rijden we naar de studio. 'Sinds wanneer heb je je haar blauw?' Zegt Sanne. 'Nog niet zo lang' zeg ik. 'Het is echt awesome'. Ik grijns.
~Bryan's point of view~
We gaan op het podium staan. De generale repetitie.
JE LEEST
Cancer
RomanceHeey people!! Mijn verhaal gaat over een dood normaal meisje. Nou ja, normaal? Ze heeft niet veel vrienden en word vaak vernederd. Ze word ziek. En dan moet ze ook nog eens met een jongen haar ziekenhuis kamer delen! Word ze bevriend met hem? En ga...
