Cancer

19

~Chelsea's point of view~
Dean en ik zijn gelijk na het eten naar onze kamer gegaan. Ik ben nog steeds heel snel moe en Dean is nog steeds overbezorgd. We liggen samen muziek te luisteren. Ik voel me zo vertrouwd bij hem. Morgen begint de tour. 'Heb je er zin in?' Ik knik, 'jahaaa!'. Hij grinnikt. 'Als Jelle dit ooit had kunnen meemaken was hij nog blijer dan mij'. Het word wat stiller. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk. Dean draait zich naar me toe. Hij haalt een pluk haar uit mijn gezicht en glimlacht naar me. Ik weet dat hij me wilt troosten, maar we weten allebei dat dat niet kan. Langzaam val ik in slaap, luisterend naar de muziek. 'Ik kan nog steeds niet geloven dat ik mogen op tour ga', hij grijnst. Dan val ik in een diepe slaap.

~Femke's point of view~
'Femke, je moet opstaan'. Ik kreun. 'Femke' lacht Anne. 'Maar het bed ligt zo lekker' zeur ik. Ze zucht. Dan pakt ze mijn been en trekt ze me uit mijn bed. 'FUCK - YOU - ANNE!' Gil ik met- nog steeds -mijn ogen dicht. 'Tot zo bij het ontbijt', dan loopt ze weg. 'Godverdomme' mopper ik in mezelf. Ik kruip omhoog. Ik kijk op mijn telefoon. Half 7, fucking half 7. Omz9&2!ok&wsx. Fuck my life. Ik loop naar de douche. Als ik klaar ben pak ik een joggingbroek en een veel te grote trui. Als ik in de eetzaal aankom zie ik Ashton zitten. Ik pak een broodje. Wow wacht wat? Ashton?. Ik kijk hem vragend aan. 'Hoi' zegt hij droog. Oh ja, dat is waar ook. Ik ga vandaag op Tour. 'Uh.. Ga je dat met de Tour aandoen?' Zegt hij lachend. Ik kijk naar beneden, Oh fuck. 'We gaan over een half uur weg' zegt hij terwijl hij terug naar zijn kamer loopt. 'EEN HALF UUR?!' Hij knikt. KUTZOOI. Ik ren naar mijn kamer. Na een kwartier vind ik éindelijk iets leuks. Ik poets snel mijn tanden en kam ik nog 1 keer mijn haar. Als ik terugloop zie ik Chelsea gapend aanlopen. Oh gelukkig, ik ben niet de enige. 'WE GAAN!' Gilt Luke. 'Godverdomme ik hoef niet doof te worden hoor' Zegt Chelsea met haar ogen half open. Ik en Luke schieten in de lach. Dan komt Michael aangelopen. 'O MIJN GOD JE HAAR IS GROEN!' Gilt Chelsea. Zijn haar is groen. En het staat hem zo damn goed. We lopen naar de Tour bus. Ik kijk naar Chelsea en Dean. Ze houd zo veel van hem. Ze hebben nu al een paar jaar een relatie, Dean word steeds afstandelijker. Hij kijkt om de zoveel seconde op zijn telefoon en gaat echt té vaak een paar dagen ergens heen met zijn "vrienden". Ik heb het Chelsea al een paar keer verteld maar ze wilt me niet geloven, en dan word ze boos. Ik zit tussen Michael en Bryan. Leuk! Niet dus. Okay, ik heb last van een ochtend humeur en dan ben ik op iedereen chagrijnig. 'Hoe lang nog?' Vraag ik. 'LUKE! HOE LANG NOG?' Gilt Michael. Okay nu heb ik koppijn. En een piep in mijn oor. 'Nog een half uur' zegt hij. 'Sorry, wat zei je? Ik kon je niet verstaan omdat ik een piep in mijn oor heb!' Zeg ik. Hij grinnikt. Oh gawd wat is hij schattig, nu weet ik weer waarom ik fan ben.
Na een half uur komen we eindelijk aan. En dan moeten we een heel stuk lopen vanwege de fans. Die mogen namelijk niet weten waar we de komende twee dagen zitten. Fuck my life, nu moet ik nog eens gaan lopen ook. 'FEMKE SCHIET OP ANDERS KOMEN WE NOG TE LAAT!' Roept Lukas. Houd je kop Lukas. 'Jaja ik kom al'. Ik ga wat sneller lopen tot ik bij de rest ben. 'Ben je nou al moe?' Lacht Calum. 'Het is ochtend, dan ben ik altijd moe'. Michael en Calum schieten in de lach. Na een eeuwigheid lopen komen we eindelijk aan. 'Whauw..'. 'Groot he?' Zegt Luke. Ik knik. Chelsea komt er ook bij staan. 'Hoe kan zoiets nou helemaal uitverkocht zijn?' Zegt ze bewonderend. 'Geen idee' zegt Luke. 'MOET JE HOREN!' Roept Bryan terwijl hij naar ons toe komt lopen. Ik draai me om. Samen met Chelsea loop ik een stukje zijn kant op. Het gekrijs van de duizenden meisjes word steeds harder. 'Hoe gaan we dit geluid ooit overleven?' Grinnikt Anne. Er komt een man door een kleine deur naar buiten. Luke, Ashton, Calum en Michael lopen naar binnen. Ik neem aan dat wij ook daardoor naar binnen moeten.
Eenmaal binnen lijkt het gebouw nóg groter. Chelsea komt naast me staan. 'Dit zit straks helemaal vol' zegt ze zacht. Ik kijk opzij en zie de glinstering in haar ogen. Ik kan niet beschrijven hoe blij ik ben om haar zo weer te zien.